In de Financial Times van 23 december is een interessant artikel te vinden over LinkedIn’s ambities rondom big data recruitment. Waarbij de ambitie van LinkedIn als volgt wordt omschreven:
[LinkedIn] plans to create a global map of companies, tracking when people move jobs, where they go and what skills they have. Users will theoretically be able to select a company to see where its employees have been hired next, and into what kind of roles.
Dit lijkt een stap in de richting van de natte droom van LinkedIn’s CEO Jeff Weiner:
Our ultimate dream is to develop the world’s first economic graph. In other words, we want to digitally map the global economy, identifying the connections between people, jobs, skills, companies, and professional knowledge — and spot in real-time the trends pointing to economic opportunities.
Maar volgens Dan Shapiro (SVP Global Solutions bij LinkedIn) gaat deze stap maar liefst vijf jaar duren. En dat is toch heel erg lang in big data land.
De ambitie van LinkedIn lijkt nog altijd zeer sterk gericht op het realiseren van een full-box ATS-achtige omgeving:
LinkedIn sees potential in using its database to track which kind of candidates do best at which companies. Like other companies seeking to harness the power of “big data”, LinkedIn believes it will be a more accurate and authoritative source on which to base important decisions.
“The idea is that LinkedIn could become a global repository and platform for people, companies, knowledge opportunities and skills, we can map it all out, index it,” Mr Shapiro said.
Met andere woorden, LinkedIn denkt blijkbaar voldoende relevante informatie over individuen te hebben om betere inhuurbeslissingen mogelijk te kunnen maken. Terwijl de beschikbare informatie zelden dat van een regulier cv overtreft. Maar als je een grote roeptoeter hebt (en LinkedIn heeft een heel grote roeptoeter) dan geloven veel mensen alles wat uit die roeptoeter komt. Tenslotte staat (financieel) succes gelijk aan kennis en wijsheid. Of zoiets.
De vraag is echter of de beperkte informatie binnen LinkedIn daadwerkelijk betere beslissingen mogelijk maakt. Iedereen die dit (omvangrijke maar zeer leuke) artikel heeft gelezen zal geneigd zijn die vraag met een luid “Nee” te beantwoorden. Als je dan ook nog eens bedenkt dat LinkedIn een stovepipe is waar bepaalde beroepsgroepen massaal uit vertrekken dan wordt die vraag zelfs volstrekt overbodig. Vooral omdat met name de beroepsgroepen waar structurele krapte bestaat LinkedIn links laten liggen. Waarom? Vanwege recruiters die als sprinkhanen de voorheen rijke jachtvelden van LinkedIn hebben kaalgevroten. Een soort tactiek van de verschroeide aarde die in komende jaren een steeds grotere (negatieve) impact zal hebben op de high-in-demand beroepsgroepen.
Volgens mij hebben we in 2013 peak LinkedIn bereikt. En vooruitlopend op de voorspellingen in het sociale domein voorspel ik steeds verder uitdijend LinkedIn met een groeiend aantal dode profielen waarbij de early adopters massaal zijn vertrokken naar eigen niches. En LinkedIn een vergaarbak wordt van steeds minder interessante profielen. Vanuit het perspectief van recruitment wel te verstaan. Kaalslag door overbegrazing. En een bijzonder foute focus (omzetmaximalisatie in plaats van value for member maximalisatie). Maar ik ga er tegelijkertijd vanuit dat de koers van het aandeel LinkedIn bij groeiende omzetten nog wel even zal blijven stijgen. En daarmee gouden bergen blijft beloven die ondertussen van binnen ferm worden uitgehold.