Voor het geval het nog niet duidelijk was zorgt Google ervoor dat we het nu eindelijk wel begrijpen. Als een dienst gratis kan worden gebruikt ben je als gebruiker niets meer dan warm vlees. Of, zoals een slager zou zeggen, een produkt. Twitter schijt de tijdslijn onder meer ‘sponsored tweets’ op basis van mijn connecties, Facebook’s pagina gaat steeds meer op een kerstboom lijken en zelfs LinkedIn gaat die kant op. En nu ook Google.

Want net als Facebook jaren geleden (remember Social ads?) kan Google mijn ‘recommendations’ gebruiken in combinatie met mijn avatar om producten en diensten te promoten binnen mijn connecties. En natuurlijk heeft Google besloten dat het handig is om dat automatisch aan te zetten waardoor ze mij dwingt dit uit te zetten. Uiterst fatsoenlijk natuurlijk…

Ahhh… Google heeft uitsluitend het beste voor met mij en mijn connecties. En daarvoor willen ze mijn avatar en recommendations (de +1’tjes) gebruiken. Dat zal in mijn geval niet erg opschieten, maar de redenatie van Google is natuurlijk volstrekt onoprecht. Zou Google mijn ervaring oprecht beter willen maken als ze er geen geld mee kunnen verdienen? Ehhh…

En het meest bizarre van het geheel is dat Google heeft besloten dat ik, en mijn connecties, het met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid zo fijn zullen vinden dat ze het maar vast hebben doorgevoerd. Waardoor ik dus word gedwongen om dit ‘voordeel’ uit te zetten:

Voila, een active opt-out. Een eersteklas anti-pattern, maar als er geld kan worden verdiend zal het Google absolute worst wezen.

En blijkbaar twijfelt Google aan mijn intentie of aan mijn verstandelijke vermogens. Want als ik de checkbox heb uitgeklikt en op de Save knop heb geklikt, krijg ik ook nog eens dit te zien:

De vraagstelling is zelfs ambigue, wat het nog schunniger maakt.

Voor het geval dat het (zeker na het NSA debacle) nog niet duidelijk was dat Google evil is geworden heeft het bedrijf het nu zelf maar duidelijk gemaakt. Google = evil. Maar gaan we het daardoor minder gebruiken? Natuurlijk niet. Gemak dient tenslotte de mens. En daarvoor zijn we bereid steeds meer van onzelf op te geven.