Eerder deze week had ik een gesprek met Dominik Grolimund, mede-oprichter van Silp. Inderdaad, een van de LinkedIn kloontjes op Facebook, hoewel Grolimund aangeeft dat Silp geen professioneel netwerk op Facebook probeert te zijn of te worden. En daar zit wel wat in, want op Silp is geen interactie tussen ‘leden’ mogelijk. Silp wil namelijk onzichtbaar zijn om pas in beeld te komen op het moment dat het een job that I love in de aanbieding heeft. Althans, dat is de belofte. En dat is me nogal een belofte…

Silp is wel identiek in de mate waarin het probeert de profiteren van het Facebook ecosysteem, zoals duidelijk bleek uit de recente explosieve groei van Silp bij de uitrol van een nieuwe versie. De mogelijkheid om de eigen Facebook connecties te spammen met invites maakt dat Silp in slechts enkele weken van minder dan 10.000 naar maar liefst 640.000 daily active users (DAU) schoot. Een situatie die Silp ertoe noopte om deze feature uit te zetten omdat de servers begonnen te roken…

Maar goed, als Silp geen LinkedIn kloontje is, wat is het dan wel? Eerder dit jaar vroeg ik mij af of Silp een BranchOut danwel een Identified kloontje was, en eerlijk gezegd komt de app meer in de buurt van Identified. Maar  Silp is feitelijk nog veel minder, althans voor de werkzoekende gebruiker. Want Silp wil na registratie volstrekt onzichtbaar zijn en blijven tot ze de ideale baan in de aanbieding heeft. Heeft Silp dan banen in de aanbieding? Nou, dat deel moet nog komen, maar de site is daar vrij duidelijk over:

Er zijn dus drie redenen om Silp te gebruiken; voor Facebook gebruikers om de ‘droombanen’ te ontvangen, voor werkgevers om vacatures te plaatsen en voor recruiters om kandidaten te zoeken. Klinkt als een vacaturesite. Toch? Nou, niet helemaal. Want als Facebook gebruiker kan ik namelijk helemaal niet zoeken in de eventuele vacatures die werkgevers via Silp plaatsen. Come again?

Ik kan als werkzoeker de vacatures die via Silp geplaatst worden niet zien. Silp bepaalt welke vacatures voor mij geschikt zijn en pusht deze naar mij toe. Inderdaad, Silp claimt een matching tool te hebben die ervoor zorgt dat ik alleen dream jobs ga ontvangen. Ai, een matching tool… Silp is dus een technologisch optimist die denkt voor mij uit te kunnen maken wat mijn volgende dream job is op basis van matching. Een veel voorkomende fout die tot op heden nog altijd geen positief resultaat kent.

En als je daarbij ook nog eens bedenkt dat Facebook profielen nauwelijks relevante content bevatten om uberhaupt een match te kunnen maken, lijkt het of er bij Silp een steekje los zit. Maar volgens Grolimund heeft Silp dit opgelost door data van Silp gebruikers te aggregeren. Jawel, Silp is een people aggregator, zoals TalentBin of TheSocialCV. Althans, Silp aggregeert data van een beperkt aantal sites (GitHub, StackOverflow) om de magere Facebook profielen te verrijken met matchbare gegevens. Hierbij richt de site zich dus vooral op de tech community en feitelijk niet op het gehele Facebook ecosysteem. Waarbij de site in mijn optiek ernstig de fout in gaat door ‘vergeten’ te vermelden aan haar gebruikers dat zij profielen verrijkt op basis van de social footprint.

Los van het feit dat met de gegevens die Silp verzameld een beter beeld van een Facebook gebruiker kan worden opgebouwd voor recruitment doeleinden is er het issue van matching. Tenslotte is het een bijzonder opgave om op basis van technische skills uitsluitend dream jobs te gaan aanbieden. En mogelijk heeft Silp zichzelf ook gerealiseerd dat het aantal mishits vrij groot kan zijn. En daarom een tweede mogelijkheid toegevoegd voor Facebook gebruikers; referrals:

Allereerst is de jobs through friends optie natuurlijk bedoeld om zoveel mogelijk registraties binnen Silp te kunnen noteren. Maar Silp is op dit moment ook een referral oplossing aan het ontwikkelen. Waarbij de gedachte is dat great jobs are landed through friends. Volstrekte onzin natuurlijk, want mijn vrienden weten veel minder goed wat ik in mijn werkzame leven doe dan collega’s of zakenpartners. Onder deze premisse zou Silp een dienst bovenop LinkedIn moeten aanbieden, maar daar is om meer dan evidente redenen natuurlijk geen ruimte voor… Grolimund geeft hierbij echter aan dat friends niet letterlijk dient te worden genomen, het gaat om alle Facebook connecties. Waarbij hij er tevens vanuit gaat dat die connecties bestaan uit een mix van prive en zakelijke relaties.

Hoe dan ook, op termijn denkt Silp dus ook referrals aan haar portfolio toe te kunnen voegen. Wat zoveel betekent dat ik als Silp gebruiker ineens niet alleen geconfronteerd ga worden met dream jobs maar ook met dream jobs voor anderen… En er van mij als een soort onbezoldigd recruiter wordt verwacht om mijn ‘vrienden’ op banen te attenderen? Daar is Facebook toch niet echt voor bedoeld? Overigens wordt Silp hierdoor ook ineens een stuk zichtbaarder voor haar gebruikers, want nu wordt mij gevraagd om acties voor anderen te ondernemen. Een wat merkwaardige mix van doelstellingen die weleens verwarrend kan uitpakken voor de gebruiker.

De zakelijke kant van Silp, en daarmee de kans op omzet, wordt op dit moment nog ontwikkeld en is in private beta met een zeer beperkt aantal bedrijven. Grolimund heeft een sneak peek toegezegd op het moment dat de private beta wordt uitgebreid naar een aanzienlijk groter aantal bedrijven. Ik ben zeer benieuwd.

Conclusie
Silp heeft zich sinds maart 2012 opnieuw uitgevonden en probeert een soort onzichtbare vacature-assistent te zijn. Een nobel streven, waarbij ze helaas uitgaat van het technologisch optimisme dat een matching algoritme tot goede resultaten voor de ontvangers gaat leiden, zonder dat de ontvangers ooit zelf in vacatures kunnen rondneuzen. Als het verleden enige indicatie is voor de nabije toekomst dan is dat een zeer wankel vertrekpunt.