Als een voorloper op de vacature aantallen over oktober hier de ontwikkeling van het volume aan nieuwe vacatures sinds 1 januari 2008. Een beeld dat tot en met de zomer van dit jaar geen reden tot juichen gaf, maar in de laatste weken sterk lijkt te herstellen:

Aantallen nieuwe vacatures per week (grijs) en gemiddeld weekvolume op jaarbasis (rood), 2008 – 2010

De trend van gemiddelde weekvolume op jaarbasis geeft nog geen indicatie van een stijging, en dat is nog geen gezond teken. Maar een gemiddeld weekvolume op jaarbasis loopt achter op de meest recente ontwikkeling; vooral als die ontwikkelingen een sterke richting hebben. En dat is de afgelopen weken nadrukkelijk het geval.

Hoewel met zulke resultaten over een kort termijn met voorzichtigheid moet worden omgegaan is er in ieder geval de laatste tijd een duidelijke verandering in het vacaturevolume ontstaan. In een zeer positieve richting. Deze groei lijkt overigens te zijn voorafgegaan door een toenemend aantal opdrachten in de intermediaire markt; hier waren het aantal signalen van een aantrekkende markt de laatste paar maanden al steeds duidelijker te horen. En dat werd weer voorafgegaan door een langzaam herstel van het aantal uitzenduren sinds begin van dit jaar.

Het huidige vacaturevolume is nog fors onder het niveau van voor de financiele crisis. En de belangrijkste vraag is of het herstel zich blijft doorzetten. Het aantal signalen van een toenemende krapte als gevolg van de uitstroom van oudere babyboomers groeit maar lijkt vooral ingegeven door de intermediairs zelf die hiermee hun uiterste best doen om een positief marktsentiment voor de eigen diensten te realiseren. De werkelijkheid zou weleens een heel stuk weerbarstiger kunnen zijn.

Binnenkort komt Eurostat met de economische cijfers van de lidstaten van de Eurozone. Deze cijfers zijn meermalen uitgesteld omdat er rondom de cijfers van Griekenland wederom vraagtekens waren. Het is zeker dat de cijfers van dat land zullen tegenvallen en dat hiermee aanvullende steun van de Eurolanden wederom onvermijdelijk lijkt. Dat zijn kosten die alleen via bezuinigingen kunnen worden terugverdiend binnen de individuele lidstaten. Verder blijft de werkloosheid in Spanje nog altijd oplopen. En dan is er natuurlijk de situatie in de VS waar massief bijdrukken van dollars tot een ongunstige posite van de Euro zorgt. Onze munt wordt te sterk waardoor exportmogelijkheden worden beperkt.

De wereldeconomie staat er nog altijd zeer ongunstig voor en het G-20 landen hebbben geen afspaken kunnen maken over het monetaire beleid. Dit kan bijzonder onaangename gevolgen hebben voor de ontwikkeling van die economie; met de VS als lichtend voorbeeld van hoe het niet moet. De buitenlandse schuld van dit land is naar duizelingwekkende hoogte aan het stijgen waardoor alleen de rentelast deze voormalige wereldmacht al tot de bedelstaf gaat brengen. Maar als dat gebeurt valt een enorme afzetmarkt weg. Ook geen prettig vooruitzicht; tenslotte hebben alle Amerikanen in de afgelopen decennia zich dankzij huizen en creditcards tot over hun wenkbrauwen in de schuld gestoken om maar net zoveel spullen te hebben als hun buurman.

Een kristallen bol is nodig om te voorspellen wat er gaat gebeuren, maar voorlopig hou ik het op een dalende groei tot en met eind 2010 en vervolgens weer een krimp in 2011. En dit keer kan die krimp wel eens een stuk sterker worden dan eind 2008 – begin 2009. Met andere woorden, de werkloosheid in Nederland kan wel weer eens sterk op gaan lopen waarmee alle verhalen over een krappe arbeidsmarkt ook weer zullen verstommen. We zijn nog lang niet uit een crisis waarvan we tot op heden zelfs relatief weinig hebben gemerkt.