Marc Drees Textkernel heeft een onderzoek gedaan naar het belang van de Candidate Experience door recruitment & HR professionals van 52 Nederlandse bedrijven te enquêteren. En net als met iedere enquête moet je ook bij de resultaten van deze enquete het nodige zout toevoegen. Laat ik om te beginnen eerst even drie grafiekjes laten zien die het fijne gevoel geven dat we in Nederland goed bezig zijn met zijn allen:
Klinkt fantastisch toch? Maar misschien juichen we met zijn allen iets te vroeg…
Annemarie Stel Het is al even geleden dat ik op deze plaats heb gemopperd op LinkedIn. Er viel niet zoveel te melden blijkbaar, geen rare nieuwe producten, geen flauwekul. Enige tijd geleden downloadde ik echter een e-book van hen – ik heb geen idee meer waarover – en als gevolg daarvan werd mijn mailbox afgelopen week onverwacht verblijd met een bericht in de vorm van het type e-mailmarketing dat LinkedIn de eigen klanten vooral afraadt. Het maakt namelijk vier van de zes fouten waarvan LinkedIn aangeeft dat het evenzoveel redenen zijn om dergelijke mails subiet in de prullenbak te deponeren (om precies te zijn: mistakes 1, 2, 3 en 6). Ook ik drukte vrijwel direct op ‘delete’ en de enige reden dat de mail de prullenbak weer uit mocht, is dit verhaal.
Dirk Goossens 
Wouter van Ginkel van Hogeschool Utrecht kreeg van 5.500 bedrijven antwoord op zijn vragen hierover. Lezers van recruitmentmatters die vrezen dat ik de resultaten duid kunnen opgelucht ademhalen. Wouter heeft zelf een mooie infographic gemaakt.
Annemarie Stel Na de de hamburger, Coca-Cola, de daaruitvolgende obesitasepidemie, de iPhone en Walt Disney heeft een ander Amerikaans cultuurgoed zich sinds gisteren in Nederland genesteld: Glassdoor. Voor sommigen een aanleiding voor vreugde. Eindelijk krijgen we ook in Nederland ’transparantie’ op de arbeidsmarkt. Eindelijk weten we straks écht waar we voor kiezen als we bij werkgever x of y onze sollicitatie op hoop van zegen achterlaten in een systeem waarvan de naam óók al uit de VS is geïmporteerd, het Applicant Tracking System.
ICYMI: Glassdoor is een site waar men een beoordeling kan achterlaten van een werkgever. In Amerika is Glassdoor een hit en heeft daarom volgens onze onvolprezen online-bullshit-verdelger Marc Drees “een kans van slagen”. Het heeft in de VS z’n bestaansrecht bewezen, dus willen we het hier ook hebben. Als dat de redenering is, wacht ik in spanning af welk volgende Amerikaanse product de overstap naar Europa maakt: het vrije wapenbezit, de doodstraf of het onbetaalde zwangerschapsverlof?
Dirk Goossens 
Recruitment als business partner
Een toffe recruiter heeft businesspartner op zijn kaartje staan en heeft niet alleen onwaarschijnlijk veel kennis van het werven van mensen van buiten, hij ziet ook regelmatig business opportunities in de eigen organisatie. Bijvoorbeeld doordat hij nauwgezet alle relevante ontwikkelingen in de wetenschap volgt. Neem het jongste onderzoek van ROA over oudere werknemers. Het bevat drie tips waarmee recruitment kan scoren bij de business en tegelijkertijd kan werken aan employer branding. Aflevering twee van de serie recruitment prevention. (meer…)
Dirk Goossens 
Een verademing, het interview van Toine Al met Sjoerd Gunnewijk over strategisch HR-beleid. Geen gezwijmel over Big Data en HR-metrics. Geen strategische aanlijning van personeel. Geen wapenwedloop in de oorlog om talent. Geen greenwashing. In plaats daarvan een geloofwaardig verhaal, over vertalen van beleid, verantwoordelijkheid naar medewerkers, reële verwachtingen.
Marc Drees 
Afgelopen week was het er weer, het HR Tech event. En dat betekent wederom een moment waarop ‘startups’ binnen het HR domein zich hebben mogen presenteren aan het grote publiek. Tegenwoordig onder de naam disruptHR, wat natuurlijk veel beter bekt dan de oude titel iHR. Opvallend genoeg zijn er dit jaar een aantal ‘startups’ gerecycled, want zowel Intunex als GooodJob hebben allebei al in 2012 aan deze competitie meegedaan. En er zijn startups die helemaal geen startup meer zijn, zoals Springest (het voormalige Eduhub) of Joberate. Maar tussen de genomineerden zit ook (naast Springest) een aantal Nederlandse bedrijven, waarvan Recrout er eentje is. En deze startup wordt als volgt omschreven:
Recrout combines social science and technology to match people with companies in the most sustainable way ever
Prachtig dat het modewoord sustainable onderdeel is van de éénregelige pitch. Overigens kreeg ik (en alle andere recruitment bloggers van Nederland) voorafgaand aan HR Tech een tweet van de founder en CEO van Recrout, Karim Akhlal, met de volgende tekst: Hoi, misschien leuk om dit bedrijf te onderzoeken? Dutch Startup #Recrout invited at #HRTechEurope. En dat is een vraag die ik niet heb kunnen weerstaan.
Marc Drees Ik heb nooit veel opgehad met marketing, maar de wijze waarop people aggregator Dice Open Web (het voormalige TheSocialCV) zichzelf probeert te promoten is wel heel erg merkwaardig:
We weten allemaal dat tech talent hot is, maar zo hot heb ik het nog nooit gegeten…
Marc Drees 
We hebben er een ‘hulpvaardige’ partij voor argeloze werkzoekenden bij. GraduateStars belooft mij, tijdelijk voor slechts EUR 249, een professionele presentatie, meer uitnodigingen door recruiters en geslaagde sollicitatiegesprekken. Alsof het niets is. Daar houden de beloftes overigens niet op, maar daarover later meer.
Want als gevolg van de lengte van de recessie hebben we in de afgelopen jaren de nodige recessieprofiteurs voorbij zien komen. Die allen gouden bergen beloven aan argeloze, of wanhopige, werkzoekenden. Tegen betaling natuurlijk. Zoals JobFox (overleden), JobMetrx (site bestaat nog, maar lijkt op sterven na dood), WorkYourCareer (overleden), SellMyJob (overleden), TheLadders (helaas nog altijd actief) en de nodige anderen.
En nu hebben we na hetCV weer eens een Nederlandse recessieprofiteur. GraduateStars.
Laurens Tienkamp 
Gisteren stuitte ik op het initiatief van een gefrustreerde IT’er: https://blacklist-recruiters.nl/. De website heeft als doel “De praktijken van recruitmentbureaus aan het licht brengen, zodat iedereen kan zien op welke wijze deze personen omgaan met hun potentiele klanten. Door deze lijst aan te maken kunnen werkgevers van te voren inzien wat voor bureau ze mee in zee gaan.”. De meningen hierover (voor zover ik die gepeild heb) zijn verdeeld. Het idee is misschien prima, maar aan de uitvoering mankeert het een en ander.
