Vandaag ben ik helemaal naar het Huis van de Toekomst bij Brussel gereden om vijf jaar verder in de toekomst te kijken dan tijdens De Recruitment Rede van Recruiters United (die stopte bij 2015).  Vandaag ga ik dus helemaal tot 2020, waarbij ik hoop dat die toekomstschets wat meer inhoud heeft dan die van gisteren.

Recruitment 2020 is een masterclass met als titel: Rekruteren in een wereld zonder kandidaten. Inderdaad, we zijn in Belgie. Maar rekruteren klinkt toch prachtig? En met een stoet aan professoren moet dit wel een serieuze masterclass worden. Waarbij de inleiding wordt gegeven door Prof. Luc Sels, die volgens de introductie ons gaat laten schrikken. Ik ben benieuwd.

Het verhaal van Sels is bijzonder interessant waarbij in hoog tempo een aantal fraaie, maar vooral ook interessante grafieken passeren die de ontwikkeling van de werkloosheid tot heden en de ontwikkeling van de beroepsbevolking van verleden, heden en toekomst. Dit om schrik aan te jagen en daarmee voldoende inspiratie (door transpiratie) te geven voor de aansluitend aan zijn praatje te houden ronde tafels, waarbij vooral in oplossingen moet worden gedacht.

Ik laat een aantal van de vele sheets die Sels heeft getoond in zijn presentatie, hieronder de revue passeren.

De kortdurende werkloosheid in Belgie is tijdens de crisis van 2008 maar zeer kort gestegen (18 maanden van groei van de kortdurende werkloosheid) in vergelijking met de dot-com crisis van 2000 – 2001 (54 maanden van groei); maar daarmee is de onderliggende arbeidsmarkt nog niet per definitie gezond te noemen; wat duidelijk wordt uit de ontwikkeling van de verschillende sectoren:

Ai, hieruit wordt duidelijk dat de werkgelegenheid in de maakeconomie nog altijd krimpt; terwijl de non-profit en overheidssectoren groeien. Dat is dus niet bepaald een economische gezonde situatie in het Belgische.

Oke, nu dan over naar de ontwikkeling van de beroepsbevolking; waarbijEn alsof dat nog niet erg genoegd is, is er ook een kwaliteitatieDe ongezonde situatie wordt overigens verergerd als gevolg van kwantitatieve krapte:

Hier is duidelijk dat de spanningsratio van 2003 tot 2008 is gedaald, maar vanaf dat moment weer is gestegen, terwijl de vacature-index is gedaald, Dat betekent dus dat er sprake is een groeiende krapte. Die Sels nog wat krachtiger laat zien via onderstaand, bijzonder helder plaatje, waarbij binnen de sector van chemie, kunststoffen en life sciences de leeftijdsopbouw van werkenden op drie momenten in de tijd zijn weergegeven (1997, 2007, 2017):

Met andere woorden, er is een continu voortschrijdende  gemiddelde ‘veroudering’ van werknemers in deze sector. Waarbij zeker binnen de overheid er sprake is van een nog minder gezonde verdeling; oftewel de gemiddelde leeftijd is nog hoger. 

Mocht de boodschap nog niet zijn overgekomen dan heeft Sels ook nog even deze grafiek voor de toehoorders; die ondertussen collectief tekenen van lichte depressie vertonen. De vergrijzing/ontgroening van de Belgische beroepsbevolking en de daaruit verschuivende jong-oud ratio:

Het is dus duidelijk; de beroepsbevolking vergrijst (en krimpt).

Nu is het tijd om in termen van oplossingen te denken. Sels geeft de ondertussen zwaar depressieve zaal dus nog een tunnel met enig licht aan het eind. Waarbij hij het heeft over het vinden en binden van personeel, in een tweetal sheets:

Deze sheet laat zien dat het volgens Sels onder meer van post & pray naar sourcing gaat. Dat scoort dus ook in Belgie. Goed om te weten.  Qua binding heeft hij de volgende bespiegelingen:

Naar aanleiding van dit verhaal wordt aan de aanwezigen gevraagd om in een aantal ronde tafels een aantal vragen te behandelen:

In dit verband is er overigens recent een interessant document door UWV WERKbedrijf gepubliceerd onder de titel Vergrijzing en krapte op de arbeidsmarkt. Die voor de (toekomstige) kwantitatieve en kwalitatieve problemen op de arbeidsmarkt een aantal oplossingen heeft genoemd; zonder daarbij uitputtend te zijn:

1. Beschikbaar aanbod optimaal benutten
2. Arbeidsparticipatie verhogen
3. Scholing/training van zittend personeel
4. Arbeidsproductiviteit verhogen
5. Mobiliteit verhogen
6. Imago/aantrekkelijkheid als werkgever verhogen
7. Arbeidskrachten uit het buitenland aantrekken
8. Langer doorwerken

Eens kijjken of er uit de verschillende ronde tafels deze oplossingen (en mogelijk ook andere) ook worden gevonden. Ik ben heel benieuwd.