Gisteren was weer eens een incestueus avondje; hoewel volledig onverwacht. Want na een meeting met de Krem kopstukken in de voorbereiding op de CSN conference Social in Business (10 februari) werd ik door Roos van Vugt meegevraagd naar een tweetup in KaapKot. KaapKot bestaat dus nog! Alleen op een totaal andere locatie, gelukkig nog altijd wel aan het water.

En daar waren de nodige bekende gezichten (ik ben bijzonder slecht in het onthouden van namen…) en minder bekende gezichten binnen online recruitmentland te vinden. Professionele partygangers als Rob van Elburg en Peer Goudsmit stonden waarschijnlijk al uren aan de bar; Bas Westland (onze recruitment hippie; dit keer in overhemd met kleurige bloemetjes) kwam de feestvreugde wat later op de avond nog verder opvoeren.

Los van de gezelligheid leerde ik hier ook Sebastiaan Lindenhof kennen; de man die gisteren namens NUWerk.nl de regels voor vacatureplaatsing op NUwerk.nl uit de doeken deed. En natuurlijk hebben we deze situatie nog eens uitgebreid besproken. NUwerk.nl gaat in ieder geval haar eigen regels strakker toepassen en ook eerder acteren richting bedrijven die als detacheerder zijn binnengekomen maar vervolgens ook als pure intermediair vacatures gaan plaatsen. Een uitstekende ontwikkeling, want anders schiet NUwerk.nl zichzelf op meerdere manieren in de voet. Allereerst is hun business model zuiver bedoeld voor werkgevers; ten tweede zullen die werkgevers er niet blij van worden als intermediairs een beetje de boel op NUwerk.nl lopen te vervuilen.

Naast Sebastiaan was daar ook nog een recruiter van mijn voormalige werkgever Cap Gemini. In mijn ogen een piepjonge man, maar ik moet blijkbaar aan een sterkere bril. Want ergens tijdens ons gesprek bleek hij de 30 te zijn gepasseerd. Hij heeft zich natuurlijk aan mij voorgesteld; maar ja, namen he… Ik kan ze echt niet onthouden. Het moet een of ander genetisch defect zijn. Overigens is hij via Twitter uitstekend te vinden: Laurens Tienkamp

Ook werd ik nog verontwaardigd aangesproken door Rhinofly’s hoogsteigen @vivpafpoef; die mij op hoge toon vroeg waarom het artikel dat Martijn Smit over haar heeft geschreven op RecruitmentMatters niet langer in de top 5 van meest gelezen artikelen stond. Tja, dat heeft natuurlijk te maken met het enorme aantal taal- en stijlfouten in de stukjes van Martijn; maar ik heb haar op de mouw kunnen spelden dat het rijtje meest gelezen artikelen alleen artikelen toont die de laatste 30 dagen zijn gepubliceerd…

Maar de grootste verrassing van de avond was voor mij wel Gabry van Beek. Voor mij een onlosmakelijk onderdeel van Monsterboard; maar dat bleek plotseling niet langer het geval te zijn. Gabry is voor zichzelf begonnen en is op dit moment Manager Recruitment a.i. at Rabobank Nederland. Ik heb de nodige interessante gesprekken met Gabry en Diana Krieger (voormalig managing director Monsterboard Benelux) gevoerd en altijd gedacht dat ze voor eeuwig aan Monster(board) zouden zijn verbonden. Maar waar Krieger begin 2010 vertrok heeft Van Beek dit dus aan het einde van hetzelfde jaar gedaan. Ik wens Gabry in ieder geval alle succes met deze nieuwe uitdaging; en Rabobank kan ongetwijfeld de nodige hulp gebruiken om haar (online) recruitment op het niveau van 2011 te krijgen.

Een tweetup is volgens mij niets anders een slap excuus om elkaar in de kroeg te treffen en een gezellige avond te hebben. Ik had mij eerder een stel gierende nerds voorgesteld die uitsluitend via tweets met elkaar communiceren. Maar niets van dat al. Ja, behalve eentje natuurlijk: Roos van Vugt. Want die was uitsluitend bezig met het maken van foto’s en het versturen van tweets. Ongekend…