Er bestaat natuurlijk geen twijfel over; met Nationale Vacaturebank heeft Jan-Peter Cruiming een grote hit gescoord. Niet alleen was het op een gegeven moment de grootste vacaturesite van Nederland; Cruiming verdiende er ook nog eens EUR 28 miljoen mee door de site aan VNU te verkopen. Een indrukwekkende double whammy!

Maar volgens een interview in het Financieele Dagblad had Cruiming liever nu nog aan het roer gestaan bij Nationale Vacaturebank dan die EUR 28 miljoen op de bank te hebbe. Want Cruiming is van mening dat VNU sinds de overname de site heeft laten wegkwijnen:

Ik was amper weg of er waren vijf managers in een halfjaar tijd. Dat was het begin van het afglijden van de hele tent. Toen ik er was hadden we 74.000 banen op de site staan. Je moet bedenken dat er in Nederland altijd zo’n 100.000 vacatures openstaan. Bij ons kon je alles vinden. We hadden net zo’n onaantastbare positie als Funda en Marktplaats, maar dan binnen de banenmarkt. Na de verkoop zijn ze afgegleden naar 18.000 vacatures, daar zitten ze nu constant op

Ehhh… wacht even. Van deze uitspraken van Cruiming klopt bijzonder weinig. Dit is pure stemmingmakerij!

74.000 openstaande vacatures?
Want voor zover ik heb kunnen nagaan heeft Nationale Vacaturebank op geen enkel moment tijdens de aanwezigheid van Cruiming (of daarna) 74.000 openstaande vacatures op haar site gehad. Ten tijde van de overname door VNU (oktober 2004) stonden er ruim 20.000 vacatures op Nationale Vacaturebank. Een aantal dat rond het definitieve vertrek van Cruiming twee jaar later was gestegen tot zo’n 55.000. Maar ruim na het vertrek van Cruiming steeg het vacaturevolume nog altijd, om te pieken in het najaar van 2007 met ruim 60.000 vacatures.

Feitelijk heeft Cruiming er met zijn claim van 74.000 vacatures dus bijna 20.000 vacatures bij verzonnen. En dat niet alleen; de suggestie dat de vacaturesite na zijn vertrek is afgegleden komt niet overeen met de werkelijke ontwikkeling van het vacaturevolume. Die is namelijk sinds de overname eind 2004 tot een jaar na zijn vertrek dus verdrievoudigd. Allemaal tijdens de ‘regeerperiode’ van VNU.

Waarom probeert Cruiming de geschiedenis te herschrijven met uitspraken die verifieerbaar onjuist zijn? En waarom slikt het FD voor de tweede keer in korte tijd onjuiste uitspraken van Cruiming als zoete koek? Terwijl fact-checking in dit verband wel op zijn plaats lijkt. Tenslotte zet Cruiming met deze claims VNU in een bijzonder slecht daglicht. Niets mee mis als het waar is, maar bijzonder onzorgvuldig als het niet zo is. Ergo: bijzonder onzorgvuldig. Overigens niet alleen van Cruiming, maar ook van het FD. Een krant waar het belang van correcte cijfers toch op waarde moet kunnen worden geschat…

Nationale Vacaturebank hielp bijna iedereen aan een baan?
Er is echter meer in het artikel waar Cruiming zich als een grote fantast laat zien:

Wat het UWV nooit is gelukt, ondanks ik weet niet hoeveel miljoenen aan overheidssteun, dat lukte mij wel: de Nationale Vacaturebank was een onderneming die bijna iedereen aan een baan hielp, zonder een cent subsidie.

Dit is baarlijke nonsens. Tenslotte was Nationale Vacaturebank niet de enige vacaturesite van Nederland. De suggestie dat deze vacaturesite bijna iedereen aan een baan hielp, is volstrekt onzinnig. Maar de ‘journalist’ had het blijkbaar te druk met schrijven om Cruiming te vragen deze claim te onderbouwen. Cijfers meneer Cruiming, cijfers. En geen cijfers uit de dikke duim, maar harde en verifieerbare cijfers. Hoeveel mensen heeft Nationale Vacaturebank aantoonbaar aan een nieuwe baan geholpen en hoeveel mensen hebben in diezelfde tijd in totaal een nieuwe baan gevonden.

Nationale Vacaturebank had ten tijde van Cruiming’s vertrek een piek van rond de 55.000 vacatures. Een deel van die vacatures doubleren met andere vacaturesites waarmee het redelijk is te veronderstellen dat het aantal werkelijk unieke vacatures ver, ver onder de 50.000 zal hebben gelegen. Tegen de achtergrond van Cruiming’s claim dat er in Nederland op enig moment altijd rond 100.000 vacatures openstaan is zijn opmerking dat Nationale Vacaturebank bijna iedereen aan een baan hielp al direct naar het land der fabelen te verwijzen. Maar zelfs deze eenvoudige rekenson is blijkbaar te veel gevraagd voor de betreffende ‘journalist’.

Verwijt?
De laatste zin van het artikel vind ik echter het meest schokkend:

Jan-Peter Cruiming verwijt VNU dat het zijn geesteskind, de Nationale Vacaturenbank, laat wegkwijnen.

Dit klinkt eerder als een kleuter die zijn zin niet krijgt dan een ondernemer die verantwoordelijkheid voor zijn eigen beslissingen neemt. Als Cruiming al een verwijt zou kunnen maken dan moet hij in de spiegel kijken. En zichzelf verwijten dat hij zijn geesteskind heeft verkocht.

Waarmee de vraag tevens gerechtvaardigd is waarom Cruiming Jobbird is begonnen. Want met een dergelijke attitude lijkt het eerder op een wraakexpeditie dan een oprechte poging om de online vacaturemarkt transparant te maken, een claim die hij met regelmaat gebruikt om de wereld te overtuigen van zijn goede bedoelingen. En dan nog eens een wraakexpeditie die zich gezien de uitspraken in het FD artikel uitsluitend richt op VNU en meer in het bijzonder Nationale Vacaturebank. Met als waarschijnlijke bedoeling om laatstgenoemde vacaturesite richting Deathpool te duwen.

Een zeer bijzondere circle of life…

Het zou de kansen op een eventueel succes van Jobbird ten goede komen als Cruiming zich niet als een ondernemer toont die in wrok achterom ziet en zich door negatieve emoties laat leiden. Er is ontegenzeggelijk behoefte aan transparantie van de arbeidsmarkt, maar dan van partijen die dit argument niet als een schaamlap gebruiken maar daadwerkelijk nastreven. Werkzoekers zijn gebaat bij transparantie; niet bij wraakzuchtige en leugenachtige ondernemers.

Verzoek
Ik heb ook nog een verzoek aan ‘kwaliteitskrant’ het Financieele Dagblad. Kunt u misschien stoppen met het schrijven van dit soort stupide artikelen? Dat scheelt mij weer frustratie en correctiewerk. En neem journalisten met hersens in dienst. Of is dat soms een contradictio in terminis?