Vandaag is het symposium van het NVUB (Nederlandse Vereniging van Uitzend- en Bemiddelingsbedrijven). En tijdens dat congres zijn de belangrijkste conclusies van een buitengewoon interessant onderzoek gepresenteerd waarin de economische bijdrage van arbeidsmigtanten wordt beschreven. Een onderzoek waarmee het infame Polen-meldpunt per direct als volstrekt lachwekkende onzin kan worden afgedaan.

Het onderzoek is uitgevoerd door het SEO Economisch Onderzoek in opdracht van de Stichting VBW & de Van der Voort Groep. Het onderzoeksrapport, met als titel: De economische bijdrage van tijdelijke arbeidsmigranten, een realistisch beeld  verschijnt maandag 3 december. De belangrijkste conclusie is duidelijk:

een arbeidsmigrant uit de zogenaamde MOE-landen (Midden & Oost-Europa) levert de schatkist 1.800 euro meer op dan hij kost.

Vanwege de tijd en ook de relevantie van dit onderwerp geef ik zonder enig commentaar de informatie die in mijn optiek bijzonder relevant is. Zeker in de huidige situatie

Er zijn belangrijke verschillen tussen de huidige arbeidsmigrant in vergelijking tot de gastarbeiders van de vorige eeuw:

• De Moderne Migrant komt van binnen de EU, vooral uit Polen.
• Hij komt op jonge leeftijd, voornamelijk om te werken en vaak zonder gezin.
• Hij komt veel vaker als seizoenarbeider, voor slechts een korte periode. Maar soms wel meerdere keren per jaar.
• Ook degenen die zich wel in NL vestigen keren vaker na een aantal jaren weer terug.

Vanuit economisch perspectief is de tijdelijke migrant een gunst:

• Zijn beslag op de collectieve sector is kleiner vanwege de hogere participatiegraad, lage werkloosheid en hogere retourmigratie.
• Arbeidsmigranten uit de MOE-landen hebben onder werkgevers een positief imago, vanwege hoge arbeidsmoraal en lage kosten.
• Uit de weinige empirische studies van arbeidsmigranten in Nederland, blijkt dat de economische effecten van de arbeidsmigratie uit met name Polen neutraal tot positief zijn. In groeisectoren en bij seizoenarbeid overheersen vaak de positieve effecten.
• Er zijn nauwelijks verdringingseffecten; in sectoren waar het aandeel tijdelijke migranten sterk is gegroeid, is geen afname van het aantal binnenlandse werknemers.
• De tijdelijke migrant lijkt dus vooral in banen te werken waarvoor niet meteen lokale werknemers beschikbaar zijn.
• Wel is er voor sommige groepen een matigend effect op de loonstijging. De gevonden looneffecten zijn echter erg klein.

Wel zijn er verdelingseffecten:

• Achter het positieve effect gaan verdelingseffecten schuil. Als er negatieve looneffecten gevonden worden, gelden die vooral voor de laagbetaalde Nederlandse werknemers.
• Dat komt de banen van tijdelijke arbeidsmigranten het best vergelijkbaar zijn met banen van laagbetaalde Nederlandse werknemers.
• Indien er negatieve looneffecten zijn voor Nederlandse werknemers, zijn dat tegelijkertijd positieve effecten voor de werkgever (lagere loonkosten). Als de werkgever dat doorvertaalt in lagere prijzen, volgt hieruit een positief ‘bestedingseffect’ voor consumenten.
• Voor de Nederlandse werknemers in modale of hoogbetaalde banen zullen de effecten juist positief zijn. Omdat hun arbeid complementair is aan die van de arbeidsmigrant, is er voor deze groep geen looneffect zodat het positieve bestedingseffect overheerst.
• Merk daarbij op dat ook hoogopgeleide migranten vaak substituut zijn voor laagopgeleide Nederlanders, omdat ook die eersten vooral in laaggeschoolde banen werkzaam zijn.

Op maatschappelijk vlak zijn er niet-economische obstakels:

• De steeds grotere groep seizoenarbeiders vraagt om structurele oplossingen voor de huisvestingsproblematiek.
• Ook zijn er problemen met illegale vormen van arbeid: onderbetaling van de werknemer en oneerlijke concurrentie voor legale werkgevers.
• Deze problemen worden grotendeels veroorzaakt door malafide bemiddelaars.
• Beide problemen (huisvesting, illegaal werk) zijn waarschijnlijk de belangrijkste oorzaak van het soms slechte imago van de recente arbeidsmigratie.