De American Staffing Association (ASA) levert een wekelijkse update van de ontwikkeling van het uitzendvolume. Dat is een aardig verschil met onze eigen ABU die dit slechts eens in de vier weken doet. En dankzij die wekelijkse rappportage van de ASA is de ontwikkeling van het uitzendvolume in de VS op de voet te volgen.

ASA: Index uitzendvolume VS, juni 2006 (= 100) – juni 2010

Wat natuurlijk enorm opvalt is de ineenstorting van de uitzendmarkt in het laatste kwartaal van 2008. In een tijdsbestek van 13 weken dondert de ASA index van 95 naar 69; een verlies van meer dan 31%. Tegelijkertijd is er een duidelijk herstel zichtbaar vanaf de 2e helft van 2009. Een herstel dat zich ook in 2010 onveranderd doorzet. Waarmee de uitzendbranche in de VS nu al een jaar lang groeicijfers kan tonen; vrijwel als enige…

Traditioneel lag Nederland zeven maanden achter op Amerika, als het om het herstel van de uitzendmarkt ging. We liggen deze keer echter 10 – 11 maanden achter. De reden van deze vertraging is onduidelijk, maar kan wel eens te maken hebben met de wijze waarop Amerika ‘herstelt’ van de financiele crisis.

Want het is gebruikelijk dat een groeiend uitzendvolume op de voet wordt gevolgd door een groeiende behoefte aan permanent personeel. Tenslotte is een uitzender de kanarie in de economische mijn. Is er een gebrek aan lucht dan dondert die kanarie als eerste van zijn stokje, maar is er weer een beetje verse lucht dan zit het beestje als eerste te zingen.

Maar deze keer is het beeld volstrekt anders. Er is nog altijd geen behoefte aan permanent personeel in de VS. En dat betekent dat 12 maanden nadat de uitzendkanarie begon te zingen het vogeltje nog altijd het enige levende wezen in de economische mijn is. Vreemd… of misschien toch niet? Want werkgevers zijn niet achterlijk. Als er sprake is van een herstellende economie zijn ze er in het algemeen als de kippen bij. Maar deze keer is er een duidelijke aarzeling.

Vandaag zal er een hoop duidelijk worden als de retailcijfers worden gepubliceerd. Oftewel, wat hebben de Amerikanen uitgegeven? Want daar ligt de echte pijn; er wordt veel te weinig gekocht door de gemiddelde Amerikaan. En zonder consumerende Amerikanen is er geen echt economisch herstel. Als de retailcijfers vandaag tegenvallen dan is er geen ontkomen meer aan: de werkgevers hebben het dan goed gezien.

De Amerikaanse uitzendbranche spint garen bij deze ontwikkeling zolang de onzekerheid over de economische ontwikkeling aanhoudt. Pas als er sprake is van echte groei zal daar enige verandering in komen.