Dirk Goossens Omdat ik een trouw lid ben van Linkedin, heeft Linkedin zich bereid verklaard mij te willen bedanken. Ze willen me een exclusief, gratis aanbod cadeau doen. Wat een meevaller in deze tijden van crisis!
Annemarie Stel 
99% van de bedrijven zal in 2014 slechts gemiddeld presterende medewerkers aan weten te trekken. Die ene procent die wél de toppertjes te pakken krijgt, bestaat uit de “top employer brand firms”, bedrijven die snappen dat een goede behandeling van sollicitanten en het zijn van een sterk werkgeversmerk van groot belang zijn. Niet alleen om de groeiende concurrentie het hoofd te bieden, maar ook om voorbereid te zijn op positieve óf negatieve berichten over het werken bij je organisatie die tegenwoordig met verbijsterend gemak verspreid kunnen worden. “Strategic employer branding” is de enige “long-term recruiting strategy”. Omdat het laat zien wat potentiële, huidige en ex-medewerkers écht vinden.
Annemarie Stel Vorige week vond de Employer Branding Experience plaats, het jaarlijkse vakcongres over dit onderwerp. Treehugger als ik ben, voel ik me op zo’n congres goed thuis. Dit in tegenstelling tot bijeenkomsten waar het vooral gaat over technologie, metrics, online ontwikkelingen en andere zaken die hun nut in de praktijk nog niet afdoende hebben bewezen. Dan voel ik me wel eens een vreemde, sceptische en dwarsdenkende eend in een bijt vol techno-gelovigen. Niet dus tijdens dit bomenknuffelfestijn, dat in tegenstelling tot de ‘popular wisdom’ hier op dit blog bepaald niet alleen maar over fijne, zachte en lieve dingen ging.
Marc Drees 
Vizify is zover dat ze geld wil gaan verdienen aan al die profielen die ondertussen op de site zijn aangemaakt. Daarom komt de site met Vizify Premium. Waarmee ik tegen betaling van minimaal $67,10 per jaar een setje aanvullende diensten krijg aangeboden.
Vizify lanceerde in augustus 2012 en bood een grappige manier om je social media profielen te presenteren. In maart van dit jaar kwam de site met vizcards en in juni met een soort tweetvideo. Allemaal leuk en aardig, maar daar kan de kachel niet van branden. Want al die dingen waren (en zijn) gratis.
Marc Drees 
Ruim een week geleden heb ik al iets geschreven over Sumry, een personal branding site die denkt geld te kunnen vragen voor het invullen van een cv dat vervolgens online wordt gepubliceerd. Dat is een bijzonder dom idee, vooral omdat Sumry wel heel erg laat op het partijtje van personal branders is gearriveerd.
Maar doordat ik een beta login heb weten te bemachtigen kan ik zeggen dat Sumry fraai is Heel fraai zelfs, hoewel dat natuurlijk voor 100% persoonlijk is. Hiermee worden de kansen op overleving van Sumry overigens niet hoger, maar het doet tenminste geen pijn aan de ogen. En dat is tegenwoordig ook al heel wat waard.
Marc Drees 
Gewoon, omdat het zo onweerstaanbaar grappig is. Want verder slaat het echt helemaal nergens op. Ik heb het over Sumry, een toepassing die nu nog in closed beta is. En die zonder enige twijfel kan worden omschreven als een personal branding toepassing. En daar hadden we er al een paar van, wat te denken van Cvgram, PictoCV, Beyond,TalentRal, Jobber’s Park, VisualCV, Vizualize.me, Vizify, Resumup, Lifebrander? En er zijn nog talloze anderen te noemen, maar dat is gewoon teveel werk.
En het is evenzeer zinloos, want geen van dit soort toepassingen heeft enige kans van slagen als stand-alone personal branding site. Maar wat Sumry zo ongenadig komisch maakt ten opzichte van al die bovenstaande partijen is dat de site ook nog eens denkt geld te kunnen vragen voor haar zinloze service. Maar liefst $2 per maand. Voor de goede orde, alle hierboven genoemde en even zinloze oplossingen zijn zonder uitzondering gratis.
Sumry is niet slechts de laatste intreder in een overvolle soon-to-be Deathpool, het is ook nog eens verreweg de domste intreder ooit.
Rogier Thewessen 
Wanneer je een vacature moeilijk vervuld krijgt of plotseling veel extra mensen nodig hebt, biedt online advertising uitkomst. Hiermee maak je je vacature namelijk al snel zichtbaar voor duizenden kandidaten. Met veel sollicitaties en meer gekwalificeerde kandidaten om te werven tot gevolg!
Bij online advertising denk je in de eerste plaats aan een advertentie op een jobboard of Google AdWords, maar dit is allang niet meer de enige mogelijkheid. Adverteerders storten zich inmiddels massaal op platforms als Facebook, Twitter en LinkedIn. Als groot Google-fan heb ik zelf altijd weinig vertrouwen gehad in werving via social advertising. Naar mijn mening kun je als adverteerder nergens zo relevant zijn als bij Google, aangezien de intentie van de Google-gebruiker glashelder is, namelijk zoeken naar – in dit geval – vacatures.
Aannames kunnen zeer gevaarlijk zijn zo weet ik uit ervaring, dus nam ik de proef op de som en plaatste ik ruim drie weken lang een vacature voor de Bijenkorf op zowel Google Adwords als Facebook.
Marc Drees 
Hoewel Randstad na vijf weken via haar Jeugd op zoek programma slechts 8.281 jongeren van de toegezegde 10.000 jongeren aan het werk had geholpen, beloofde ‘s lands grootste uitzender nog een week door te gaan met haar bustour. Alleen is over het resultaat van die laatste week niets meer vernomen.
Tegelijkertijd komt ‘s lands slechtste krant met een kritisch artikel over het Jeugd op zoek programma onder de kop Banentriomf sterk verrhaal, twijfels over jeugproject Randstad. En in dat artikel, geschreven door Martin Visser, komen arbeidseconomen aan het woord die vraagtekens plaatsen bij het aantal daadwerkelijk nieuwe banen dat Randstad met haar actie heeft gerealiseerd. Wat een verrassing…
Annemarie Stel De wereld van de online marketing is een vruchtbare kweekvijver voor rondzingende buzzwords, zegt Emerce en doet zelf een duit in het zakje met de ‘nieuwe’ term ‘native advertising’. Dat beweegt zich ergens tussen een advertentie en geen advertentie in. Voor een advertentie is door iemand betaald, ook al heet het ‘sponsored tweets’, ‘sponsored jobs’, ‘sponsored stories’ of wat voor gesponsord gespuis ook. Anders is het een artikel, blog, nieuwsbericht of opinie. Wie echter beter kijkt, ontdekt dat er al sinds jaar en dag quasi-inhoudelijke teksten bestaan die stiekem reclame zijn. ‘Native advertising’ is niks anders dan wat vroeger een advertorial heette. In het kader van recruitment zijn ze al jaren populair en ik heb massa’s van die dingen geschreven of laten schrijven. Geen idee waarom het nu opeens ‘native advertising’ moet heten. Het zal toch niet zo zijn dat marketing een werkwijze ‘ontdekt’ die in recruitment al heel lang praktijk is? En dat ze dat nu van ons moeten leren? Waar hebben ze al die tijd uitgehangen?
Jiska Rodenburg Recentelijk werd ik benaderd door een Indiase dame met de vraag of ik interesse had in de aankoop van www.urbrand.com. Ik werd er door overrompeld en gaf te kennen dat ik daar over na wilde denken. Zo gedaan.
Wat is een domeinnaam waard? Wat is ‘hot and happening’ in het vinden van je doelgroep? Na wat research ontdekte ik dat het krijgen van ‘likes’ het in ieder geval niet meer is. Buiten het feit dat iedereen ‘like’ moe is levert het je geen ene pepernoot op! Of toch wel? Ik onderzocht het vooral vanuit mijn eigen vakgebied: Hoe vinden kandidaten tegenwoordig de vacatures waar ze op reageren? En waar ligt het zwaartepunt: via jobboards of direct via de website van de agency of werkgever? En waar letten kandidaten op in het beslissen om te reageren?
