Ik zit deze blog met enigzins wazige blik te schrijven. Voor de mensen die de film The Hangover hebben gezien, vanochtend stond er ook een witte tijger in mijn badkamer. Want ik ben nog steeds aan het bijkomen van het feestje van gisteravond, te weten de RIDE. The Recruitment Indutsry Dance Event. Dit was inmiddels de vierde keer en ook de vierde keer dat ik ging. Want als er één feestje is waar ik van geniet, is het wel de RIDE. Vooral vanwege de gastheren Gijs en Rob. Twee van de meest authentieke mensen in de recruitment industrie. Althans dat is mijn mening.

Voor het eerst dit jaar, ook de Recruitment Oscars. Voor mij was het extra spannend vanwege mijn nominatie als beste recruitment blogger van Nederland.  Vooral voor een dyslect als ik natuurlijk een grote eer. Ik zal als eerste bekennen dat het mij erg leuk leek om deze prijs te winnen. Immers dat bloggen levert geen ruk op, dus een prijsje winnen leek mij wel leuk. 

Eén van de genomineerde was ook Marc Drees. Die al de hele avond vol bravado door de zaal heen liep. Met op zijn T-shirt de text : ik ben zeker sinterklaas niet. Hij ging er zelf van uit dat hij met zijn superieure intellect, zurige stukjes en mooie grafiekjes , deze prijs zou inkoppen. De categorie recruitmentblogger werd genoemd en de prijs zou worden uitgereikt door, Sinterklaas. Gezien de text op Drees zijn shirt en omdat Drees een leeftijdsgenoot is van de Spaanse Pensionado dacht ik, shit daar gaat mijn prijs.  Plotseling zag ik dat de Sint verdomd veel op mijn maatje Kay was. Dat was het verlossende moment. Toch wel een moment waar ik erg naar had uitgekeken. Inderdaad ik had hem gewonnen.

Dus ik wil vanaf hier iedereen die op mij heeft gestemd. De lezers van RecruitmentMatters, Ikki en vooral de leden van MSIMG heel erg bedanken. Ik hou het kort want ik moet mijn LinkedIn profiel nog aanpassen, met de titel BRB ( Best Recruitment Blogger )

RIDE on

@martijnrecruit