Vandaag kwam Eurostat met haar cijfers over de stand van de werkloosheid in Europa over de maand juni. En voor de derde achtereenvolgende maand blijft de werkloosheid binnen de Eurozone onveranderd op 10,0% staan. Nog altijd een zeer fors percentage.

Het belangrijkste nieuws lijkt toch wel het feit dat Spanje nu ook onder de Eurostat norm een werkloosheid van 20% heeft bereikt. Een bijzonder hoog werkloosheidspercentage wat in combinatie met het vrijwel failliete bankstelsel en de draconische bezuinigingsmaatregelen die de Spaanse overheid voorziet, wel moet leiden tot een bailout via ECB/IMF. Het land kan zichzelf tenslotte niet aan de eigen haren uit het moeras trekken.

Voor een aantal Eurozone landen en de UK ziet de ontwikkeling van de werkloosheid over de afgelopen twee jaar er als volgt uit:

Eurostat: Werkloosheid geselecteerde landen (juni 2008 – juni 2010)

Spanje is op het gebied van werkloosheid overduidelijk het zwakste jongetje in de klas. Niet alleen is de werkloosheid bijzonder hoog, de groei is ook nog altijd de hoogste in vergelijking met de andere landen. Frankrijk is overigens een goede tweede, met een werkloosheid van exact 10%. Zoals altijd loopt de UK twee maanden achter, maar dit land rapporteerde een daling van 7,9% (maart) naar 7,8% in april. Helaas zal de UK het eerste land zijn wat wordt getroffen door de economische achteruitgang in de VS. Maar gezien de enorme achterstand in rapportage zal het nog maanden duren voordat het in de cijfers zichtbaar gaat worden.

Nederland is weliswaar het land met de laagste werkloosheid volgens de Eurostat norm, het is wel het land waar de werkloosheid na Spanje het hardste groeit. En dat is toch weer een iets minder prettig idee. Het is overigens bijzonder merkwaardig om het CBS een daling en aansluitende stabilisatie van de werkloosheid te zien schetsen voor ons land terwijl in Europees verband de werkloosheid in Nederland op blijft lopen. Iemand zit duidelijk mis, maar wie is het? CBS of Eurostat. Wie het weet mag het zeggen.

Hoe dan ook, de werkloosheid is onveranderd hoog. En hoewel uitzenders, politici en papegaaien om het hardst toe roepen dat de economie aan het groeien is, klopt daar bijzonder weinig van. Dat weten die uitzenders, politici en papegaaien ook wel, maar ze kunnen blijkbaar niet anders. Amerika stort bijna in onder haar eigen schuldenlast en een krimpende economie, de huizenbubble in China en Australie staat op barsen en een groot aantal Europese landen zijn feitelijk failliet. Hoe hard uitzenders, politici en papegaaien ook roepen; ze zullen niet in staat blijken te zijn zich uit de komende verdieping van de recessie te lullen. Maar ze zullen vervolgens om het hardst toe beweren dat deze verdiepende recessie toch volstrekt onverwacht was. En ook dat is een leugen.