Het Griekse bureau voor de statistiek (Elstat) heeft vandaag wederom laten zien dat het land volledig naar de haaien aan het gaan is. Voor de maand juni rapporteert Elstat een werkloosheid van 27,9%, een groei van 0,3% in vergelijking met de werkloosheid van vorige maand.

Op 22 september is de allesbepalende verkiezing in Duitsland waarin naar alle waarschijnlijkheid Merkel het stokje weer mag gaan oppakken. Ga uit van een stortvloed van minder positieve data in Euroland na deze verkiezing. Griekenland heeft nog jaren en jaren geld nodig als ze de Euro willen blijven gebruiken en de Eurozone kan het zich niet veroorloven om Griekenland te laten gaan. Maar Griekenland is niet de enige doodzieke participant, let op Portugal, Italie, Spanje, Ierland en laten we zeker Frankrijk niet vergeten. En ook Nederland voelt zich niet meer zo gezond.

Zo ziet de ontwikkeling van het werkloosheidspercentage van Griekenland (en Spanje, het tweede rampeland in de Eurozon als het om de werkloosheid gaat) er over de afgelopen jaren uit:

Werkloosheid Griekenland en Spanje (januari 2007 – juni/juli 2013). Bron: Eurostat, Elstat

We gaan met Griekenland dus richting een werkloosheidspercentage van 30%. Volstrekt onvoorstelbaar, maar naar alle waarschijnlijkheid schieten we in juli al door de 28% grens heen. Ik kan me niet voorstellen wat een dergelijk werkloosheidspercentage op de sociale cohesie in een land doet, maar het kan niet prettig zijn.

De jeugwerkloosheid (volgens Elstat…) maakt overigen nog altijd bijzonder grote sprongen. In januari was de jeugdwerkloosheid 59,3%, in februari 64,5%, in maart 58,3%, in april 57,5%, in mei 64,9% en in juni is het 58,8%. Volgende maand weer boven de 60%? Het enige dat we zeker lijken te weten is dat de jeugdwerkloosheid krankzinnig hoog is. Ruim boven de 50%. De rest is gerommel van Griekse afmetingen.