Waarschuwing: dit is een bijzonder onaangename grafiek voor eenieder die gelooft dat de VS de economische recessie te boven is gekomen. De grafiek toont het verloop van het aantal beschikbare arbeidskrachten voor iedere beschikbare vacature in de periode 2000 – 2010. Geen prettig beeld:
Aantal werkloze arbedskrachten per beschikbare vacature, 2000 – 2010
Bedenk vervolgens ook nog even dat de arbeidsparticipatie in de VS sinds het begin van de financiele crisis gestaag is gedaald en het is meteen duidelijk dat deze grafiek zelfs een veel te rozig beeld laat zien. Feitelijk is er met de dalende arbeidsparticiaptie na de piek van 2009 geen sprake van enige serieuze daling van het aantal beschikbare arbeidskrachten. Het is dan ook geen wonder dat de langdurige werkloosheid in de VS op een ongekend hoog niveau staat.
Helaas zijn er evenmin tekenen dat er in de nabije toekomst een verbetering van deze bijzonder ongunstige arbeidsmarkt gaat optreden. Eerder het tegenovergestelde. En bedenk vervolgens wat deze situatie betekent voor de onderhandelingspositie van werknemers. Salarissen kunnen alleen maar krimpen onder deze omstandigheden; onder het motto: voor jou zeven anderen…
Dennis
says:Achterhaald:
https://economix.blogs.nytimes.com/2011/05/11/four-workers-for-every-job-opening/
Een andere interessante grafiek uit de link, wijst ook op het afnemende aantal dat wordt ontslagen. Het artikel concludeert dat er een (groeiende) kloof zit tussen diegenen die ontslagen zijn en werkgevers. Dat is iets wat tot op zekere hoogte ook voor Nederland geldt.
Een afnemend aantal arbeidsuren bij uitzendbureau’s kan immers ook het gevolg zijn dat men geen “geschikt” personeel kan vinden. Of beter: onwillig is de beschikbare pool op te nemen en zo nodig te trainen.