Fred Paling, bestuursvoorzitter van het UWV, bedankt. Of, eigenlijk, hij moet vertrekken. Paling heeft bij het UWV gewerkt op twee tijdelijke contracten. Een derde contract is tegen de regels. Niets aan te doen. Behalve dan nu even met Corona. Nood breekt wet. Maar binnenkort moeten we het dus stellen zonder de vertrouwde hoeder van onze favoriete uitvoeringsorganisatie.

Ik moet je zeggen, ik mis Fred Paling nu al. Hij is nog niet eens vertrokken… Ik durf echt niet te beweren dat hij het goed heeft gedaan. Maar nog mínder durf ik te beweren dat iemand anders het beter gedaan zou hebben. Het UWV is namelijk een uitvoeringsorganisatie. De politiek bepaalt wát het UWV moet uitvoeren. Paling had enkel wat te zeggen over het hóe. En dat maakt je baan knap lastig als je honger naar soundbites moet stillen van hijgerig journaille. 

Verplaats je maar eens in zijn schoenen

Denk je eens in, je bent buschauffeur. Je wordt aangestuurd door de politiek. Je wilt je passagiers veilig van A naar B brengen. Maar je moet van je baas bewijzen dat Polen niet zwart rijden en aantonen dat je niet discrimineert. En je moet altijd overal op tijd zijn. En als het niet lukt, dan mag jij uitleggen aan de buitenwereld hóe het komt dat je de boel niet op orde hebt, zonder te verwijzen naar waardóór dat komt.

Dat lukt je niet zonder te vervallen in procedurair vocabulaire.

Procedurair vocabulaire

Management speak, daar staat Paling om bekend. Deze management speak heeft afbreuk gedaan aan zijn reputatie. Zijn dienst voor de publieke zaak heeft Fred Paling moeten bekopen met een stigma.

Terwijl begrip voor zijn situatie gerechtvaardigd was. Je hart laten spreken naar het grote publiek is niet makkelijk als je:

• Niet mag zeggen wat je vindt;
• Kwetsbare groepen beschadigt bij het eerste verkeerde woord dat je uitspreekt;
• Een legioen aan medewerkers vertegenwoordigt dat afgerekend wordt op wat jij zegt of juist ‘verzwijgt’.

In zo’n situatie ontsnap je niet aan procedurair vocabulaire. En ik betwijfel dan ook ten zeerste of barrages aan klip en klare statements het UWV beter geholpen zouden hebben. Waarschijnlijk niet.

Bruggetje

Maar goed, ik dwaal af. Ik was bezig met Fred Paling nu al te missen. Totdat daar het bericht was dat Paling voorzitter wordt van ‘Samen Sterk Zonder Stigma’. Dat sprak mij direct aan.

Paling gaat zich inzetten voor psychisch kwetsbare mensen. Bijvoorbeeld door hen te helpen in contact met recruiters.

Vertel je wel of vertel je niet dat je kwetsbaar bent? Zo’n vraag kan behoorlijk kwellen. Zijn nieuwe opdrachtgever heeft daar tools voor en tips.

Hart op de juiste plaats

Door deze eerzame functie te aanvaarden laat Paling zijn hart spreken. Ik hoop van harte dat hij in zijn nieuwe functie meer vrijheid neemt om zijn hart ook in zijn stem door te laten klinken, nu zijn stigma zijn menselijkheid niet langer in de weg hoeft te staan.

Wat nemen we ervan mee?

Fred Paling bedankt! Je hebt het uitvoerend gedaan! Veel succes in je nieuwe functie.

Epiloog

Het duurde even, maar ik heb de indruk dat ‘Samen Sterk Zonder Stigma’ er uitsluitend is voor psychisch kwetsbaren met een officiële diagnose.

Als deze indruk juist is, dan zou het mooi zijn als Fred Paling zijn eerste werkdag zou starten met schrappen van dit stigmatiserende kwalificatiecriterium, zonder primair acht te slaan op wat dit doet met de efficiëntie van de bekostiging.

Aan de andere kant zou dit natuurlijk getuigen van lichtvaardig gedrag. Toch weer ingewikkeld.