Mijn vermogen tot het correct plaatsen van een “d”, “t” of “dt” achter een werkwoordvervoeging is buitengewoon beperkt. Tot ongenoegen van mijn vrouw die mij uitlegt dat met de vervoeging van het woord “lopen” ik altijd de correcte keuze kan maken.
Verder krijg ik met enige regelmaat mailtjes (met als titel: “tikvout”) van Bas van de Haterd; als er weer eens een duiveltje in mijn teksten is geslopen. Wat tegelijkertijd sympathiek en apart is gezien de vrolijkheid waarmee Bas soms letters in willekeurige volgorde in zijn postings strooit (strooid?, strooidt?).
Ook mijn dochter en medeblogger Floor is zelden ’tekstvast’. Tot afgrijzen van mijn vrouw die haar al ’tig keer heeft aangeboden haar stukjes te lezen en te corrigeren. Zonder ‘passende’ reactie van dochter natuurlijk …
Ik moet zeggen dat ik altijd mijn uiterste best doe om een blog zonder typo’s af te leveren. Maar de luchthartigheid waarmee Floor haar typo’s afdoet is vergelijkbaar met die van Bas. Get over it, of get a life!
En nu heeft ook Penelope Trunk zich in deze discussie gemengd (gemengt?, gemengdt?). En ze heeft een mening die naadloos aansluit bij de twee voornoemde ‘jongeren’.
Ze geeft zelfs een viertal argumenten waarom we niet langer moeten zeuren over spelfouten:
- Spellingscontrole programma’s zijn niet foutloos
- Correcte spelling heeft geen relatie met intelligentie
- Je hebt niet alle tijd; focus op ideeen en niet op spelling
- Perfectionisme is een ziekte
- Gebruik reacties voor inhoudelijke discussies (en dus niet voor opmerkingen over spelfouten).
Het zit haar blijkbaar hoog, want haar argumentatie is bepaald niet foutloos (sic). En haar eerste vier argumenten zijn bepaald wankel, hoewel altijd leuk om te lezen. Haar vijfde argument onderschrijf ik overigens volledig, maar dat heeft feitelijk niets te maken de spellingsfouten zelf.
Als ik schrijf hoop ik dat anderen dat lezen. En in mijn optiek verplicht dat mij om foutloos te schrijven. Uit respect voor de lezer. Want lezen is een prettiger ervaring als je niet zo af en toe hoeft te raden welk woord de schrijver eigenlijk had willen gebruiken.
Maar goed, misschien is dat iets voor ouwe lullen en moet ik me erbij neerleggen dat een jongere generatie zich weinig gelegen laat liggen aan de incidentele tikvout.
Cees
says:Ben blij met deze blog.
Spelling heeft een grote invloed gehad in mijn jeugd, voornamelijk vanwege een vorm van dyslectie die ik heb. Van discussies of ik naar de LOM-school moest of niet(toch maar niet, leraren konden de taalachterstand moeilijk rijmen met de 9,5 voor rekenvakken) tot het afhaken op het Atheneum (dyslectie + Frans +Duits = ELLENDE).
Daardoor heb ik er een grondige hekel aan als mensen een verslag of voorstel eens grondig met de rode pen doorgaan. Volgens mij missen zij totaal het idee achter taal.
Taal is een middel en geen doel. Het is een middel om gedachten, bedoelingen en feiten over te brengen. Zolang je mij begrijpt maakt de correcte inhoud van de taal geen flaus aus. Door taal als doel te stellen leidt je juist de aandacht af van de boodschap.
Hetzelfde met mensen die vinden dat de Nederlandse taal
afglijd(t?) met de toename aan Engelse termen en het hippe straattaaltje. Een Sway, Mattie of mate versta ik net zo goed als makker, dus zolang de boodschap over komt is er wat mij betreft geen probleem.
Kim Willems
says:Oh wacht, ik typte recruitment maaters in google.. Hihi.. :$
Kim Willems
says:Tot voor kort was ik altijd zeer precies in spelfouten: een spelfout kon écht niet.
Ondertussen heb ik ontdekt dat er belangrijkere dingen in het leven zijn dan spelfouten.
Vooral irritant als jouw spelcontrole niet weet wat VMware, MCSE of zelfs ICT is…..
Nog irritanter als Google je de suggestie geeft dat je op iets anders zocht dan je bedoelde.. Je typt: recruitment matters; komt Google met de opmerking Bedoelde u: recruitment maters
Nee, dat bedoelde ik niet nee!
René Greve
says:Foutloos schrijven is zelfs voor broodschrijvers nog moeilijk. Het komt echter wel ongeloofwaardiger over als er teveel fouten in een tekst staan. Het is dus altijd aan te bevelen om in ieder geval te proberen de fouten eruit te halen, voordat je iets publiceert. Eenmaal overlezen, haalt de meeste fouten er al uit.
Edwin
says:Perfectionisme is niet nodig. Foutjes worden altijd gemaakt door iedereen.
Wat echter wel eens vergeten wordt is dat veel mensen een inschatting maken van iemand’s denk- en werkniveau op basis van het aantal gemaakte fouten. De redenering is dat je iemand die de d’s en t’s niet goed beheerst ook geen professionele adviezen en rapporten kunt of wilt laten schrijven.
Ik zie vaak scripties van HBO’ers die wemelen van de spelfouten. Docenten geven aan dat ze daar geen punten voor kunnen aftrekken. Het zou de verantwoording van de middelbare scholen zijn.
Veel mensen mogen het dan als onbelangrijk beschouwen: als je bij een sollicitatie een concurrent hebt die wel kan schrijven leg je het toch vaak af…
Niels
says:Alles voud schrijfen gaat ook nog wel een trent worden om generatie Y te werfen. Met al die spellinkskorrektys, meer aandagt voor andeere vakken zoals o.a. kulturele kunstsinniche forming en alchemene natutewetenschappen op skoro, de msnculture, het gebrek aan lesuren en multiculti samenleving kent niemand mer Nederlandsch schrijven en soms zelfsch niet spreken.
Dan voelen jongeren zich aangesproken met slogans zoals: ‘Conjo, bij onze bedrijf blijf je wel bewegen!’ of ‘Profie bezig zijn met een waggie en veel doekoe, bel dan die kantoor op nummer….’
ReinoutS
says:Correcte spelling is heel belangrijk voor hoe je overkomt bij degene die je tekst leest.
Persoonlijk doen verkeerd gezette d’s en t’s bijna letterlijk pijn aan mijn ogen en dat leidt sterk af van de inhoud van de tekst.
Raymond
says:Als je doel is met een tekst dat zoveel mogelijk mensen (binnen je doelgroep) je boodschap lezen en op inhoud beoordelen dan moet je zorgen dat het zoveel als mogelijk foutloos is.
floor
says:@Toos
Hoeveel minuten heb je over dit vileine bericht gedaan?
Bas van de Haterd
says:Tja, ik kan daar kort over zijn. Voor mij is spelling iets niet echt relevants. Get over it. Natuurlijk, het liefst schrijf ik ook foutloos en iedereen mag mij op mijn fouten wijzen. Maar dan graag even gewoon per mail, dat hoeft echt niet in reacties.
Waar ik doorgaans echter echt over val is de opmerkingen van mensen die een artikel afdoen omdat er fouten in staan. Of een link leggen tussen kwaliteit (intelligentie) en spelling. Ik durg bijna te zeggen dat deze doorgaans omgekeerd evenredig is. Hoe meer waarde mensen aan spelling hechten (nee, niet hoe minder fouten ze maken, maar des te belangrijker ze het vinden dat mensen goed spellen), des te minder inhoud deze mensen hebben.
Verder kan ik de NL spelling al jaren niet meer serieus nemen sinds we een instituut van oude grijze mannen hebben die elke 5 jaar met een nieuwe spelling komen om de kas van de SDU te spekken. En dan elke 5 jaar weer gezeik over hoe je iets nu goed moet schrijven…
paul van oosterhout
says:Tjonge dan moeten tikvouters ook wat zelfcritischer worden…
Marc Drees
says:@Chris:
HA! en weet je wel wat een aflaat is? Dat zou ik maar laten!
Chris Stapper
says:Als academicus *ahum* kan ik het natuurlijk niet aflaten hier op te reageren.
Ik heb het afgelopen jaar erg mijn best gedaan om me bewust te worden van d/t fouten en merk dat ik nu ook als ik er niet op let steeds minder fouten maak. Iets waar ik erg blij om ben.
Punt 5 onderschrijf ik overigens volledig. Posten voor een d/t fout is niet echt nodig.
De andere punten echter. Tsja. Als je geen fouten maakt staat het beter. En nee, het doet niet af aan je intelligentie, maar als een lezer over een fout struikelt dan blijft dat wel hangen. Foutloos typen is een deel van je presentatie. En zeker op een meedogenloos medium als internet is het belangrijk om daar aandacht aan te besteden.
In mijn vaardighedenreader (dat heb je nu ook op de universiteit, ik dacht dat ik daar onderuit was toen ik klaar was op HBO) staat “een slordig geschreven betoog is een teken van onkunde”.
Wat niet wegneemt dat ik over 90% van alle fouten heenlees. Als het maar niet mijn eigen fouten zijn!
Toos Dreef
says:Afgezien van de zeeeeer geinige expres-fouten-lachen-hè, constateer ik in dit blogje weer een aantal vergissingen! Waar zijn de tijden van weleer,dat je met je rode nakijkpen meedogenloos de boel kon rechtzetten en zulke types als Marc en Floor geen beloningsstempel gaf!
floor
says:Ik doe alleen soms aan foutieve spelling. Get over it.
(correctie van moeders duren uren en dan spreekt ze elk woord overdreven ge-ar-ti-cu-leeeeeeerd uit, heel irritant).