Misschien een beetje laat. Ik heb lang getwijfelt of het op Recruitmentmatters thuis hoorde, maar ik geloof van wel. Eckhart Wintzen, de grondlegger van BSO/Origin (na een overname door Philips nu onderdeel van ATOS) is overleden. Al enige tijd had ik zijn boek, Eckhart’s notes, op mijn leeslijst staan en gisteren ben ik daar dus aan begonnen. De man had een bijzondere visie en in de eerste 50 pagina’s (die ik binnen het uur door had) is de inspiratie al groot. De relevantie voor HR en recruitment?
Wintzen geloofd in cel deling. Elk bedrijf is een aparte unit, geheel zelfstandig. Hij geloofde dus ook dat je geen recruiters moest aannemen, maar de directeur van de aparte BV daarvoor verantwoordelijk moest maken. Daarmee is BSO uitgegroeid tot één van de grootste IT bedrijven in hele korte tijd. In kleine bedrijven kan je je namelijk niet verschuilen. In kleine bedrijven neemt iedereen de taken op zich. De celdeling die hij steeds toepaste gaf ongekende carrière mogelijkheden voor iedereen om extra te presteren. De nadelen (niet gebruik maken van je inkoopkracht, etc) worden daarmee ruim gecompenseerd doordat men harder en beter werkt.
Ik moest terug denken aan een opmerking in het boek ‘het drama Ahold’. De overname van plus supermarkten door Ahold (een hele klein, onbelangrijke overname in de geschiedenis) had een grote impact. Wat bleek? Albert Hein had veel hogere inkoopkosten dan veel andere, kleinere, supermarkten. Waarom? Omdat de inkopers van AH dachten: wij zijn de grootste, dus de beste, dus krijgen het meeste korting. En daarmee waren ze dus ‘volgevreten vedetten’ zoals we dat bij voetballers zouden zeggen die ver onder de maat presteerden.
Mensen die mij kennen weten dat ik geloof in de kracht van kleine bedrijven. Ik geloof dat bij kleine organisaties met vrijheid de productiviteit ten alle tijden hoger zal zijn dan bij grote bedrijven, niet omdat de economische theorie dat zegt, maar omdat de praktijk het uitwijst. Inkoopvoordelen, schaalvoordelen, in mijn ervaring wordt er bijna geen gebruik van gemaakt omdat de mensen die het moeten doen vast komen te zitten in regels en zich kunnen verschuilen achter van alles en nog wat.
Eckhart Wintzen was een groot man, die ons veel te vroeg ontnomen is. Het was een man die ik graag nog had gesproken, maar helaas is me dat niet gegeven geweest. Ik ben dan op dit moment ook een beetje jaloers op b.v. Michiel Frackers, die vanuit eigen ervaring kan onderstrepen hoe bijzonder deze man was. Ik ben benieuwd of zijn redelijk revolutionaire ideeën over organisatiestructureren nog ooit echt vaste voet aan de grond zullen krijgen.
Bas van de Haterd
says:Hoi Ronald,
Nou heb ik dat boek nog niet gelezen, maar volgens mij is het niet zo, tenminste, wat ik weet van de theorie. Dat gaat meer over samenwerkende netwerken, zoals bijvoorbeeld het Marketingfacts netwerk waar ik in zit. Google is ook geen starfish, als daar een paar miljard verdwijnt (zoals bij b.v. Getronics) valt het hele bedrijf nog steeds om. Een starfish model is b.v. het marketingfacts netwerk, waar 12 bedrijven gewoon samenwerken onder één label, maar als ik morgen failliet zou gaan, gaan de andere 11 gewoon door.
Dat is nog een stap verder dan Wintzen’s cellen model. Maar Ik geloof zeker in Starfishes, alleen is google dat volgens mij niet, tenminste, niet in de pure zin van het woord.
Ronald Kreugel
says:@Bas:
Jouw beschrijving en uitleg doet mij denken aan https://www.starfishandspider.com/
Google is ook zo’n bedrijf (starfish) en Microsoft juist weer niet (spider).