Advocaten hebben nog nooit iets uitgevonden; met uitzondering van het schrijven met een vork. En dat de meeste noviteiten het verstandelijk vermogen van deze beroepsgroep te boven gaan is evenzeer bekend. Maar als ze zich er vervolgens wel een mening over permitteren wordt het echt lachwekkend.
Enter: Renzo Ter Haseborg. Volgens zijn LinkedIn profiel advocaat bij Haseborg & Zillinger. En hij heeft een stukje over sociale media geschreven in het FD. Wat overigens eens te meer de volledige teloorgang van deze voormalige kwaliteitskrant onderstreept. Maar goed, onder de titel ‘’Beteugel gebruik van sociale media’ trekt Ter Haseborg van leer tegen het feit dat de aarde tegenwoordig om de zon draait. En dat levert me toch een idiotie op…
Voor de goede orde, Ter Haseborg is bang dat werknemers hun werkgevers grote schade kunnen berokkenen als gevolg van het gebruik van sociale media. En daar moet paal en perk aan worden gesteld! Aan het gebruik van die perfide sociale media dus.
Laten we met een aardige eerste quote beginnen:
Een doeltreffend socialemediabeleid moet ook het bedrijfskapitaal beschermen. Enkele suggesties. Blokkeer sites als Twitter, LinkedIn of Facebook. Dat zal de arbeidsproductiviteit zeker ten goede komen.
Waarom daar stoppen? Blokker de toegang tot Internet, verbied het gebruik van e-mail. En eerlijk gezegd is de ballpoint eigenlijk ook een moderniteit die moet worden uitgebannen. Terug naar de tafels waar werknemers achter moeten staan. Dat is ook beter voor de productiviteit!
Maar dit was slechts een opwarmertje; het wordt nog veel leuker:
Als een werknemer toch zijn profiel op zo’n site wil achterlaten, laat hem dan slechts in algemene zin naar buiten treden over zijn of haar werkzaamheden: zijn of haar exacte functie en werkzaamheden zijn vertrouwelijk. Ook mag de werknemer op het profiel niet aangeven welke opleidingen hij op kosten van de werkgever gevolgd heeft. Dat maakt hem alleen maar aantrekkelijk voor headhunters, en schept verplichtingen naar andere personeelsleden.
Hilarisch! Waarom passen we niet direct ook even frontale lobotomie op alle werknemers toe?
Ter Haseborg is echter nog lang niet klaar:
Verbied de werknemer om actief klanten te benaderen via sociale media. Als het dienstverband beëindigd wordt, moet de werkgever kunnen controleren met welke klanten de werknemer via sociale media een relatie is aangegaan. De werknemer mag tot twee jaar na het dienstverband geen zakelijke contacten onderhouden met deze klanten.
Tot slot kan worden afgesproken dat uitlatingen die niet in het belang zijn van de werkgever zo veel mogelijk moeten worden afgeschermd. Sociale media bieden genoeg mogelijkheden om informatie alleen te openbaren aan een selecte groep. De meer vergaande beperkingen of voorwaarden aan het gebruik van sociale media kunnen het best direct met de werknemer worden overeengekomen.
Tekent u even hier uw slavencontract. Dank u. Hier is uw ketting met loden bal, daar is uw cel met statafel en nu aan het werk. Van 7:00 tot 19:00, van maandag t/m zaterdag. O ja, en de zon draait om de aarde, dat u het maar weet!
Ik ben oprecht benieuwd welke bedrijven van de diensten van Renzo Ter Haseborg op dit gebied gebruik wensen te maken. Hopelijk zijn het beursgenoteerde bedrijven zodat ik massief short kan gaan. De potentie van deze bedrijven zal in hoog tempo slinken. Want waar gaan zijn nog high-potentials vinden?
hmesters
says:@allen
Onlangs vernam ik dat de proefdieren in laboratoria vervangen zijn door advocaten: er zijn er genoeg van, ze zijn ongevoelig voor pijn en voor geld doen ze alles. De financiele expertise van advocaten is in het bankwezen ook berucht. Een analyse van een balans leidt toch vaak tot de opmerking dat de bedragen links en rechts onder de streep hetzelfde zijn. Als we naar de professionele zakelijke dienstverlening kijken dan kan ik als bankman met droge ogen zeggen dat de financiele sector in de vaart der volkeren en onder het kritische oog van haar nieuwe aandeelhouders (ja, u allen) grote sprongen voorwaarts heeft gemaakt: vrouwen breken door het glazen plafond en de eerste leden van de raad van bestuur die niet in het Gooi wonen of lid zijn geweest van Minerva, het USC of RSC , zijn een feit.
Hoe anders is dit in de advocatuur. Ik was onlangs op een bijeenkomst waar de grote advocatenkantoren een presentatie kregen over de ‘pricing power’ en houdbaarheid van advocatentarieven. Het was net of ik de 15 jaar terug in de tijd werd gesmeten. Ik kwam er enigszins gedeprimeerd naar buiten omdat een van de conclusies was dat de grootste innovaties in de advocatuur plaatsvinden in de UK en dat we in NL nog een lange weg te gaan hebben. Met weemoed denk ik dan de Japanners die advocaten puur als transactiekosten zien en vertrouwen op de kracht van mondelinge belofte en handshake. Kunnen we nog terug naar die tijd. Een man een man, een woord een woord? Ik hoop het. Onderzoek van de universiteit van Antwerpen heeft inmiddels laten zien dat het zo geroemde Angelsaksische rechtssysteem veel meer fraudegevoeliger is dan onze vertrouwde Napoleontische Code Civil. Nu onze Angelsaksische vrienden n de lappenmand liggen, misschien tijd voor onze top advocaten kantoren om eens drastisch te gaan snijden in de dure internationale netwerken (lees London).
Terug naar De Zaak (zou een advocaat zeggen). De illusie dat een werkgever grip kan houden op communicatie van werknemers in social media is enigszins vergelijkbaar met de illusie die de Chinese overheid heeft in zake het niet toegankelijk maken van Playboy’s Miss September voor een paar 100 miljoen Chinezen.
Corporate communication is dood. Lang leve social media. Sterker nog: zo rond 2030 zal de corporate office zoals we die nu kennen niet meer bestaan. Multi-nationals worden multi-virtuals. De vraag is wat de rol van de advocatuur wordt in een wereld waarin De Markt gaat winnen van De Hierarchie (grote bedrijven). Een hint: kijk hoe het het op een na oudste beroep ter wereld vergaat in de stormachtige ontwikkelingen die de komende 10 jaar zullen plaatsvinden. Jazeker, eerst het bankwezen, dan de accountants en vervolgens de advocatuur.
Roos v Vugt
says:De discussie blijft doorgaan. Nog nooit een blog op deze site zo hard zien gaan. Veel meningen (en die heb ik ook al eerder gegeven) bij deze interessante stats/feiten: https://bit.ly/czVpcO ik geef toe, dit zijn wel marketing gedreven cijfers….
JP
says:De advocaat is wellicht wat doorgeschoten in zijn verbieddrang, maar daar is hij dan ook advocaat voor (verwijt u hem te weinig verstand van een ander vakgebied, bedenk dan dat u blijkbaar bijzonder weinig weet van het zijne). Verder geeft u geen enkel argument, maar trekt de stellingen van de advocaat slechts in het absurde. Natuurlijk moet je niet alles willen verbieden, dat kan ook bijna niet. Maar eerlijk is eerlijk, Twitterende en Facebookende werknemers zijn niet aan het werk (ergo minder productief). Het gaat om het zoeken van een balans en dat is vooralsnog best lastig zo te zien!
Ed Elting
says:het is prefontale lobotomie. Ook journalisten worden steeds dommer
Dirk Goossens
says:Prefontaal? Prefrontaal? Goed punt.
En wat te denken van die fouten met d’s en t’s?
Het doet pijn aan de ogen Marc!
Journalisten worden inderdaad steeds dommer. Bloggers trouwens ook.
Reacties op blogs gaan tegenwoordig trouwens ook steeds minder in op de inhoud…
Hendrik
says:aanvulling: door de bomen het bos niet meer zien. Daardoor specialisten in moet huren om van een complexe situatie, een simpele en overzichtelijke situatie te maken. KISS oftwel KEEP IT SIMPLE, STUPID!
Simon Asselbergs
says:@ Chris
Die laatste reactie klinkt helemaal goed. Dat is in ieder geval goed uitgevoerde sales! Dat compliment, wil ik even gemaakt hebben. Moet toch ook kunnen? (ookal zouden we niet tot zaken komen wegens een fundamenteel andere opvatting over integriteit).
Ik blijf van mening dat medewerkers op een met precies dezelfde respectvolle manier het bedrijf moeten binnen komen als deze het verlaten (ook als de redenen van het vertrek geen schoonheidsprijs verdienen) en dat de relatie bij voorbaat uitgaat van vertrouwen en verantwoordelijkheid. Als er medewerkers zijn die de hele dag hun LinkedIn pagina zitten bij te werken, dan is dat duidelijk een onderliggende reden die te maken heeft met de tevredenheid over de werkzaamheden, lost het iets op om LinkedIn te verbieden?
Het lijkt mij een gegeven dat er allerlei vernieuwingen plaatsvinden op oa. media gebied waardoor informatie zich sneller verspreid en dat vele van die vernieuwingen ook veelal betekenen dat ze grote impact kunnen hebben op onderdelen van ons professionele als persoonlijk leven. De vraag is of de ontwikkelingen zo snel, vernieuwend of verstorend zullen blijven gaan dat we ons daarop constant moeten leren aanpassen. Tijd zal het leren.
Hendrik
says:Geweldig men leert nooit van de geschiedenis of zichzelf en maakt het altijd zo complex dat men door de bomen het bos ziet.
Nee ,vooruitgang is nog steeds achteruitgang anno 2010!
Waar gaat het om arbeidsproductiviteit. Nee geen wonder dat grote leiders,denkers,etc maar wenig woorden nodig hebben.
Sterkte met het opnieuw uitvinden van het wiel!
Chris Hanselaar
says:Oh Simon, lief dat je het rot voor me zou vinden als ik voor niets aan je balie sta. En bij voorbaat dank voor je koffie.
Als goede salespersoon had ik al wat eerder in het proces vastgesteld dat we niks voor elkaar konden betekenen. Die balie van je had ik aan me voorbij laten gaan 😉
Scheelt tijd en benzine. Een beter milieu begint namelijk bij jezelf!
Simon Asselbergs
says:We lezen in een tijd waar informatie nou eenmaal heel snel verspreid. Wie denkt daarop grip te kunnen hebben door te voorkomen dat mensen snel verspreidende media gebruiken worden vroeg een illusie armer. Er zijn op juridisch vlak tal van mogelijkheden om het lekken van gevoelige informatie aan te vechten, dat staat los van de media waarmee ze verspreid worden. Het lijkt mij verstandig twee zaken niet door elkaar te gooien: namelijk het effectief gebruiken van media en het beschermen van bedrijfsgevoelige informatie. Ik ken de visie zoals beschreven in AlterFritz. Ik heb gezien hoe dat lekker bekt naar bange directeuren (lees geen ondernemers), maar heb ook gezien dat de krampachtigheid van die visie geen enkele grip geeft. Social media is een medium als alle andere, maar met zijn eigen onderscheidende eigen schappen zoals elk media. Je kunt voor je boodschap een effectief media gebruik zoeken, en daar is het er simpelweg een van. Je kunt ook doen alsof het medium niet bestaat, het bestrijden etc. Maar daar bereik je niets mee. Chris gelooft er kennelijk ook dat mensen met wat conflict en onderbetaling beter presteren op basis van een een of ander onderzoekje dat hij niet meer zo snel kan vinden. Lekker zo’n ‘visionaire’ integere reactie, geeft aan dat je van authentieke PR alles weet, hopelijk werkt het ook nog voor je. Ik ben een ondernemer zou je bij mijn geen enkele kans hebben na zo’n verhaal. Angst is een slechte raadgever, helemaal voor ondernemers. Er vanuitgaand dat de visie van Chris overeenkomt met dat van Alterfritz, kunnen beide niet verder komen dan de balie, waar ze een bak koffie kunnen krijgen en een korte uitleg dat hun visie compleet incompatibel is met de visie van het bedrijf (zo gaan wij zeker niet met onze medewerkers om!!!) en een vriendelijk verzoek het heil ergens anders te zoeken.
Chris Hanselaar
says:Overigens: het debat met Marc Drees gaat hier verder:
https://recruitmentmatters.nl/2010/09/18/moeten-bedrijven-sociale-media-omarmen-tuurlijk/
Chris Hanselaar
says:Wellicht toch tijd om mijn debatstuk over Social Media in de organisatie te introduceren? Heb het al een tijdje terug geschreven, maar ik gooi graag wat olie op het vuur…
(pas op, is een pdf, dus opslaan of openen met een reader):
https://www.alterfritz.nl/wp-content/uploads/2010/09/AlterFritz_ContentKings_debatdocument1.pdf
Simon Asselbergs
says:Social media is er en gaat niet meer weg. Veel bedrijven zullen bezig moeten blijven hoe ze het creatief en concurrerend inzetten. Er is nog veel potentie voor ontwikkelingen in social media. Dat maakt het een zo spannend verschijnsel!
Aan de andere kant zijn social media ook slechts maar een kanaal. Dus ondanks de vele boeiende nieuwe kanten van social media is het ook oude wijn uit zakken. De angst voor social media is een teken dat iemand het medium niet begrijpt, want dan kun je net zo goed bang voor alle media zijn. En wie de social media niet begrijpt kan een groot probleem hebben als de concurrentie het wel begrijpt, nast het feit dat er misschien een enorme kans wordt gemist.
Angst voor het verliezen van mensen aan headhunters ivm social media is daarom volslagen onzin. Als je op die manier mensen dingen gaat verbieden dan representeert dat weinig inspirerend leiderschap en bedrijfscultuur.
Via alle media kun je je mensen verliezen. Het is gewoon angst voor het verliezen van mensen, punt. In plaats van daarvoor angst te hebben kun je beter zorgen dat je weet hoe je je mensen kan houden. En sommige mensen kun je gewoon niet houden. In plaats van wurgcontracten kun je dan ze op een mooie manier het bedrijf laten verlaten, wie weet komen ze ooit terug als ze realiseren dat ze het nog zo slecht niet hadden.
Over dat probleem is natuurlijk enorm veel over nagedacht, dus als je daar nog angst voor moet hebben dan is het wel heel hoog tijd om onder die rots vandaan te komen. Angst voor het onbekende daar kom je als ondernemer en bedrijf niet ver mee. De advocaat kan beter proberen zich beter houden bij de materie die hij wel kent daar helpt hij zijn klanten beter mee.
Vrijbuiter
says:Als ik alle stukken dateer die op vrijdag 17 september tijdens, neem ik aan, werktijd zijn geschreven is er heel wat arbeidsproductiviteit verloren gegaan… Morgen allemaal na het weekend weer bij het koffieapparaat met/zonder sigaret en smartphone in de hand neem ik aan?
Gelukkig ver weg uit Nederland en ik bedank Geenstijl om me eraan te herinneren waarom ik ook alweer was vertrokken…
Vrijbuiter.
Sjors Pals
says:-Even wat vakgenoten polsen of ze met product A een case hebben in sector B, Twitter check!
-Even kijken of ik een collega heb die een contact bij partij A heeft voor die belangrijke pitch, LinkedIn check!
-Even een oud klasgenoot contacten die getrouwd is met die aardige jongen die bij Bedrijf A werkt, hyves check!
Ja mijnheer de advocaat u heeft helemaal gelijk dat sociale netwerken maar tijdsverspilling zijn.
Wim Heitinga
says:Hallo,
Ik zag dat er hier meerdere mensen zijn die onder mijn naam hebben gereageerd. Ik ben het beu en vind dat het afgelopen moet zijn met dat soort praktijken. Er is er hier maar 1 de echte Wim Heitinga en dat ben ik. Ik zal het bewijzen met mijn persoonlijke code. Die is XqcCV92920167. Ik heb hiervoor speciaal voor de uitgebreide code gebruikt, zodat het voor iedereen direct duidelijk is dat ik de echte Wim Heitinga ben.
Janus Deeg
says:Een argument dat ik hierboven mis is de directe schade in verloren arbeidsuren. Simpel voorbeeldje. Klant van me, zorginstelling. 300 pc-medewerkers 10 minuten per dag op Hyves, MSN, FB en what have you. Dat zijn 3000 minuten = 50 manuren per dag. Laten we zeggen 225 werkdagen per jaar x 50 uur = 11.250 verloren uren x €25 = €280.000 euro verlies in arbeidsuren. En kom nu niet met het verhaal dat de handen aan het bed meerwaaarde creëren door via hun FB account te vertellen hoeveel billen ze hebben afgeveegd.
floor nobels
says:Spannend onderwerp, juristen en social media. Ik geloof zelf niet zo in policies, eerder in een open cultuur waarbij je elkaar aanspreekt op do’ s en dont’s binnen je organisatie. Wel denk ik dat je meer oog moet hebben voor de doelgroep. Juristen zijn van nature risico mijdend, leggen zoveel mogelijk vast in wetten, contracten en overeenkomsten. Dat is hun vak. Dat dringt ook door tot diep in het bedrijf, zoals hier gebruik van social media.
Arbeidsproductiviteit is ook een typisch juristen (ook consultants en consorten) ding, de declarabele uren die zij moeten maken..ga er maar aanstaan.
Dit voorbeeld van een social media beleid is voor mij dus meer een geval van: wat je met suiker kunt beschrijven moet je niet met zout doen.
Wel deel ik de mening dat de juridische dienstverlening een beetje hulp kan gebruiken, zo eng en tijdrovend is social media nou ook weer niet.
Martijn
says:“Haseborg, R. ter”
“Haseborg & Zillinger advocaten in Amsterdam”
Zou het zijn eigen advokantoor zijn of werkt ie bij pappie op de zaak? In het 1e geval, wat vindt Zillinger ervan? In het 2e geval, zou pappie hier zo blij mee zijn dat zoonlief op den arbeid dergelijke onzin uitkraamt?
René
says:Renzo masturbeert waarschijnlijk op de wetsvoorstellen van Herr H. Ballin.
Roelof Gort
says:Met dit soort contracten wordt al aangegeven dat er een soort kloof bestaat tussen de x en de y generatie. Als het gaat om het beschermen van klantgegevens, daar kan ik nog inkomen.
Wanneer mensen worden geacht hun competenties onzichtbaar te maken. Hoe uitdagend is zo’n bedrijf dan?
De echte Win Heitinga
says:@Wim Heitinga, 18 september 2010 om 7:39
Oké nu is het genoeg geweest!
Ik ben de ECHTE Wim Heitinga. Het moet nu maar eens afgelopen zijn met die na-aperij!
Ik zal je traceren en aanklagen al is het het laatste wat ik doe!!!!!
Wim Heitinga
says:U moet eens in uw paspoort kijken, u bent WiN Heitinga, ergo: ik ben de enige echte WiM Heitinga! Ik kan dat trouwens ook bewijzen, hier is mijn persoonlijke pincode: 534938. Ziet u wel, die hebt u niet he?
Behoorlijk stijlloos van u, dat op deze wijze in deze kwalitatief uitermate teleurstellende thread meent te moeten reaguren.
Patrick Burger - Clixmaster
says:Offtopic: Mark, gefeliciteerd, je hebt Geenstijl gehaald! En nog nooit zoveel reacties op een artikeltje?
Wim Heitinga
says:Ik krijg spontaan diarree van jou. Een hint: zoek eens op, ‘sofisme’. Er gaat een wereld voor je open. Denken is een gave, dat blijkt maar weer eens.
Patrick Bluekens
says:Dat vind ik GeenStijl Wim . .
Jaap
says:Ik lees hier niets over de onderzoeken die stellen dat het gebruik van sociale media slecht is voor de concentratie op het werk (zie bv de laatste intermediair).
Wellicht interessant om daar ook even over te bomen?
Baudi Heidanus
says:Ondek net dat deze site het wederom tot https://www.geenstijl.nl/ heeft geschopt. Het zal hier nog wel druk worden!
Baudi Heidanus
Patrick Bluekens
says:Aardige vent die Ter Haseborg, onze beneden buurman, nodig ‘m maandag direct uit voor een kop koffie, wellicht is de koorts gezakt . . :o)
Naam
says:Hallo! Ik ben niet geschikt om wat nuttigs te doen, dus ik wordt recruiter! En nu heb ik een blog, en ga daarin wat laaghangend fruit plukken met wat leuke ad hominem one liners richting een advocaat. Goh, wat ben ik toch leuk zeg. Hi-la-ries! Nou doehoeg en tot de volgende keer maar weer.
Tot zover de opbouwende kritiek uit recruiterland.
Emiel van der Veen
says:Lekker anoniem..
Rob van Elburg
says:I.p.v. domme dingen roepen in het welles/nietes spelletje, zouden advocaten zich beter bezig kunnen houden met de casus TEKsystems, Inc. v. Hammernick et al. Uitspraak 1 augustus 2011 in het het United States District Court Minnesota.
Verwachting is dat deze jurispendentie, als een sneeuwbal effect , de wereldwijde arbeidswetgeving zal gaan besmetten en hier vanuit allerlei standpunten & bedrijfsreglementen zullen worden ingenomen.
Baudi Heidanus
says:Hoi Rob,
Zie ik daar een onderwerp voor je volgende blog hier?
Baudi Heidanus
p.s. wel erg grappig dat we ons allen buiten werktijd zo druk maken over dit blog!
Baudi Heidanus
says:Voor de liefhebbers de volgende info over de zaak:
https://laboremploymentessentials.blogspot.com/2010/06/social-networking-sites-can-expose.html
Tekst is in engels.
Baudi Heidanus
Rob van Elburg
says:Hij ligt al klaar.
De totale wetgeving begon ooit bij de “10 geboden”. Precies wat hier ook gaat gebeuren. 1/8/’11 = Social Media D-Day.
Hans
says:Die Ter Haseborg vindt dus dat je bedrijfsmatig eigenlijk niets met social media mag doen, maar heeft wel 500+ connections op LinkedIn. Daar houdt ie zich zeker uitsluitend in privétijd mee bezig?
Harry
says:Prachtig stuk Marc. Wat heb je trouwens onlangs of in het verleden zelf nog uitgevonden, behalve het schrijven met een vork???
azijnseikerT
says:Typische managerspraat in de panelen, die kunnen alleen maar over loonslaven praten i.p.v. werknemers. Simpel omdat ze ook daadwerkelijk zo denken. Natuurlijk zitten de werknemers te mailen, chatten en websites te bekijken. Wat denk je zelf. Je kunt maar een aantal uur je aandacht er bij houden. Daarnaast ga je roken, masturberen, koffieleuten en daar is nu surfen bij gekomen. Zowel Renzo als Drees zijn de meest overbodige types in het werkveld. Ze roepen allebei wat over hoe het in elkaar moet zitten. Dit soort dure adviseurs kunnen we missen als kiespijn. Maar datzelfde geldt ook voor een grote groep managers. Als je verstandig bent ga je aan de slag bij een klein bedrijfje, zodat deze parasieten,die op jouw verdiensten teren, ook eens de handen vuil maken.
Chris Hanselaar
says:HULDE! Ik wilde precies hetzelfde nog gaan zeggen, maar dan in andere woorden. Dank!
Michiel Cobben
says:Wat een hoop reacties, het is zaterdag mensen!
Is het een idee om een paneldiscussie te organiseren, bijvoorbeeld op 5 oktober, dan is er een congres van Recruiters United, Summum en NVP? Dan kan Mr. Ter Haseborg zijn epistel uit het FD nog eens voorlezen (ik neem aan dat hij er nog steeds achterstaat) en kunnen we de discussie centraal houden. Ik wil zelf wel de Social Media adapten vertegenwoordigen. Gezocht, een onafhankelijk voorzitter, dat wordt misschien lastig.
Richard Heuveling
says:Hets liefst werk ik bij een bedrijf waar mijn collega’s aantrekkelijk zijn voor headhunters. En dat ik zelf aantrekkelijk ben voor een headhunter. Dan voel ik me goed, dan blijf ik daar. En dan is mijn baas ook wel blij denk ik. Want als ik vertrek staat hij te boek als aantrekkelijk werkgever. Dus. Leer allemaal aub leven met de nieuwe realiteit. Ik update twitter hyves facebook en linkedin vanaf m’n werkplek. M’n directeur werd een linkedin contact tijdens werktijd. Advocaatje, ga eens de maatschappij bestuderen waar die wetboeken van jou op van toepassing zijn.
Rob Buddingh
says:@Marc
nog opvallend.
Je schrijft:
Renzo, heb jij dit artikel wel geschreven met toestemming van Haseborg & Zillinger advocaten in Amsterdam?
vermoedelijk zijn ze daar goed op de hoogte van het stukje van Renzo op de FD site.
whats in a name:
Renzo ter Hasseborg (linkedin profiel: https://nl.linkedin.com/in/renzoterhaseborg )
en
Christiaan Zillinger Molenaar (linkedin profiel: https://nl.linkedin.com/pub/christiaan-zillinger-molenaar/b/581/679 )
zijn beide begonnen bij Haseborg & Zillinger advocaten rond april resp. maart 2009
Het bedrijf is volgens de info op Linkedin in 2009 gestart en hebben in totaal 3 werknemers.
Vermoedelijk zijn ze dan ook de eigenaren van dit advocaten bedrijf.
Renzo heeft 500+ connecties en Christiaan 406
Misschien hebben ze die allemaal opgedaan na de start van hun nieuwe bedrijf zodat ze al die “oude” contacten nooit via Linkedin hebben kunnen laten weten dat ze voor zich zelf zijn begonnen?
😉
ach, de belangen van de heren zijn klaarblijkelijk verandert sinds 2009 ze zijn tenslotte nu zelf werkgever geworden. Zouden ze ooit meer dan de 3 werknemers (incluis henzelf) kunnen vinden dan ze nu hebben? Of zou dat uberhaubt nog nodig zijn na dat artikel in FD. De markt mijn inziens voor bedrijven met mensen die wel met nieuwe technologien en ontwikkelingen meegaan is groter dan de conservatieve.
Rob Buddingh
says:expres of niet; marketing technisch wel geniaal van Marc dat de discussie n.a.v. het bericht op de site van FD via zijn website loopt en niet op die van FD.
hulde.
Heeft dat ergens ook niet met het gebruik van social media te maken?
😉
Emiel van der Veen
says:re·pres·sie de; v -s onderdrukking (Van Dale)
Typerend voor een heersende klasse is de reactie op revolutionaire activiteiten. Beteugelen, neerslaan, als het moet met geweld. Het in stand houden van het huidige machtsevenwicht is het doel. Het lijkt op een kind die probeert een bal onder water te houden: hoe meer kracht op de bal wordt uitgeoefend, hoe meer tegenkracht er ontstaat.
Corporaties zijn in deze de heersende macht die zich genoodzaakt zien zich te “beschermen” tegen de revolutionaire mogelijkheden van hun belangrijkste asset: medewerkers. Het is net zo krom als het klinkt. Je belangrijkste asset moet je koesteren en zeker niet tegen je in het harnas jagen. De mogelijkheden die sociale media bieden boren een menselijke behoefte aan, die van autonomie, zelfbeschikking. Er is geen weg terug. Urban innovation, innovatie van de straat, zal altijd manieren blijven vinden om de eenmaal verworven vrijheden veilig te stellen.
Hetzelfde gevecht is gaande om auteursrechten rondom muziek en films. Ook geen weg terug. Belanghebbenden zullen zichzelf moeten heruitvinden en nieuwe manieren moeten vinden om geld te verdienen. In dit verband is het aardig te vermelden dat bij de introductie van muziek vastgelegd op platen, de industrie zich druk maakte dat niemand meer naar de live optredens zou komen. Nu is het omgekeerde het geval.
De vraag is dus niet hoe corporaties zich kunnen beschermen “tegen” hun medewerkers, maar hoe corporaties zo aantrekkelijk worden dan ze als een magneet werken via de sociale media kanalen. Corporaties zullen sociale media moeten omarmen, of ze willen of niet, het gaat nooit meer weg.
Repressie zal niet helpen.
Emiel van der Veen
says:Kijk deze gasten hebben door hoe je met innovaties in de samenleving om gaat: https://www.nu.nl/internet/2336390/filmmaker-laat-productie-the-pirate-bay-in-premiere-gaan.html
Floor Drees
says:Ik vind vooral deze quote treffend:
“Ook mag de werknemer op het profiel niet aangeven welke opleidingen hij op kosten van de werkgever gevolgd heeft. Dat maakt hem alleen maar aantrekkelijk voor headhunters, en schept verplichtingen naar andere personeelsleden.”
Als je bang bent voor headhunters, heb je nog een flinke slag te slaan in het kader van werknemertevredenheid. Of ja, zelfs in het ‘binden & boeien’.
Floor Drees
says:Ha! Wat fijn. Ik wilde hier een Heel Boos stukje over schrijven, maar nu ben ik mij frustratie ook kwijt. Rust.
Gustaaf Vocking
says:Ik ben het (alweer) heel erg met Roos eens!
Regels en wetten zijn imho zwart op wit gestelde bekentenissen dat principes (zoals: “first, do no harm”) niet genoeg waren.
Kijk ook nog eens naar de fraaie weergave van wat professionals nou echt drijft en we snappen allemaal weer waarom sociaalmedialen niet zo blij zijn met het artikel van Renzo:
https://www.youtube.com/watch?v=u6XAPnuFjJc
Chris Hanselaar
says:Het grappige is dat er ook wetenschappelijk onderzoek is gedaan, waar blijkt dat bedrijven het effectiefst werken als personeel licht gestresst is, onderbetaald en licht confllicterend onderling. Ik kan hem even niet te voorschijn toveren, maar mijn eigen ervaringen bij TNT leken er wel op 😉
Rutger van Drongelen
says:Openheid en vrijheid zijn belangrijk. Niet alleen in je privéleven maar zeker ook op de werkvloer. Vanzelfsprekend kan en mag je geen bedrijfsgevoelige of discrete informatie over je werkgever, je collega’s of je klanten naar buiten brengen. Onlangs sprak ik een oud US militair van nog geen 30 jaar die 10 jaar heeft “ge-served” in The Army. Ik vroeg hem waar op de wereld hij zoal had gezeten en daar liet hij, ondanks mijn slimme ondervragingstechnieken niets van los. Is dat omdat hij sterk gebriefd is om dat hij geindoctrineerd is? Hoe dan ook, het voelde niet als vrijheid. Nu is de US Army wel een extreem voorbeeld. Maar ook op de werkvloer van de BV NL weet de gemiddelde werknemer heus wel wat wel naar buiten mag en wat niet. Maar bij advocaten is het anders, de gemiddelde advocaat heeft wantrouwen als basis, tot het tegendeel is bewezen. En daar wringt ook duidelijk bij Ter Haseborg de schoen. En ja, dan rest niets anders dan alles afbakenen met suffe regels en verboden. Zoals de waard is…
Maar het kan ook anders. Als ik naar mijn eigen bedrijf kijk predik ik (en ook mijn collega’s) openheid en hanteren we de basis van vertrouwen. Ik wil niets hoeven onthouden en word pas boos of teleurgesteld als het tegendeel bewezen is. Als het dan een keer mis gaat (eens per 2 jaar gemiddeld), dan bekijken we samen hoe we de impasse gaan oplossen en of we uit elkaar moeten gaan. Zo ook met mijn opdrachtgevers. Bij veel van m’n klanten durf ik het blindelings aan om zonder getekende leveringsvoorwaarden te werken. Dat gaat goed, zeker als de relatie goed is en er is wederzijds respect en vertrouwen. Zo gaan we ook om met social media, er is simpelweg geen regelement wat de collega’s wel en niet online mogen plaatsen. Als een van hen op Hyves of Facebook dronken en halfnaakt op een bar staat te dansen dan zal ik hem (en zeker haar) adviseren om dat eraf te halen. En dat vrijheidsbeleid voeren we ook door bij bijvoorbeeld het concurrntiebeding. Ik heb met geen van mijn mensen een concurrentiebeding maar wel een gentlemens agreement dat ze voor een bepaalde periode niet bij een concurrent gaan werken. Meteen na dat gentlements agreement vertel ik erbij dat als ze tóch naar een concurrent gaan binnen de afgesproken periode dat ik het juridisch niet ga aanpakken. Ik vind namelijk dat als iemand weg wil, dan gaat ie uiteindelijk toch weg. Ik beeindig dan simpelweg de relatie. Je hebt het m.i. pas goed gedaan als werkgever wanneer je het kooitje wagenwijd openzet en de vogels (je collega’s) toch altijd weer terugkomen omdat ze het écht goed hebben bij je.
Ter Haseborg last eerst het kooitje dicht, dan blindeert hij het en vervolgens begraaft hij het 700 meter diep. Je weet dan zeker dat ze blijven bij je. Bestel de Rennies maar vast. Misschien moet hij eens overwegen om baas worden van de Chileense mijnwerkers.
antoinette on a mission hoes
says:Gezellig hier 😉
De oplossingen van onze weledelgestrenge zijn ook in mijn ogen kolderiek en kortzichtig. Maar er valt veel voor te zeggen om als onderneming de kansen en bedreigingen (ja, die zijn er ook) van social media onder de loep te nemen. Een plan te trekken dat past bij je organisatie, merk, merkwaarden, business- en communicatie doelstellingen en vanuit daar een plan te trekken.
Het grote ‘loslaat’ mantra van alle SM -gurus (pun intended) gaat eraan voorbij dat er voor bedrijven ook veel winst (social currency wellicht) te behalen valt als ze op een slimme, gedegen en passende manier omgaan met de diverse (social) media.
Gewetensvragen zijn er dan genoeg. Leuk!
Bijvoorbeeld ten aanzien van dat LinkedIn gebruik:
In organisaties waar LinkedIn een belangrijke rol speelt bij het contact houden met andere partijen (klanten, collega’s, concurrenten, stakeholders), mag een werkgever daar aan zijn werknemers vragen om hun LinkedIn profiel zo aan te passen dat het hun huidige baan/ functietitel/ werkzaamheden correct weergeeft? Of is hij of zij dan direct een dinosaurus die niets heeft begrepen van social media en het hellevuur ingeworpen moet worden?!
Die werknemer – die zich overigens vaak wel keurig conformeert aan de impliciete of expliciete dress- en andere gedragscodes van een werkgever – verkoopt die zijn ziel aan de duivel als hij of zij een zakelijk profiel laat aansluiten op datgene wat hij of zij daadwerkelijk doet?
En zovoorts en zoverder. Jet zijn mooie tijden.
Blijven jullie wel een beetje lief met elkaar spelen!
Chris Hanselaar
says:Dag Antoinette. Dit vond ik nou een intelligente reactie. Je geeft me weer wat meer vertrouwen in de HRM wereld, of kom je daar niet uit? 🙂
Jeroen Wapenaar
says:Opvallend vond ik het voorbeeld waar Ter Haseborg zijn betoog mee begint. Hij haalt het voorbeeld aan van Cornald Maas, die weg moest bij de Tros vanwege zijn omstreden tweet. Dit is volgens Ter Haseborg een goed voorbeeld van het in conflict komen van persoonlijke en zakelijke belangen.
Echter, wat zegt dat voorbeeld over Twitter? Niets. Had de Tros anders gereageerd als Maas zijn reactie live op tv had verwoord? Of in een interview met een dagblad? Ik mag het toch niet hopen, dat zou aangeven dat de inhoud ondergeschikt is. Dat zou een slechte zaak zijn.
Om goed en zuiver meningen, discussies, feiten uit te wisselen heb je een goede mentaliteit en professionaliteit nodig, en veel kennis van dat waarover je spreekt. Dat geldt op straat, in de trein, in kranten, in praatprogramma’s, en ook op sociale media als Twitter, Linkedin en Facebook.
Als persoonlijke en zakelijke belangen in conflict komen zegt dat niets over het middel, wel iets over mentaliteit, professionaliteit en kennis van ten minste 1 van de betrokkenen.
Roos v Vugt
says:Mooie discussie en benieuwd waar dit naar toe gaat. Wat ik wel merk en ik heb legio praktijk voorbeelden, als je als werkgever dit (waar Haseborg voor pleit) wilt, dan mis je veel moois. Als je bang bent dat je mensen gehunt worden zoals Chris stelt, dan zaten ze blijkbaar niet goed en doet de huidige werkgever iets verkeerd. Prima: een prima zelfreinigend vermogen.
Er valt zoveel te winnen als je je mensen/medewerkers op hun eigen manier laat communiceren. En natuurlijk zijn er altijd vertrouwelijke zaken waar je gewoon je mond over dient te houden, maar maak dan duidelijke afspraken (lees spelregeld ipv beleid) met elkaar. In wezen doe je dit al als je je arbeidsovereenkomst tekent hetzij dat dit voorheen nog alleen offline media betrof.
Ik snap Chris wel dat hij denkt dat het je als organisatie schade kan berokkenen. Maar weet zeker als je een leuke cultuur weet neer te zetten als werkgever en de juiste mensen bindt, je alleen maar met social media een ‘spekkoper’ bent…
Chris Hanselaar
says:Ha Roos, de verzoenende woorden worden gesproken. Ik denk dat het een onderhoudende discussie kan worden. Ik denk namelijk ook dat niet elke bedrijf of sector geschikt is voor Social Media. Wellicht wel als recruitment middel hoor, dat geloof ik best. Maar intern gebruik? Prima onderwerp voor een ronde tafel. 🙂
Gijs Notté
says:ik denk dat hij stiekum toch een grote groep werkgevers aanspreekt met deze teksten. Fouten van een individuele werknemer kunnen immers verstrekkende gevolgen hebben, zoals de recente “Maandag case” op dit blog heeft aangetoond.
Om dan vanuit commercieel oogpunt te kiezen voor “it’s better to be safe than sorry” is dan niet eens zo heel gek
Emiel van der Veen
says:Je ziet wat je wilt zien. Als een werkgever toch al angstig kijkt naar de nieuwe mogelijkheden en gevaren van Social Media dan zal een bevestigend verhaal eerder aan slaan. Maar dan is het de vraag voor ieder individu of je voor deze werkgever zou willen werken.
c.van gremberghe
says:Sommige eikels worden ooit wel eens bomen, maar de meeste niet. Dit is een eikel die hooguit een grote eikel worden kan, maar daarmee houdt het wel op. Ter Haseborg is een angstig mens. Bang voor het nieuwe, voor wat anders is, maar zo zijn er -lijkt wel – steeds meer….
Britt van Capelleveen
says:De meeste grote ontwikkelingen en veranderingen roepen in eerste instantie weerstand op bij veel mensen. Zij vinden het prettig vast te houden aan het oude, maar het is natuurlijk (en zeker voor een advocaat!!) handig als je in staat bent in te zien dat sommige ontwikkelingen zich gewoon gaan doorzetten (social media) en hier een voordeel mee weten te behalen. (want dat kan)
Mij deed zijn artikel me vaag denken aan het boek van George Orwell; 1984. Dit waarschijnlijk door de drang greep te willen houden op de ‘onderdanen’ . Maar dat is helaas niet meer van deze tijd.
Bas van de Haterd
says:@Chris: ik ga me verder niet te veel in deze discussie mengen, maar één observatie van een hyvende collega is niet echt gedegen onderzoek. MIT (je weet wel, één van de meest vooraanstaande universiteiten ter wereld) heeft dat wel gedaan en men kwam tot de conclusie dat een medewerker met een groot online sociaal netwerk 7% productiever was dan een medewerker met een gemiddeld online sociaal netwerk. Natuurlijk is er ook een limiet waar de productiviteit afneemt, dat is ook onderzocht, die cijfers heb ik even niet paraat, maar het kwam er op neer dat die op exact dezelfde grens ligt waar je iemand verslaafd mag noemen.
Chris Hanselaar
says:Dag Bas, dit zijn interessante gegevens, die mogelijk meer inzicht geven. Lijkt me leuk die cijfers een keer door te nemen. Mocht je ze paraat hebben kan je ze mailen? Wat mij betreft nemen we de case dan gelijk door! 🙂
Wil opmerken, dat het mijn punt niet is om bedrijven dicht te timmeren. Ik denk alleen wel dat we de problemen van onze tijd niet ideologisch moeten benaderen maar met practische onderbouwing en intelligente cases, en geen enkele oplossing van een probleem -dus ook dichttimmeren om het zo te noemen- moeten benaderen vanuit ideologie.
Wat werkt is de praktijk. De honger is naar cases. Niet naar affakkelen en elkaar dom noemen! Ook wat jou betreft: lijkt me leuk een keer een kop koffie te nemen en dit te bespreken.
Fijn weekend!
Bas van de Haterd
says:Even goed googelen, ik heb ze verwerkt in mijn boek en ik weet dat recent een relatie van het FNV het hele onderzoek nog doorzocht, uitgezocht en beschreven heeft (mede op basis van mijn boek). Ik zag laatst ook een Australisch onderzoek (van een uni aldaar) dat exact dezelfde gegevens zou hebben, wat mij overigen deed twijfelen wie nu wie kopieerde (het was té hetzelfde namelijk).
Honger naar cases? Tja, dat is het probleem. Iedereen wil dat iemand anders het uitzoekt. Daar lopen ze als lemming achter elkaar aan, allemaal de afgrond in. Ik geloof niet in dichttimmeren. Wel zouden er richtlijnen moeten zijn. In een recente discussie met het CNV over hun social media guidelines was de slot conclusie dat elke social media policy ongeveer één zin is: denk na en houd je aan de wet.
Dat dit voor veel mensen een probleem is (met name het eerst) begrijpt ik. Primair bij grotere organisaties, maar daarom geloof ik ook niet dat de grote partijen in de huidige grote omvang nog lang zullen overleven.
Chris Hanselaar
says:Dag Bas,
Ik heb een eigen debatartikel over het gebruik van Social Media op mijn website staan. Categorie debatartikelen. Ik ga er vanuit dat je het er wel mee oneens zal zijn, haha.
Ik vindt dit echt een interessant onderwerp. Even controle vraag:
Controleer jij jezelf op finalistisch denken? Ik denk zelf namelijk dat de ondergang van grote organisaties echt niet veroorzaakt wordt door Social Media.
Chris Hanselaar
says:@Dirk
Blokkeer sites als Twitter, LinkedIn of Facebook. Dat zal de arbeidsproductiviteit zeker ten goede komen;
Lijkt me kloppend? –> Wie niet Twittert of Facebookt besteedt zijn tijd aan werk (of eindeloos lullen bij rookhok of koffieapparaat, jaaaaa-haaaa, alleen leidt het rookhok niet zo af met berichtjes die telkens binnenkomen…).
Dat maakt hem alleen maar aantrekkelijk voor headhunters;
Tsja, humoristische verwijzing naar headhunt-activiteiten voordat Linkedin bestond? Waarom mag Ter Haseborg geen knipoog geven?
Wat betreft je opmerking:
“Verlies van personeel en productiviteit voorspiegelen is angstzaaien” Is simpelweg een realiteit die ik in mijn eigen werkzame leven heb waargenomen. Mensen worden makkelijker benaderd. En Met name die hele dag hyvende collega’s bij mijn laatste werkgever… stuitend!
Dirk Goossens
says:@Chris: je realiteit kan updates op het gebied van jurisprudentie, werkgeverschap, smartphones en de noodzaak van cijfermatige onderbouwing goed beter gebruiken.
Ik, daarentegen, ga mij zo snel mogelijk bijspijkeren op het in mijn tijd goeddeels onontgonnen gebied van de advocatenhumor.
Chris Hanselaar
says:Hahaha Dirk! Jij bent de eerste die ik met zelfvertrouwen vind reageren in deze discussie. Dat is een pluim waard. Ben serieus benieuwd naar de cases die jij -kennelijk?- meen te kunnen presenteren. Ben ik ook echt nieuwsgierig naar. Keertje koffie?
Milo van Loon
says:Misschien een beetje off topic, maar als je mensen dingen gaat verbieden, is de stimulans om het te doen juist groter. Daarnaast, mensen die roken, mogen toch ook een rookpauze nemen.. Waarom mensen die sociale media bezigen dan niet?
Ik begrijp de lol van het werknemertje pesten niet. Denk je nu werkelijk dat ze bij bedrijven als Google niet mogen twitteren? Ik denk juist dat het een gezonde werksfeer te goede komt. En als je als werkgever bang bent dat je werknemer kwaad over je spreekt, moet je je als werkgever dan niet eens gaan afvragen waarom deze werknemer dit doet.
Zolang ik als werknemer niet het gevoel heb dat er door mijn baas met mij een loopje wordt genomen, financieel, in de vorm van salaris of zakelijk in de vorm van het moeten uitvoeren van de “rot klusjes”, denk ik niet dat ik reden heb tot klagen.
Ik ben echter wel van mening dat op heb moment dat de ene partij de andere verwijten gaat maken er een verziekte werkrelatie is ontstaan en die moet dan zo snel mogelijk worden verholpen, liefst intern uiteraard.
Maar iedereen moet kunnen vrij spel hebben op het internet. Anders moet je het niet op het werk aanbieden.
Daarnaast, als je als werkgever van mening bent dat je werknemer zijn werk niet goed uitvoert, kun je alsnog de internet logs erbij pakken en het dan als reden opgeven. Maar niet er bij voorbaat vanuit gaan dat werknemers niet in staat zijn de afweging te kunnen maken of internetten op het werk, wel of niet, hun productiviteit beïnvloed.
Chris Hanselaar
says:@Dirk Goossens: met welke specifieke zinnen probeert Renzo ter Haseborg zijn lezer angst in te boezemen? En welke angst is dat dan? Ik zie graag citaten tegemoet.
Dirk Goossens
says:@Chris:
Blokkeer sites als Twitter, LinkedIn of Facebook. Dat zal de arbeidsproductiviteit zeker ten goede komen;
.Dat maakt hem alleen maar aantrekkelijk voor headhunters;
Het eerste is ongefundeerd, het tweede evenzeer.
Verlies van personeel en productiviteit voorspiegelen is angstzaaien.
Mijn werknemers zijn liefst zo aantrekkelijk mogelijk voor headhunters.
Chris Hanselaar
says:Dag Michiel, als salespersoon zal ik beamen dat termen als echtheid absoluut “nieuwe termen” zijn. Dat is jammer, want de term echtheid heb ik altijd al als relevant beschouwd in mijn werk. Kennelijk vonden “we” als ” saleswereld” vroeger dat echtheid niet relevant was?
In ieder geval: ik heb inhoudelijk een sterk argumentatief verhaal neergezet dat ik niet hoef te herhalen. Als je het opnieuw leest zul je zien dat ik niet per se tegen recruiteren met Social Media (kennelijk jouw nieuwe job?) ben. Ook de woorden failliet heb ik niet gebruikt? Waar je dat vandaan haalt weet ik niet? Ik heb al met al het gevoel dat je niet erg inhoudelijk reageert op wat ik schrijf.
Over op de man spelen: gezien de manier waarop Marc Drees Renzo aanpakt denk ik dat ik met mijn variant redelijk mild uit de hoek kwam.
Ik vind het wel weer welletjes zo.
Adieu van de man met de kronkel.
Michiel Cobben
says:Echtheid en authenticiteit zijn de nieuwe toverwoorden in salesland. Het is een beetje oude wijn in nieuwe zakken of andersom, zoals met veel dingen.
Ook ik wil niet op de man spelen en heb getracht inhoudelijk op je reactie in te gaan. Maar een standpunt als ‘verbied social media’ kun je maar beter heel snel verlaten, want dan maak je jezelf belachelijk. Daar heb je dan mij niet voor nodig, dat is wel een voordeel 😉
Dirk Goossens
says:@Chris: wat je zegt. Medewerkers mogen hun bedrijven geen schade berokkenen. Juridisch is sec die opmerking voldoende.
Een rechter kijkt daarnaast vaak naar bewijsbaarheid en verwijtbaarheid.
Bewijsbaarheid is van belang in verband met een concurrentiebeding. Verwijtbaarheid is van belang bij ontslag.
Bewijsbaarheid van schade, bijvoorbeeld het meenemen van prospects bij vertrek, is gebaat bij incorporatie van sociale netwerken. Contacten opgedaan via de bedrijfstwitter leiden eerder tot succesvol inroepen van een relatiebeding dan contacten opgedaan via bijvoorbeeld de telefoon.
Verwijtbaarheid van schade is het gevolg van onwetendheid of kwade wil. Kwade wil dwing je niet terug met verboden. Onwetendheid evenmin.
Angst is een slechte raadgever en Ter Haseborg maakt mensen bang.
Mira Ahles
says:@chirs & @michiel
Het verbaast mij altijd dat er nog zo veel bedrijven zijn die alleen de gevaren zien van het inzetten van social media. Zoals jij zegt @michiel, werknemers praten toch wel over hun baas en werk. Of het nu op een feestje, in de kroeg of op het internet is. Negatieve werknemers houd je niet tegen. Daarentegen kan je juist heel veel positieve dingen bereiken via Social Media. Ikzelf haal bijvoorbeeld heel veel business uit Twitter.
Michiel Cobben
says:@Chris Hanselaar
Opmerkelijk dat je hier Marc Drees aanspreekt, terwijl er nog veel anderen zijn die aangeven de visie van Renzo belachelijk te vinden. Daar komt bij dat in Sales (ik recruteer sales lieden dus kan er wat over zeggen) authenticiteit en echtheid de nieuwe termen zijn. Maar ik ga ervanuit dat Marc het ook zonder je adviezen wel redt.
Dan inhoudelijk. Overigens reageer ik in alle vriendelijkheid want ik kan zeker altijd ‘handel’ gebruiken en wil het niet op de man spelen. Uiteraard moeten ‘loonslaven’ zoals jij ze noemt zich aan regels houden waarbij bijvoorbeeld vertrouwelijkheid over wat er in een bedrijf gebeurt belangrijk is. Of ze hebben een relatiebeding, allemaal prima.
Maar nu daag ik je uit? Wat voor kronkel heeft Hanselaar gehad om te zeggen dat je sociale media als werknemer niet mag inzetten voor klantenwerving? Als ik dat zou invoeren in mijn bedrijf was ik volgende maand net zo failliet als Marc Drees volgens jou binnenkort is. En waarom mag het dan wel in de kroeg? Of langs het voetbalveld? Is de baas daar altijd bij?
Ben benieuwd.
Chris Hanselaar
says:Beste Marc, als ik eerlijk ben zou ik jou niet inhuren als adviseur. Renzo kijkt terecht naar de gevolgen die Social Media kunnen hebben vanuit werkgeversoptiek, waarbij zaken als risico en schade die de werknemer de organisatie kan berokkenen middels Social Media aan bod komen.
De zaken die hij voorstelt maken tegenwoordig van willekeurig arbeidscontract al deel uit, alleen niet in een Social Media context. Meeste arbeidscontracten stellen al dat je -ook in je vrije tijd- met je gedrag het bedrijf geen schade mag berokkenen. Wat Renzo hier stelt is dat dankzij Social Media de schade veel eerder is ontstaan en veel groter is, en bedrijven dus meer dan ooit een noodzaak hebben dit juridisch dicht te timmeren.
Ik ben geen jurist, maar het opstellen van interne gedragslijnen over Social Media is een zaak van het bedrijf zelf, en zoals ik al zei is in generiekere termen in meeste arbeidscontracten al gedekt.
Dat veel werknemers hier overheen lezen is eigenlijk dom van werknemers. Dat ze dus als “loonslaaf” in zekere zin aan de ketting liggen kan ik dus beamen. Een reden waarom IK voor ondernemerschap heb gekozen.
Het is belangrijk ons te realiseren dat de veronderstelde openheid die Social Media creëren een ideologische interpretatie is van wat Social Media zijn en zouden moeten zijn, en dat de praktijk heel wat weerbarstiger is dan even als werkgever tolerant zijn voor welk gedrag van je medewerkers dan ook.
Renzo ter Haseborg geeft hier een aantal weliswaar niet prettige maar wel heel realistische oplossingen voor, die ik als werkgever zeker dien te overwegen. Het zou dan ook van goede smaak en klasse getuigen als je je volgende keer in wat minder krasse termen over de heer ter Haseborg uit zou laten, en wat langer zou nadenken over wat hij zegt.
Het zou je in ieder geval meer handel opleveren.
Hartelijke groet overigens,
Chris Hanselaar
Marc Drees
says:Indien je het idee hebt dat repressief beleid ten aanzien van sociale media succes zal hebben, god hebbe je ziel. Werkgevers die een hoge muur om hun bedrijf zetten zullen binnen hun veilige walled garden ontdekken dat er steeds minder werknemers resteren. Maar ik zou zeggen, huur onze middeleeuwse ‘advocaat’ in. Heeft deze dolende ziel nog wat te doen
Chris Hanselaar
says:Beste Marc, ik heb, ondanks je weinig nauwkeurige en weinig subtiele betoog de moeite genomen om inhoudelijk op je artikel in te gaan. En nog steeds krijg ik geen inhoudelijke reacties op wat ik zeg. Net zozeer als je ook niet inhoudelijk op de punten van Ter Haseborg in gaat. Je roept wat boze dingen zonder verband te leggen met zijn opmerkingen.
Ik vind dat niet alleen voor mijzelf jammer na de gedane moeite, maar het zou me ook als buitenstaander die deze reacties leest niet overtuigen van ja capaciteiten als adviseur. En dat zeg ik niet om te katten. Ik meen het echt.
Ik zou het echt -en nee, weer niet om te katten- willen vragen zaken per punt te behandelen en weerleggen. Bovendien wil ik je toch ter overweging geven mijn opmerking:
Het is belangrijk ons te realiseren dat de veronderstelde openheid die Social Media creëren een ideologische interpretatie is van wat Social Media zijn en zouden moeten zijn, en dat de praktijk heel wat weerbarstiger is dan even als werkgever tolerant zijn voor welk gedrag van je medewerkers dan ook.
Om dat met zo’n korte reactie af te doen getuigt niet alleen van weinig respect voor iemand die veel zinnen aan je artikel wijdt, het getuigt ook, als je serieus bent, van een weinig diepgaande visie en reflectie op je vak. Daarmee berokken je niet alleen jezelf schade, maar ook mensen die dit vak wel serieus nemen en een nieuwe plek willen geven binnen de marketingmix.
Hans
says:Chris, welkom in het jaar 2010. Een tijdperk waarin werk en privé steeds meer verweven zijn met elkaar. Geen werkgever heeft er bezwaar tegen als je ’s avonds thuis een rapportje afmaakt voor de zaak, maar o wee als je tijdens werktijd een tweetje verstuurt?
Social Media zijn een fact of life, en verstandige werkgevers zoeken een weg om daar mee om te gaan in plaats van wurgcontracten aan hun personeel voor te leggen.
Een passage als “Als het dienstverband beëindigd wordt, moet de werkgever kunnen controleren met welke klanten de werknemer via sociale media een relatie is aangegaan.” is toch te bizar voor woorden?
Ik zou zeggen: lees het uitstekende boek “Socialnomics” van Erik Qualman. Social Media zijn voor een moderne werkgever geen bedreiging, maar een kans!
Cees
says:Ik denk dat Chris wel degelijk een punt heeft. De advocaat slaat een beetje door maar er zit wel degelijk een kern van waarheid in.
Het nut van social media is zwaar overdreven, het kost meer tijd dan dat het iets oplevert. Twitter is alleen leuk voor BN-ers of mensen met enig aanzien, 90% is gewoon tijdsverspilling. Linked-in is het ultieme platform voor headhunters, waarom zou je anders je CV online zetten.
Charles de Boer
says:Wat is er overgebleven van de gouden regel: prive gescheiden houden van je werk?
Sociale media is wat mij betreft prive en dat laat je thuis als je gaat werken. Zodoende lijkt mij deze diskussie een beetje onnodig. Andere kant van het verhaal is dat meeste mensen niet veel te melden hebben via de sociale media anders dan ik heb mij ontlast vandaag en het wcpapier is op.
Ik voel mij oud, ik ga naar mijn werk om mij 100% in te zetten, internetten doe ik thuis wel en twitteren dat de koffie niet te rinken is uit de automaat laat ik graag aan andere over.
Hans
says:Charles, “privé gescheiden houden van werk” is in veel branches een verouderd concept. Uiteraard, als je aan een lopende band jampotjes staat af te vullen, is werk werk, en privé privé. Maar kenniswerkers (een breed begrip, maar laten we voor het gemak deze term hanteren) kunnen ’s avonds thuis net zo makkelijk werken als overdag op kantoor. En het gekke is dat ik daar nooit werkgevers over hoor klagen….
Rutger van Drongelen
says:Arbeidsvoorwaarden bij Haseborg en Zillinger zijn o.a. een paard van de zaak, maar deze vooruitstrevende voorwaarde hanteren ze pas sinds 2010, men kreeg klachten over de teenslippers.
pragmarc
says:haha, een paard van de zaak… 🙂
Mira Ahles
says:Het is gewoon de angst voor het onbekende en de grote boze buitenwereld. Het is voor sommige mensen erg moeilijk om te denken in kansen en mogelijkheden. Daarom groeien juist de kleine bedrijven veel sneller die juist wel gebruik maken van sociale media. Daar komen de grote partijen ook nog wel achter… Over een paar jaar 🙂
Baudi Heidanus
says:Ik vraag mij af waarom de beste man zelf een profiel heeft. Zou hij zijn profiel dan alleen na 19:00 uur bijwerken? 🙂
Marco Hendrikse
says:Tja…
Prachtige proza Mark. Inderdaad het hoofd tussen de wetboeken steken en doof en blind zijn voor een nieuwe realiteit.
Maar helaas hebben zulke berichten wel effect. Dat ervaar ik dagelijks in gesprek met directeuren, HR-managers en recruiters. Dan is er weer heel wat overredingskracht en bewijsvoering nodig om hen te overtuigen van het tegendeel, of althans iets dat daar in de buurt komt.
Laten we het houden op twee stappen voorwaarts, 1 stap achterwaarts…
Antoine van der Maas
says:Geweldig!
Zouden er nu echt nog mensen met een arbeidsconflict zijn die vertrouwen hebben in een advocaat met deze visie op werknemer/werkgever verhoudingen?
Karin Luidens
says:Die man heeft het ws niet naar z’n zin in zijn functie, en dit is de zelfmoord van zijn loopbaan…
Michiel Cobben
says:Verhip, ik lees nu pas op zijn Linkedinprofiel ( recent aangepast…) dat hij zelfs een Postdoc heeft gedaan. Wat zal zijn baas blij zijn dat hij dit netjes heeft opgeschreven. Geheadhunt wordt hij na het artikel van vandaag toch niet meer…
Michiel Cobben
says:Marc,
ik ben blij dat jij de kranten voor ons leest en dit soort vermakelijke onzin weet te verzamelen. Deze man heeft dus een academische graad in de Rechtsgeleerdheid, wonderbaarlijk.
Ik was vorige week bij een klant (een HR Manager) die net een mailtje aan zijn medewerkers had rondgestuurd dat ze de opleidingen die ze bij het bedrijf volgden wel op LinkedIn moesten zetten en als ze een promotie maakten, direct hun profiel moesten aanpassen. Hij maakte zich zorgen over het arbeidsmarktimago van het bedrijf en wilde dat zo wat oppoetsen. Slim van hem. Nee, het was geen jurist.
Richard Heuveling
says:Wie is die HR manager? Die snapt het tenminste.