Wie kan zich het moment niet herinneren, ruim 5 maanden geleden? Toen John de Wolf door minister Asscher werd benoemd tot boegbeeld van de aanpak van werkloosheid onder 50-plussers. Ik herinner het me nog als de dag van gisteren. En hoewel in de volksmond het boegbeeld ondertussen is verwaterd tot ambassadeur blijf ik koppig de term boegbeeld gebruiken, want dat doet meer recht aan de prestaties van De Wolf in de afgelopen maanden.

Met een ‘niet lullen maar poetsen’ mentaliteit heeft het boegbeeld namelijk de situatie voor werkloze 50-plusser radicaal weten te verbeteren. Met een voortvarendheid waar menigeen slechts jaloers naar kan kijken heeft De Wolf de werkloosheid onder 50-plussers scherp naar beneden weten af te buigen.

Voor werkloze 50-plussers is er sinds de komst van De Wolf weer hoop. En dat laat onderstaande grafiek misschien wel het beste zien. Het groene deel van de curve is de periode waarin De Wolf als boegbeeld zijn werk heeft gedaan. En wat voor werk!:

Niet-gecorrigeerde (grijs) en gecorrigeerde werkloosheidspercentages 45-plussers, januari 2003 – augustus 2016. Bron: CBS, nationale definitie

Ik stel voor om De Wolf boegbeeld van alles te maken. Van jeugdwerkloosheid, werkloosheid arbeidsgehandicapten, allochtonen, vluchtelingen of welke subgroep dan ook. En waarom dan niet meteen baas van het UWV, of wacht, waarom niet aan Asscher gevraagd om opzij te stappen in het belang van de Nederlandse beroepsbevolking? Dan is het nog maar een kleine stap naar minister-president of … waarom geen koning?

Maak Nederland weer groot!