Het Griekse bureau voor de statistiek (Elstat) heeft vandaag voor de maand september een werkloosheid van 27,4% gemeld. Dit is een stijging van 0,1% in vergelijking met de maand augustus. En daarmee is, op basis van de natuurlijk weer bijgestelde cijfers, nu na de piek van mei (27,5%) de werkloosheid alweer twee maanden aan het stijgen. Waarmee het de vraag is of de werkloosheid van mei nu daadwerkelijk een piek was of dat er toch nog hogere werkloosheidscijfers in Griekenland mogen worden verwacht in de komende tijd.

Ondertussen heeft Griekeland sinds mei 2010 een werkloosheidspercentage van 20% of meer. Dat is dus bijna 3,5 jaar. Het is een wonder dat Griekenland niet is gedesintegreerd en dat er geen anarchie is uitgebroken. Of misschien is dit slechts een indruk vanaf de buitenkant en zijn Grieken van mening dat die situatie wel bestaat. Ik heb geen idee.

Zo ziet de ontwikkeling van het werkloosheidspercentage van Griekenland (en Spanje, het tweede rampeland in de Eurozone als het om de werkloosheid gaat) er over de afgelopen jaren uit:

Werkloosheid Griekenland en Spanje (januari 2007 – september/oktober 2013). Bron: Eurostat, Elstat

De groei van de werkloosheid gaat de laatste maanden een stuk minder snel, maar in beide landen is er nog altijd sprake van een stijgende werkloosheid. Gezien de duur van een extreem hoge werkloosheid (>20%) is de situatie voor de beroepsbevolking in Griekenland echter veel ernstiger te noemen. Hoewel in beide landen er ongetwijfeld sprake is van een grote (en groeiende) grijze economie.

De jeugwerkloosheid (volgens Elstat…) maakt bizar grote sprongen en is daarmee notoir onbetrouwbaar. In januari was de jeugdwerkloosheid 59,3%, in februari 64,5%, in maart 58,3%, in april 57,5%, in mei 64,9%, in juni is het 58,8%, in juli wordt 55,1%  in augustus word 60,6% en in september 51,9% gemeld. Het is volstrtekt lachwekkend om deze extreme verschillen per maand te zien. Het enige dat we (vrijwel) zeker weten is dat de jeugdwerkloosheid in Griekenland angstaanjagend hoog is.