Randstad heeft de strijd om de Belastingdienst-tender hard gespeeld. Het bedrijf spande enkele maanden geleden een kort geding tegen de Belastingdienst aan om zijn concurrenten buitenspel te zetten. Die concurrenten zijn Manpower en StudentenWerk, die een gezamenlijke offerte bij de Belastingdienst hadden ingediend en in eerste instantie de aanbesteding gegund kregen. Dat bevestigt een woordvoerder van de Belastingdienst tegen RecruitmentMatters.
Nadat de advocaten van Randstad hun rechtszaak tegen de Belastingdienst aanspanden, besloot die in overleg met de landsadvocaat het recht op levering van luttele duizenden flexkrachten (en EUR 80 miljoen aan uitzendomzet) alsnog aan Randstad te gunnen.
De reden? De offerte van Manpower en StudentenWerk zou ‘niet aan de eisen van de Belastingdienst’ voldoen, zo stelt een woordvoerder van de dienst. Let wel: het gaat hier om de ‘kwaliteitseisen’. Het vermoeden – dat Randstad-topman Ben Noteboom eerder al debiteerde – is dat Manpower met zijn gebrekkige ‘verlieslatende’ offerte wel degelijk aan de tariefseisen voldeed.
Het gevolg is duidelijk: Randstad Nederland weet zijn (niet 60, niet 70, maar volgens een Randstad-woordvoerder zelfs) EUR 80 miljoen aan omzet bij de fiscus te behouden. De Belastingdienst doet de komende drie jaar zaken met een ‘unpreferred supplier’. En Manpower slaat een flater.
En dat laatste is niet voor het eerst…
De UWV-tragedie
Manpower heeft namelijk een geschiedenis met halfbakken aanbestedingsoffertes. Zomer 2011 dong Manpower mee aan een aanbestedingstraject bij het UWV – nog zo’n grote flexpool van de Staat. Maar het UWV wees de offerte van Manpower af: op grond van een onjuiste referentieopdracht. Manpower klaagde daarop niet alleen het UWV aan, maar ook concurrent Adecco, dat de uiteindelijke gunning kreeg. De rechter – die er destijds nog wel aan te pas kwam – oordeelde dat het UWV de offerte van Manpower terecht had afgewezen.
Voor de insiders: het vonnis is hier na te lezen. Het is boeiende kost, die effect lijkt te hebben op hoe de uitzenders elkaar op overheidsopdrachten beconcurreren. Manpower verloor namelijk omdat zijn twee referenties te klein waren in verhouding tot de UWV-tender – een deal van EUR 23 miljoen. De referenties van Manpower waren de Gemeente Amsterdam (à EUR 5,5 miljoen) en het Kadaster (à 10 miljoen).
Calimero
Manpower vroeg het UWV nog of de aanbesteding van het UWV zelf als referentie mocht gelden. Het UWV sloot dit niet uit – en gaf daarmee zittende partij Adecco een groot voordeel. De beste referentie voor het UWV is natuurlijk het UWV zelf…
Het zou ons verbazen als de Randstad-juristen deze jurisprudentie niet grondig hebben nageslagen, toen ze onlangs hun kort geding aanspanden. Hoewel de Belastingdienst dit niet wil bevestigen, zou de inhoudelijke afwijzing van Manpowers offerte voor de fiscus ook met ontoereikende referenties te maken hebben. Randstad daarentegen kan bogen op de beste referte: de Belastingdienst zelve.
En dat lijkt Manpower tot de calimero onder de grote uitzenders te maken: wie te kleine aanbestedingen doet, komt er bij de grote jongens niet tussen.
Randstad wil niet ingaan op vragen omtrent het kort geding dat het tegen de Belastingdienst aanspande. Directeur Hugo de Koning van StudentenWerk verwijst door naar Manpower. Algemeen directeur Frits Scholte van Manpower heeft niet gereageerd op een verzoek om een interview.