Indeed is van oorsprong een vertical search engine. En over vertical search engines had ik in 2008 al een duidelijke mening

Vertical search engines zijn pure parasieten. Parasieten van het soort dat hun gastheer kan doden wel te verstaan. Dit is bepaald geen symbiose…

En dat stukje waar het de gastheer kan doden is waar ik het vandaag over wil hebben in verband met Indeeds voornemen om de flexmarkt te gaan bestormen. Maar eerst even een stukje geschiedenis.

De praktijk van een vertical search engine
Een vertical search engine is te vergelijken met een cocainedealer. Je zorgt er in eerste instantie voor dat je klanten verslaafd raken door ze gratis cocaine te verstrekken om vervolgens te gaan rekenen voor het witte poeder waar ze nu niet meer buiten kunnen. Met één groot verschil; cocaine dealen is strafbaar. Waarom de praktijken van vertical search engines niet strafbaar zijn is mij een raadsel.

Het is wel zo dat de ‘klanten’ (vacaturesites, uitzendsites) van een vertical search engine nogal naief blijken te zijn. Ze laten de vertical search engine vacatures scrapen, leunen achterover terwijl de traffic (lees: werkzoekenden) van de vertical search engine binnenkomt, en huilen krokodillentranen als ze na verloop van tijd (steeds meer) voor die traffic moeten gaan betalen.

Indeed wil meer
Maar Indeed was niet tevreden met de resultaten en besloot in 2011 om de traffic (lees: werkzoekenden) die op basis van de vacatures van haar klanten naar de site van Indeed kwamen de mogelijk te bieden om een profiel bij Indeed aan te maken. Paul Forster, de toenmalige CEO van Indeed, gaf de volgende reactie op de vraag van John Zappe of deze stap de relatie met vacaturesites zou veranderen:

I’m not aware of any feedback from job boards on this. We have always seen job boards as partners and don’t see that changing for any reason. We provide job boards with a lot of free, organic traffic and many of them are sponsoring their jobs with us to drive additional traffic.

Dat is nog eens bluffen in de overtreffende trap. Maar al snel bleek dat de klanten (lees: verslaafden) ondertussen zo afhankelijk waren geworden van de traffic (lees: werkzoekenden) van Indeed dat ze geen vuist konden maken. En zo begon Indeed in 2011 cv’s van werkzoekenden te verzamelen.

Overigens bleek er nog een side-kick; Indeed biedt werkzoekenden ook de mogelijkheid om reviews van werkgevers achter te laten. Waarmee Indeed zich ook nog eens op het terrein van de werkgeversvergelijkers (denk Glassdoor, kununu) begaf. Als een soort digitale rupsje Nooitgenoeg…

En dan was er ook nog de one-click apply functie, waarmee werkzoekers via hun Indeed profiel met één klik kunnen solliciteren op volstrekt andere vacatures dan de vacature waarvoor ze oorspronkelijk naar Indeed waren gekomen… Indeed maakt er een loterij van, en als werkgever/uitzender met vacatures op Indeed zou ik zeer ongelukkig zijn. Om het maar zeer zacht uit te drukken

Indeed wil nog meer
Begin 2021 lanceert Indeed out of the blue Indeedflex, waarmee het bedrijf de uitzendbranche wil gaan beconcurreren. En inderdaad, de uitzendbranche is een grootverbruiker van Indeed. Maar een parasiet verliest misschien zijn veren, maar niet zijn streken. De werkelijke reden hiervoor is overigens weergegeven in onderstaande figuur, afkomstig uit een presentatie van Chris Hyams (CEO Indeed):

Presentatie Chris Hyms (CEO Indeed): omzet HR matching market

Het ‘kleine bedrag’, van $32 miljard, in het blokje rechtonder is het marktsegment waarbinnen Indeed zich nu volgens eigen zeggen beweegt. En die $128 miljard is waar Indeed (Recruit Holding) haar oog op heeft laten vallen. Daar wil je wel een groep klanten voor van je vervreemden, toch?

Overigens was die eerste poging van Indeed van een lachwekkend laag niveau, maar dat doet nu niet meer ter zake:

Homepage Indeedflex 1.0

En na een stilte van drie jaar is er nu Indeedflex 2.0, natuurlijk alleen als mobile app. Waarschijnlijk werkt de app op dit moment alleen in de VS, maar de site geeft wel een aantal voorbeelden van de job seeker workflow, die ik hieronder zonder commentaar toon:

En dat ziet er zo uit:

Indeedflex: create your profile

Indeedflex: Browse roles (lees: temp assignments)

Indeedflex: Apply for a job (lees: temp assignment)

Indeedflex: complete your interview

Indeedflex: Get verified

Indeedflex: Book and confirm your shift

Indeedflex: Clock in and out

Indeedflex: Use same day pay

Ik weet niet wat jij ervan vind, maar voor mij ziet dat eruit als een zeer uitgebreide workflow. Of Adecco, Randstad en Manpower hiervan onrustig moeten worden weet ik niet. Maar ik ga er vanuit dat de bestaande uitzenders al lang en breed de mobiele toepassing van Indeed hebben beoordeeld. De enige vraag is de mate waarin uitzenders kunnen schakelen, vooral in tijden van tegenvallende resultaten. Uitzenders zijn van nature al technology-adverse, met name omdat de kosten en de baten niet in hetzelfde kwartaal kunnen worden geboekt, en uitzenders hebben een hekel aan voorfinancieren. Dat doen ze al voldoende bij het betalen van uitzendkrachten. Indeed is onderdeel van een concern dat ook een fatsoenlijk grote uitzender kent en heeft daardoor een ander profiel. Waarbij het interessant wordt in hoeverre er synergie te verwachten is waarmee Indeed misschien als disruptor in de Temporary Staffing markt van $128 miljard kan optreden. Ik ga mijn adem er niet voor inhouden want ik heb een parasiet nog nooit een haas zien vangen. Maar eens zal er een eerste keer zijn…

Indeed wil nog veel meer
We zijn nog niet klaar, want Indeed is hongerig. Indeed heeft in 2023 een slecht jaar gedraaid, en dan bedoel ik ook serieus slecht. De omzet daalde significant, zoals in onderstaande grafiek kan worden gezien:

Omzetontwikkeling Indeed, 2010 – 2023

Daar worden de Recruit overlords van Indeed natuurlijk niet blij van, en dat betekent dat het bedrijf op zoek moest naar nieuwe inkomstenbronnen.

We moeten daarvoor nog een keer terug naar de presentatie van Hyams:

Dat ‘kleine bedrag’ in het blokje rechtonder is het marktsegment waarin Indeed zich nu beweegt. Maar het is natuurlijk niet zo dat Indeed 100% van die $32 miljard mee naar huis neemt. Maar als het aan Indeed ligt, gaat daar verandering in komen. Daarvoor moet ik eerst even iets uitleggen. Indeed gebruikt de term take rate om aan te geven wat zij verdienen aan vacatures, waarbij ze dit relateren aan het jaarsalaris voor vacatures. Anders gezegd: cost per hire as a % of first year salary.

En daarbij gebruikt Indeed onderstaande grafiek om haar huidige, droefmakende take rate, te visualiseren:

Indeed: take rate decreases as salary increases

Zoals valt te verwachten daalt de take rate van Indeed bij een stijgend jaarsalaris. Tenslotte levert Indeed een platte dienst, het publiceren van vacatures. Waarbij het jaarsalaris geen andere rol speelt dan de werkzoeker te informeren. Werkzoekers die overigens door Indeed tegenwoordig gedwongen worden om een Indeed registratie + profiel te maken, dus waar loopt Indeed eigenlijk over te zaniken? Maar dat is tegen dovemansoren gezegd.

Indeed wenst zichzelf echter te vergelijken met staffing (20% take rate), permanent placement (20% – 25% take rate) en zelfs met executive recruitment (up to 40% take rate). En dat allemaal met een platte online dienst waar ook nog eens de sollicitanten worden geprostitueerd. Je moet het lef maar hebben!

Overigens geeft Indeed een fraai plaatje voor deze up-market beweging die het bedrijf wil maken:

Indeed: Big data natte droom

Een groter deel van het proces van zoeken tot en met inhuur, dat is wat Indeed zoekt. Waarbij ze de volledige HR Matching markt willen bestormen, zoals uit bovenstaand plaatje blijkt.

Los van een hogere take rate krijgt het bedrijf daarmee ook toegang tot een groter deel dan de datataart. En daar ligt, bij succes, een nog veel grotere pot met goud te wachten. Maar of Indeed dit kan overleven door zo ongeveer alles en iedereen van zich te vervreemden, is voor mij de grote vraag. Het is dan wel wenselijk dat het grote aantal verslaafden afkicken en clean blijven.

De toekomst zal het leren