Het is alweer de finalezondag van de EK2012, en een paar uur voor het startsignaal in Kiev als ik begin aan deze blog.
Het is dus niet zeker of Italië de Spaanse furie zal temmen en het fenomeen Mario Balotelli zal presteren of zich zal gedragen in het epiloog van dit kampioenschap, maar dat doet er ook niet meer toe. Italië is de aangename verrassing van dit toernooi gebleken en Balotelli kan niet meer stuk na zijn wonderschone 2e goal tegen Duitsland.
Dat de Azzuri na een desastreus verlopen WK in Zuid-Afrika in 2010 in de finale staan van het EK 2012 is vooral te danken aan de bijzonder moedige coach Cesare Prandelli. Hij heeft met enorme vastberadenheid geheel gebroken met de sinds 1950 ingesleten Italiaanse speelwijze van Catenaccio en als een ware verandermanager een compleet team van staf en een mix van spelers zonder (echte) vedettes om zich heen verzameld om aanvallend en vooruit spelend voetbal te introduceren.
Hij heeft de semi-veteraan Pirlo en het jonkie Balotelli in 2011 teruggehaald in de selectie, en ondanks de enorme kritiek van de Italiaanse voetbalpers Balotelli een basisplaats gegeven ten koste van de publiekslieveling Di Natale. Maar wat is het motief van Prandelli voor deze keuze? Dat Balotelli een uitzonderlijk talent is staat buiten kijf; hij is razendsnel, kopsterk, heeft een uitstekend schot in beide benen en is onvoorspelbaar voor een verdediger met zijn acties. Maar waar Prandelli vooral op hoopte was de enorme gretigheid van Balotelli om op een groot toernooi zijn ware talent te etaleren en zich te revancheren. Maar revancheren waarop? Op zowat alles en iedereen. Het beeld van Balotelli in de publieke opinie is vooral geschapen door de Italiaanse en Engelse sport- en roddelpers, met hun doorlopend negatieve berichtgeving over zijn zogenaamd moeilijke onaangepaste gedrag en zijn vele rare fratsen op en buiten het voetbalveld .
Ook de Nederlandse media deed daar volop aan mee. Terwijl zijn hele levensverhaal, sportieve prestaties, incidenten en anekdotes op het internet staan (ongeveer 79.800.000 resultaten in 0,17 seconden op Google) werd hij zowel bij de NOS als bij VIOranje tot eergisteren alleen maar afgeschilderd als het Malle Pietje dat zijn veters niet kan strikken en enkel negatief belicht.
Pas na de wedstrijd van donderdagavond veranderde de toon en was er ineens begrip en kwamen de anekdotes en verhalen:
Dat hij eigenlijk verlegen en ingetogen is, met een droge humor, van zijn zieke gestel in peuterjaren, zijn adoptie en zijn moeilijke jeugd, het racisme dat hem sinds de kleuterklas in Brescia (het hart van het gedroomde Padania van meneer Umberto Bossi en zijn Lega Noord) achtervolgt. Dat hij onlangs zijn geboorte op Italiaans grondgebied (Palermo, 12 augustus 1990) en zijn volledig Italiaanse opvoeding bij zijn adoptieouders tot op de dag van vandaag door de harde kern van tifosi in de Italiaanse stadions, zelfs die van zijn vorige club Inter, voor zwarte Afrikaan wordt uitgescholden en getrakteerd wordt op oerwoudgeluiden en bananen. Pas in 2008, bij het bereiken van de leeftijd van 18, mocht hij een Italiaans paspoort in ontvangst nemen en voor Jong Italië uitkomen.
Met het afgeven van zijn visitekaartje tegen de Duitsers heeft Balottelli ineens de status van onberekenbare, verongelijkte Afrikaanse verschoppeling ingeruild voor de Romeinse Gladiator die de Germaanse stammen een vernederende nederlaag toebracht . Zijn medespelers knuffelden hem, de pers bejubelde hem, en heel Italië omarmde hem als de nieuwe held die de Italianen in deze zware crisistijden hun gevoel van nationale trots terug bezorgde, en alle fratsen van de afgelopen jaren waren in één klap vergeten.
Maar wat heeft dit alles met recruitement en BV Nederland te maken?ALLES!
Heren en dames hiring managers en (corporate) recruiters die uitstekende CV’s op stapel “afwijzen” of hooguit “twijfelgeval” leggen zodra het van een Rachid, Jerrel, Fatma of erger nog van een 40-plusser afkomstig lijkt. Bedenk de volgende keer dat er een gretige Super Mario tussen kan zitten die behalve zijn/haar talent en (start)kwalificaties, een onuitputtelijke zee van motivatie en vastbeslotenheid meeneemt om te bewijzen dat hij/zij terecht de baan ambieert die u te vergeven heeft. Wees een Prandelli, doorbreek de vastgeroeste tradities en omarm de vernieuwing en diversiteit.