Recruitment is sales of toch niet. Recruitment is marketing of toch niet.  De recruiter is community manager.  Arbeidsmarktcommunicatie hoort thuis bij recruitment, of toch bij HR. Maar eigenlijk is recruitment dan weer een onderdeel van de marketing afdeling. Volgens sommigen zou recruitment helemaal niet mogen bestaan!  Als je je best doet kun je elke week ergens lezen dat ons vak eigenlijk een ander vak is. Zelden heb ik een vakgroep zo in identiteitscrisis gezien als het recruitment domein. Hoe komt dat toch?

Navelstaren

Zou het komen door onze verbondenheid met HR dat we onszelf en het werk dat we doen zo graag willen categoriseren? De neiging hebben  ergens bij te willen horen en onszelf te spiegelen aan anderen? Nu is het waar dat de meeste van dit soort blogs door consultants, trainers en anders-soortige freelancers worden geschreven. Mensen die vaak jaren geleden voor het laatst daadwerkelijk hebben zitten recruiten en sindsdien met quickscans, onderzoeken, congressen, tooltjes en dergelijke hun geld verdienen. Mensen die welvaren bij verandering en onzekerheid en er hun business op bouwen. Immers, angst verkoopt. Maar blijkbaar is het een thema dat leeft want de blogs komen elke drie maanden wel weer voorbij en het gesprek hoor ik vaker plaatsvinden onder peers.

Passanten

Voor een groot deel van ons “team” is recruitment niet het eindstation en allerminst een specialisme. De eerste decaan die ooit een 16jarige puistenkop al meegaf dat er een recruitment carriere voor hem in het verschiet lag mag zijn fles champagne bij me komen ophalen. Vaker is de recruiter per ongeluk het vak ingerold of hebben we te maken met een starter met een algemenere opleidingsachtergrond die nog zoekende is naar zijn eindbestemming. De opleidingingen P&O, P&A en personeelswetenschappen besteden nauwelijks tot geen aandacht aan personeelswerving, dus van een specialistisch opgeleide starter is geen sprake. Een hoop mensen stromen door naar een ander vakgebied. Wellicht dat de toekomstig marketeer zich daarom meer vereenzelfigd met de marketing afdeling en de toekomstig HR medewerker zich meer thuisvoelt bij de Recruitment=HR gedachte.

Who cares?

Stel je voor dat de systeembeheerder  zich de hele dag bezig zou houden met zijn roots of thuis binnen de organisatie. Pas ik niet méér binnen inkoop? Of toch binnen development? Misschien ben ik wel van facillities! Het maakt jou als “interne klant” allemaal niet uit. Als je maar internet hebt en je laptop niet te traag is. Denk je echt dat de lijn zit te wachten op jouw puberale drang naar een clique? Niets ervan. Die wil snel passende kandidaten voor zijn dringende functies!

IK BEN RECRUITER

Hoe het ook zij, het lijkt mij ernstig vermoeiend me constant bezig te houden met wat ik eigenlijk zou moeten zijn. Ik heb als recruiter een prachtvak dat welliswaar overlappende competenties kent met andere vakgroepen maar volstrekt uniek is in het dagelijks werk. Ik kan morgen niet het werk overnemen van onze marketingmanager. Net zoals de best presterende accountmanager die mijn plek inneemt voor het middaguur van zijn eerste werkdag zal terugverlangen naar zijn eigen werk. Zoals een stratenmaker geen timmerman is en zoals een goede voetballer niet persé een goede technisch directeur is. De enige die mijn werk zou kunnen over nemen is iemand met ervaring in recruitment. En het gekke is, als iemand dat zou moeten weten is het de recruiter die de hele dag bezig is met matchen van kandidaten met carrieres.

Ik hou van mijn vak, met al haar facetten en vraagstukken. Ik wens je dat zelfde geluk toe. Focus je op jouw bijdrage aan de organisatie. Vertrouw op de competenties van je collega’s binnen HR, marketing, sales en vraag hulp waar nodig. Wees trots op wat je doet en exceleer. Maar bovenal, maak veel plezier!

Viva La Recruiter!