Jawel, we zijn begonnen hier op de Unconference die TRU Amsterdam is. Nu heb ik nog nooit een unconference meegemaakt, dus ik ben benieuwd. En we beginnen met Kevin Wheeler, trackleader voor de track met als titel Extreme Recruiting Techniques. Geen idee wat die titel betekent; maar dat gaan we nu ontdekken.
Het is een soort rondetafel sesssie zonder tafel. Met vooral heel veel goede stoelen; Chaplins voor de kenners. Helaas zit ik achteraan op een harde witte stoel omdat er uitsluitend wired Internet is. Met heel korte kabeltjes. Maar genoeg over de setting, ik moet natuurlijk luisteren.
Het eerste voorbeeld dat Wheeler geeft is het lurken van recruiters in specialist chat rooms. Brr… een hoog pedo-gehalte, maar ongetwijfeld wel effectief. Al snel komen ook (serious) games voorbij, maar dat is vooral extreem duur en niet noodzakelijkerwijs een extreme recruiting techniek.
Als snel wijzigt de discussie zich in de richting van communities, en vervolgens of mensen zich als kandidaten zien (of dat deze perceptie zich beperkt tot recruiters) en de slechte arbeidsmarkt en generaties… Ik raak de draad een beetje kwijt, en vraag me af in hoeverre er nog iets over extreme recruitment technieken te vertellen valt.
Er hangt een gezellige sfeer, en mogelijk horen de betrokkenen de nodige nieuwtjes
Ha, de meest extreme recruiting techniek: we hebben geen recruiters meer nodig, tenzij iedere medewerker als een recruiter kan worden gezien. En was het niet al enkele jaren geleden dat iedere medewerker een visitekaartje van de onderneming was/is? Dus is dat visitekaartje niet ook als beste in staat om collega’s te werven? En dat is natuurlijk ook het geval met employer branding, want als de eigen medewerkers niet in staat zijn toekomstige collega’s enthousiast te maken over het eigen bedrijf dan is elke ‘professionele’ employer branding campagne zinloos.
Wat overigens een andere vraag oproept; hebben medewerkers nog wel tijd voor het werk waarvoor ze zijn aangenomen… Dus mogelijk hebben we recruiters nog wel even nodig.
Geinig, Wheeler verwacht dat LinkedIn wordt geslacht door Facebook. Dat is er eentje om in de gaten te houden. Hoewel volgens mij LinkedIn manmoedige pogingen doet om zichzelf te slachten in de aanloop naar de IPO. Maar volgens Wheeler leggenjongeren (< 30 jaar) geen profiel aan op LinkedIn. Dat zou best kunnen, maar wat doen al die 18 – 34 jaren dan op LinkedIn?:
Quantcast: US demographics van LinkedIn
En dan nog even deze stunner; volgens Wheeler kan verreweg het meest werk onafhankelijk van tijd en plaats worden gedaan. En wat is dan verreweg het meeste werk? Let op: 90%. De reden voor dit extreem hoge percentage is volgens Wheeler de enorme vooruitgang van robotics. Hmm…
Als dit toekomstbeeld werkelijkheid wordt geeft dat een akelige paradigma shift in termen van commercieel vastgoed en alles wat daar weert mee samenhangt. Leegstand en waardevernietiging zijn zomaar twee dingen die even oppiepen. En de ketenreactie die daarmee samenhangt. Tenzij er andere toepassingen voor al die panden kunnen worden gevonden.
En als uitsmijter de opinie van Wheeler op recruitment. Dat recruitment op basis van (online) tools wel eens een beter resultaat kan geven dan een recruiter van vlees en bloed. Niet iets wat de touchy-feely treehugging recruiter graag wil horen. Maar is er nog wel ruimte voor de recruiter tussen de empowered employees en (online) tools? Een vraag die weleens een ongemakkelijk antwoord kan opleveren. Hoewel dit mogelijk voor de werkzoeker/kandidaat een veel betere ervaring kan opleveren.
Een ding is zeker, Kevin Wheeler is een technological optimist.
Chris Stapper
says:Facebook en LinkedIn kan ik me ergens wel voorstellen. Maar vooral wat betreft de mensen die je al kent. FB is in Nederland nog niet zo zakelijk en ik heb het vermoeden dat het in zijn algemeen nog niet gewaardeerd zal worden als je via facebook benaderd wordt voor een baan.
De uiteindelijke vraag die hier misschien speelt is of we inderdaad één sociaal netwerk willen ’to rule them all’, of dat we meer gerichte sociale netwerken willen hebben.
Wat ik ook interessant vind is hoe we tegenwoordig heel makkelijk over de toegevoegde waarde van recruiter-zijn heen stappen. We kunnen ‘gewone’ werknemers gebruiken voor het werven en de lijnmanager kan de intake gesprekken doen. Voor dit laatste zijn zeker argumenten denkbaar, maar is er dan geen toegevoegde waarde in het centreren van W&S kennis in één persoon? Wat nou als 1 recruiter alle W&S bezigheden van de organisatie over kan nemen, kan meedenken met een stukje employerbranding en degelijke STARR (of anders) gesprekken kan houden? Dat hoeven we toch niet per definitie af te schrijven omdat andere werknemers die daar niet op gefocust zijn in potentie hetzelfde werk kunnen doen?
Hillard Zijlstra
says:Ik heb bij alle 3 conclusies mijn twijfels….
Wheeler verwacht dat LinkedIn wordt geslacht door Facebook?
Ze zijn groter, maar zeker niet in NL voor werving van professionals, hiervoor heeft facebook een totaal andere insteek. Wat mij betreft nog teveel privé insteek. Het idee dat Linkedin wordt geslacht door facebook, lijkt me niet de komende 10 jaar. Of Facebook moet anders worden ingedeeld.
Wheeler kan verreweg het meest werk onafhankelijk van tijd en plaats worden gedaan. En wat is dan verreweg het meeste werk? Let op: 90%.
Dit is ook waar, echter totaal geen rekening houden met allerlei sociale factoren etc, volledig gebaseerd op ICT volmaaktheid.
Dat recruitment op basis van (online) tools wel eens een beter resultaat kan geven dan een recruiter van vlees en bloed.
Tsja. als je gelooft in een website die je bedrijf promoot etc, dan zou het kunnen werken. Recruiten gaat op gevoel en face 2 face.
Als dit de 3 uitkomsten zijn, zou ik echt iemand anders gaan volgen. Alle 3 komen niet uit de komende 10 jaar.