Een ‘interessante’ uitspraak van Jean-Claude Juncker (minister-president van Luxemburg en voorzitter van de het clubje ministers van Financien van Euroland) in relatie tot het risico van extreme marktturbulentie als gevolg van de Euro crisis:

When it becomes serious, you have to lie

Vrij vertaald: Als het erom spant moet je liegen. Jawel, dat is prettig om te weten. Maar het roept wel een vraag op: wie bepaalt wanneer het er om spant? Is er een meetpunt op de schaal van grijswaarden waarop ondubbelzinnig is vast te stellen dat het er nu echt om spant? En is er uberhaupt een reden om te liegen als het erom spant?

Wel volgens Juncker, want hij heeft een verklaring voor zijn krankzinnige uitspraak:

If you are pre-indicating possible decisions, you are fueling speculation on the financial markets, throwing into misery mainly ordinary people whom we are trying to safeguard from this

Ach gut, Juncker heeft uitsluitend de beste intenties; hij will ons (de gewone burger) beschermen tegen allerlei onheil als gevolg van speculatie. Maar is de waarheid niet ten allen tijde de beste bescherming? En zou het mogelijk zijn dat Juncker (ook) de belangen van systeembanken en andere grote schuldeisers voor ogen heeft?

Het is wel prettig om te weten dat politici de leugen als standaard wapen in hun arsenaal hebben zitten. Nu nog even weten hoe politici bepalen wanneer het “erom spant”. Wat overigens bij de huidige Eurocrisis waarschijnlijk altijd is…