Al meerdere jaren hou ik het aantal LinkedIn connecties onder de honderd; ondanks dagelijkse verzoeken van anderen om met hen te ‘connecten’. Wat op zich een vervelende situatie is omdat ik me dan genoodzaakt voel om (afwijzend) te reageren. Hoewel, in de meeste gevallen negeer ik dit soort verzoeken volledig. Het kost simpelweg teveel tijd.
Overigens vind ik het gepast om connectieverzoeken te negeren van medelanders die slechts de ‘moeite’ nemen om de standaard I’d like to add you to my professional network on LinkedIn tekst te verzenden. Zij verdienen niet beter. En zij hebben ook niet opgelet aangezien ik deze boodschap neer heb gezet bij voor mensen die contact met mij willen zoeken:
When seeking contact don’t use the standard message Linkedin provides. This shows me that your only interest is to collect connections. As a result, I will ignore your request.
Maar vandaag kreeg ik een heel merkwaardig connectieverzoek:
Hoi Marc, als oud Adecco collega en lezer van je weblog wil ik je natuurlijk wel in mijn netwerk.
Zo’n connectieverzoek heb ik nog nooit gehad, en het deed mijn verstand stilstaan. Want zou de verzender stil hebben gestaan bij de WIIFM regel; oftewel what’s in it for me? Hij zegt me graag in zijn netwerk te willen hebben, maar waarom zou ik dat gevoel delen? Dat wordt in zijn verzoek in het geheel niet duidelijk gemaakt.
Of zou het enkele feit dat we voormalig Adecco collega’s zijn voldoende aanleiding geven? Voor een bedrijf met tienduizenden medewerkers lijkt me dat niet erg waarschijnlijk. En daar komt ook nog eens bij dat ik de goede man in het geheel niet ken. Dat kan overigens door mijn gruwelijk slechte geheugen op het gebied van namen komen, dus het is zeker niet uitgesloten dat we elkaar hebben gekend. Maar dan nog is dat onvoldoende basis om 10 jaar na dato te verwachten dat hier enige meerwaarde vanuit gaat.
Het liefst zou ik mijn connecties tot nul willen terugbrengen. LinkedIn biedt mij geen enkele networking meerwaarde; en ik ben niet op zoek naar snel wisselende, oppervlakkige contacten. Maar mijn kleine 100 connecties zijn allemaal mensen die ik redelijk tot zeer goed ken. En ik vind het niet al te sympathiek om al die connecties zonder uitleg te verbreken. Iedereen invidueel aanschrijven zou mijn veel teveel tijd kosten, daarom doe ik het maar bij voorbaat op deze manier. Ontdek je binnenkort dat ik de connectie heb verbroken, weet dan dat het niets persoonlijks is. Ik zie gewoon geen enkel voordeel in een connectie boven alle andere kanalen en contacten die ik al heb. Die zijn veel waardevoller. Tot ziens via een ander medium dus!
Verder zorg ik wel voor een compleet profiel, want dat is de echte waarde van LinkedIn: anderen kunnen vinden. Helemaal goed! Daarmee is LinkedIn het perfecte smoelenboek voor de professional. Maar meer zit er voor mij echt niet in.
Telly
says:en nu nog leren om (mee) te spel(l)en…
Telly
says:Ha, zowel van Marc Drees’ ervaring als Dirk Goossens aanvulling wordt ik uitermate vrolijk. Eindelijk lees ik een verhaal waarin mijn drijfveren om vanaf het begin niet actief te worden op allerlei “sociale media” bevestigd worden. Internet is niet sociaal; mensen kunnen sociaal zijn, maar ook de verbinding tussen mensen en internet – tekst- is op zichzelf niet sociaal. Het leven is prima te volharden zonder “sociale media”! (zonder internet echter niet meer – ook niet voor mij)
Mijn drijfveer om dit met jullie te delen: er wordt relatief veel inhoudelijk geschreven, in normaal nederlands, vrij van galspuwerij en met argumenten. Dank!
Michiel van Beek
says:@Marc,
Ach ja, tegendraads, dat past wel, geloof ik. Wie weet wordt dit ‘hip” Zo was ‘unfrienden’ bij Hyves een jaar geleden (?) opeens ook hip, of was dat langer geleden? Hyves houd ik namelijk niet bij.
Ik hoop trouwens niet dat anderen je voorbeeld gaan volgen. Ik zie namelijk nog wel een toegevoegde waarde van LinkedIn, dat verder gaat dan een ‘smoelenboek’.
Wel een punt is dat social media in zijn algemeenheid wordt overschat, zeker als je het hebt over ROI. In dit geval de (I)nvestment van veel tijd. Verstandig om je te beperken tot een enkel sociaal medium. Je houdt anders geen ‘echt’ sociaal leven over.
Een ex LinkedIn contact.
Ruben @ Poolz
says:@marc Waarom kan ik nu niet meer reageren onder jouw reactie? Lekker asociaal 😉
Je hebt gelijk, ik begrijp er niets van.
Ik ga weer even wat mensen aan elkaar koppelen en wat vragen beantwoorden op LinkedIn, lijkt me een beter tijdverdrijf.
Dirk Goossens
says:genoodzaakt voel om (afwijzend) te reageren
Het dwingende karakter van een sociale omgeving, lief zijn tegen mensen voor wie je geen liefde voelt, kan fnuikend zijn voor de kwetsbare bloemetjes van oprechte naastenliefde die een Marc laat groeien op de vruchtbare bodem van zijn zonnige hart. Oprechtheid in een sociale omgeving is niet onmogelijk, maar voor een man wel absurd ingewikkeld en zeer tijdrovend.
Voor mij is het soms lastig mijn twijfelachtige vriendenkring af te schermen van mijn professionele netwerk. Ook mij doet het pijn om mensen teleur te stellen, ook al is het aantal linkverzoeken dat ik krijg uiterst summier.
Waar je op Facebook met iemand linkt omdat je geïnteresseerd bent in het resultaat van diens sociale incontinentie, link je bij LinkedIn om te linken. Waar je bij Facebook kunt zeggen jij bent mijn vriend niet, ga met iemand anders linken jóh, moet je bij LinkedIn zeggen jij bent als professional én als mens niet interessant genoeg om in mijn netwerk te mogen.
Dat is een dubbele afwijzing. Jij mag niet meedoen. En waarmee mag je niet meedoen? Wat doen al die connecties nou eigenlijk in Marc’s groep? Gaan ze samen de eendjes voeren, wereldheerschappij bekokstoven? Nee. Ze doen niets met elkaar. Het enige dat ze doen is frenetiek vaststellen dat ze inderdaad deel uitmaken van Marc´s groep. Ze doen dus niets en toch mag jij niet meedoen. Vroeger noemden we zoiets pesten, maar LinkedIn maakt het ongemerkt tot nationaal tijdverdrijf.
Waar Facebook een codificatie genoemd kan worden van een inner circle, daar is LinkedIn de inverse van buitensluiten.
We maken een kringetje van jongens en van meisjes. Een kringetje waar iemand niet zelf uitstapt als hij er genoeg van heeft, maar een kringetje dat ofwel groeit tot onhandelbare proporties, ofwel waaruit je steeds deelnemers moet uitkiezen die je eruit gooit.
Dat maakt LinkedIn een asociaal medium.
Door deze geweldige analyse van mijn hand en door het feit dat ik alles wat Marc zegt geweldig vindt overweeg ik serieus zijn voorbeeld te volgen.
Marc Drees
says:Een taalgebruik waar zelfs mijn bloemrijke Nederlands bij verbleekt. En een fraaie analyse die een professionele cokesnuiver kan worden gevolgd. Chapeau!
Ik heb wel een vraag naar aanleidinig van dit expose: Slaap jij ’s nachts onder een spanlaken?
Dirk Goossens
says:Hoe weet jij… ik bedoel, waarom vraag jij dat?
Patrick Bluekens
says:@Marc: gezien voorgaande commentaren wellicht een idee . . . , marcdreesmatters.nl?
Marc Drees
says:alleen als jij patrickbluekenszeurt.nl registreert.
Patrick Bluekens
says:LOL, done, hij was nog vrij
Ruben @ Poolz
says:Beste ex-connectie, heb jij je ooit weleens afgevraagd waarom website als LinkedIn vallen in de categorie sociale media? Het sociale zit hem in het feit dat je niet puur en alleen je eigen behoeftes centraal stelt maar je sociaal gedraagt. Dat sociaal gedragen betekent bij LinkedIn o.a. dat je je eigen netwerk voor andere inzichtelijk maakt waardoor je de andere verder kunt helpen.
Tot voorkort had ik de mogelijkheid om te zien welke mensen jij vertrouwt, dat had voor mij een meerwaarde, zeker omdat je niet iedereen toeliet.
Doordat ik met je gekoppeld was kwamen je artikelen automatisch in mijn dashboard, echt daar klikken mensen op. LinkedIn is (was) de nummer 4 traffic driver voor Recruitmentmatters.
Jij stapt in een Ferrari, rijdt alleen in de eerste versnelling en klaagt vervolgens dat het een k*t auto is. Ipv van je connecties te verwijderen had je je connecties kunnen vragen hoe je meer uit LinkedIn kunt halen, ik had je graag geholpen.
Marc Drees
says:Ik heb een hekel aan Ferrari’s. Veel te opvallend en te luidruchtig.
Verder heb ik geen behoefte meer uit LinkedIn te halen; de connecties die ik had blijven connecties, alleen niet via LinkedIn. En dat “gluren bij de buren” is een onzinnige bezigheid dus dat is sowieso iets waar je mee moet stoppen.
Daarnaast is LinkedIn natuurlijk helemaal geen sociaal medium, maar gewoon de grootste directory van professionals die er bestaat. Fantastisch. Probeer er alleen niet meer van te maken dan wat het is. Volstrekt zinloos, althans voor mij. Groups? brakende onzin. Polls, etc. nog veel stompzinniger. En ik ben geen recruiter, dus ik sta niet rond te swaffelen op LinkedIn. Ik ben Martijn Smit niet…
Ruben @ Poolz
says:@marc geen enkele applicatie is van zichzelf sociaal, het enige wat ze kan doen is proberen sociaal gedrag te faciliteren. Zolang jij je niet sociaal gedraagt zal je bij geen enkele ‘sociaal medium’ een toegevoegde waarde ervaren.
Marc Drees
says:LinkedIn heeft geen sociaal karakter. Het IS een kaartenbak waar vervolgens wat sociale componenten bijgezocht zijn. Connecties maken is geen sociale bezigheid; dat is puur om te gluren bij de buren. Recommendations maken is geen sociale bezigheid omdat er altijd een reciprociteit in zit. LinkedIn is een kaartenbak, geen sociaal netwerk. En dat is prima. Maar noem het alsjeblieft geen sociaal medium, want dat is het niet.
Ruben @ Poolz
says:Wat een grappige benadering. Is dit blog dan een verzameling van artikelen over recruitment waar wat sociale componenten bij zijn gezocht zoals comments?
Wat is in jouw ogen eigenlijk wel een sociaal medium?
En nogmaals volgens mij is geen enkele applicatie sociaal, ze kan alleen in meer of mindere mate sociaal gedrag faciliteren. In mijn beleving faciliteert Twitter dit op dit moment het beste.
Marc Drees
says:Je begrijpt het niet. LinkedIn is een kaartenbak waar langzamerhand steeds meer ‘sociale’ componenten bij zijn geplakt. De inzet was niet sociaal, anders dan het hebben van connecties. Maar wat is er sociaal aan connecties? Helemaal niets. Daar sta je dan, hand in hand. Doodstil, tenzij je via andere kanalen met elkaar communiceert. Met andere woorden: een kaartenbak. Langzaam zijn er interactiemogelijkheden bijgekomen, maar dit was nooit het fundament van de site. Dat is ook te zien aan de knullige pogingen om er allerlei sociale aspecten in te prakken. Het is geen geheel, op zijn best een Monster van Frankenstein.
De vergelijking met dit weblog gaat volledig mank; deze is vanaf het eerste moment een plaats waar je interacteert op basis van reacties. Waarbij het eenieder overigens volledig vrij staat om al dan niet te reageren, want er is geen noodzaak; hooguit een zelf gevoelfde behoefte. Ik hoop dat zoveel mogelijk mensen een reactie willen plaatsen, maar ik ga niemand van asociaal gedrag betichten als ze dat niet doen. Een vrije keuze, volgens mij is dat pas sociaal…
Patrick Bluekens
says:@Marc: helaas heeft niet iedereen de naamsbekendheid en het netwerk van het “merk” Marc Drees, dus voor veel mensen zijn linkedIn connecties een toegevoegde waarde, kun je mij trouwens uitleggen wat de toegevoegde waarde van dit stuk is?
Marc Drees
says:Waarom zou ik aan jou moeten uitleggen wat de toegevoegde waarde van dit stuk is? Bepaal dat lekker voor jezelf en negeer wat geen waarde voor je heeft.
Yvette
says:@Marc: Ik kan me goed vinden in je verhaal, maar wat gebeurt er met jouw vindbaarheid op het moment dat je 0 connecties hebt? En hoe kan jij nog mensen vinden op LinkedIn als je geen netwerk om je heen hebt hangen? Ik ben erg benieuwd hoe je dit ziet en als je een oplossing hebt voor vindbaarheid met 0 connecties, dan houd ik me aanbevolen!
Marc Drees
says:Ik word in LinkedIn in 36% van de gevallen gevonden op het keyword Drees en in 32% van de gevallen op het keyword Marc. De overige 32% is verdeeld over een eindeloze lijst woordjes met 1%.
Met andere woorden; ik maak me geen enkele zorg over mijn (on)vindbaarheid. En nog belangrijker, als ik uit angst voor onvindbaarheid connecties moet verzamelen, wat zegt dat dan eigenlijk over die connecties? Precies…
Yvette
says:@Marc: Ik snap je reactie, maar als je dit algemener ziet, betrekt op de gemiddelde LinkedIn gebruiker: hoe kunnen mensen goed gevonden worden op LinkedIn als ze geen (of weinig) connecties hebben? Als mensen niet je naam kennen, maar wel op zoek zijn naar iemand met bepaalde ervaring? Ik was in de veronderstelling dat je connecties ervoor zorgen dat je zichtbaar wordt bij een zoekopdracht, d.w.z.: hoe groter je netwerk, hoe groter je vindbaarheid. En dan heb ik het over de normale LinkedIn gebruiker, met een gratis account. Ik zie dat jij een premium account hebt, dus daar gelden vast andere regels voor…
Marc Drees
says:Ja, dat premium account moet ik nog afschaffen, want dat heeft natuurlijk geen enkele toegevoegde waarde. Heb maximaal 2 Inmails in mijn hele LinkedIn leven verstuurd…
robert
says:@ mark maar als iemand je nu wil inhuren en dan niet alleen kijkt naar je profiel maar ook naar je netwerk omdat die links rechts of rechtdoorzee van meerwaarde kan hebben op de te klaren klus, dan zeg je nee?
Ik denk dat je netwerk/connecties niet altijd iets zegt over de toegevoegde waarde bij het klaren van een klus, kruiwagens zijn immers ook wel eens wankel, maar misschien zegt t wel iets over jou als persoon.
Bovenstaande gaat natuurlijk alleen op bij kleine netwerken en niet bij de verzamelaars
robert
says:oops mark=marc uiteraard, t is nog vroeg
Marc Drees
says:Ik haal mijn klussen uit mijn persoonlijke netwerk, niet via LinkedIn. Connecties hoeven niets te zeggen over mijn persoon, zie ook mijn commentaar op de reactie van Yvette.
Verder zou ik een assistent moeten inhuren om alle contactverzoeken die ik via LinkedIn ontvang af te handelen; een kwestie van meerkosten zonder enige meeropbrengst.
LinkedIn is een kaartenbak, een smoelenboek en dat is voldoende. Ik hou mijn profiel netjes bij zodat iedereen altijd alles over mij kan vinden dat zakelijk relevant is. Dat is wat ik terugdoe voor LinkedIn omdat die kaartenbak zo prettig is als ik achtergrondinformatie over bepaalde personen zoek.