Enkele weken geleden zette ik op Twitter, Monsterboard is een heel innovatief bedrijf, als dit 1995 was. Direct werd ik virtueel op mijn vingers getikt door een zeer mooie dame die mij volgt op Twitter. Het bleek een Monsterboardmeisje, te zijn. Vervolgens raakte wij in discussie en gaf ik vervolgens aan, dat ik wel eens een artikel wilde schrijven over Monsterboard. Uiteraard hopend op een stomende date, echter het gesprek zou niet met haar zijn, maar met de nieuwe kapitein bij Monsterboard, de heer Warren Hammond.

Ik wilde niet een zure blog schrijven, want ik ben zelf een grote Monsterboard fan. Als serieuze onderzoeksjournalist, een soort Peter R. ,  ging ik de heer Hammond Googlen. Eén van de eerste zoek resultaten is een andere Warren Hammond, die entertainer en jongleur is. Het meeste wat ik kon vinden over de heer Hammond, waren vooral zure stukjes van Marc Drees, waarin hij Warren betichtte van het jongleren van de cijfers. Ik besloot om uiteindelijk met een open blik het gesprek in te gaan en mijn eigen conclusies te trekken.

Afgelopen vrijdag was het dan zo ver mijn gesprek bij Monsterboard. Ik werd als royalty onthaald door de mooie blonde dame, de PR  man, en een productmanager die ik allen ken via twitter. Vervolgens werd ik naar een mooie boardroom gebracht. Toen ik in mijn eigen netwerk wat had rond gevraagd wie Warren kende, wist niemand echt wat te vertellen aan mij, de man was een beetje een mysterie. Alleen dat hij heel klein was. Toen kwam hij binnen en gelukkig kan ik melden dat Jacco Valkenburg, nog steeds de titel heeft van de personeelspygmee van Nederland, oftewel de Van Velsen van Vacatureland zal blijven

Na even wat kort wederzijds egostrelen, ontstond er eigenlijk een heel leuk gesprek. Zelf vind ik Marc Drees, een beetje als een kalende baviaan in de dierentuin. Om de bezoekers te vermaken gooien bavianen met hun uitwerpselen, maar als alle bezoekers naar huis gaan, wie blijft er dan achter in een kooi vol met stront op de muur ? Marc Drees is altijd heel kritisch over Monsterboard en over Warren in het bijzonder. Mijn eerste vraag voor Warren was dan ook ; wat vind jij er nou van dat Marc Drees altijd zo veel en vooral zo zuur over je schrijft :

Wij zijn een open organisatie en zijn altijd bereid om mensen te woord te staan. Iedereen heeft een eigen mening.

Ik stam zelf uit de tijd van de kaarten bak, papieren CV’s en toen plotseling Monsterboard op de proppen kwam veranderde het werkveld voor altijd, hoe denk jij daarover:  

Vroeger moesten mensen op zaterdag de krant kopen, alle personeelsadvertenties doorlopen. Als ze een geschikte vacature tegenkwamen moesten ze een brief schrijven, CV aanpassen uitprinten op de dot matrix printer, postzegel erop en op de bus doen. Als je geluk had kreeg je binnen twee weken een reactie.

Met de komst van Monsterboard, kon men binnen 10 minuten een sollicitatie versturen. Monsterboard zorgde voor gemak en snelheid. Dat is iets waar wij nu vooral weer op focussen, het gemak en de behoeftes van de kandidaat centraal te zetten. Wellicht wat minder toeters en bellen en ons focussen op wie we zijn, een organisatie die helpt vacatures te vervullen.

Wat is er in al die jaren het meest veranderd;

10 jaar geleden werd de aanschaf van Monsterboard op HR directie niveau bepaalt. Een HR directeur had dan ergens wat gehoord over een online vacaturebank. En vervolgens moesten wij ergens een presentatie geven over hoe het werkte. 5 jaar geleden, was de keuze tussen intermediair, natvac en monster. Nu is monster één van de vele kanalen en krijgt een recruiter een budget en mag hij zelf bepalen wat hij er mee doet. Het investeren in online vacaturebanken, branding of social media.

Zien jullie specialistische vacaturebanken als een bedreiging ?:

Wij zijn nu vooral een Aalbert Hain ( Albert Heijn kreeg hij zijn strot niet uit red. ) en we zouden toch meer een Harrods moeten zijn.  We beslaan nu een heel groot gedeelte van de markt, maar we zouden zeker ook meer in de niches willen zitten.

Is social media een bedreiging voor jullie : 

Niet echt, er zijn genoeg organisaties die niet de tijd en de “ resources” hebben om veel te doen met social media of  een eigen e-recruitment team hebben. Veel van onze klanten zitten in het MKB segment. Bijvoorbeeld een architecten bureau van 20 man is prima in staat om huizen te ontwerpen, maar hebben niet de kennis en de vaardigheden of de affiniteit met social media om vacatures te vervullen met dit medium.

Moet monsterboard niet veranderen ? :

Monsterboard is ook aan het veranderen. We komen met een aantal nieuwe features, o.a. de zoek functionaliteit word binnenkort nog beter voor recruiters, met de komst van Sixth  Sense en een nieuwe release van de home pagina. We moeten vooral blijven luisteren naar wat kandidaten willen en wat onze klanten willen en daarnaar acteren.

Verder hebben Warren en ik het over koetjes en kalfjes gehad, Engels bier versus Nederlands bier, Marmite en of hij zijn zoon mee naar Ajax moest nemen.

De conclusie die ik trok, vacaturebanken, in het bijzonder Monsterboard, is een onlosmakelijk deel geworden van het recruitment werkveld. Er zijn nog heel veel organisaties die hun vacatures weten te vervullen via een vacaturebank en zeker de komende 10 jaar zullen ze blijven bestaan. Op twitter, roepen mensen heel hard; “Kijk ik heb een vacature vervult met twitter”terwijl niemand meer roept “Ik heb een vacature vervult met Monsterboard”, dit vinden we normaal, terwijl het een tool is die puur gemaakt is om vacatures te vervullen.

Print media zou ook verdwijnen en nog steeds, na al die jaren, worden nog steeds advertenties verkocht. Wat ik wel hoop is dat vacaturebanken, meer geld steken in innovatie  om het werk van recruiters makkelijker te maken.

Nou ik ga er maar vandoor, want Warren en ik gaan een Pint drinken,

@martijnrecruit