Dankzij een jonge en zelfverklaard hippe dochter kan ik regelmatig NRC Next doorbladeren tijdens het ontbijt.  Doorbladeren, want een krant lezen doe ik eigenlijk niet meer. Daar zijn tegenwoordig andere kanalen voor.

Zo bladerde ik gisteren even door NRC Next; waarbij mijn oog op een paginagrote advertentie van YER viel. Je weet wel, met 10 advertenties op één pagina.

En toen was ik ineens benieuwd hoeveel advertenties er in de woensdageditie van NRC Next stonden, en van wie. Met het volgende resultaat:

• 2,5 pagina YER (30 vacatures)
• 2 pagina’s van Randstad Search & Selection (20 vacatures)
• 1 pagina AIVD (meerdere vacatures)
• 1/4 pagina Terra Management (1 vacature)
• 1 pagina Delta Lloyd (meerdere vacatures)
• 1/4 pagina ANWB (1 vacature)
• 1/4 pagina Mercuri Urval (1 vacature)
• 1/4 pagina Veiligheidsregio Rotterdam (2 vacatures)

Dat zijn dus behoorlijk wat vacatures. Waardoor ik me afvroeg waarom deze partijen hun vacatures in de krant adverteren.

En ik kwam tot vier redenen:

• Employer branding
• Zichtbaarheid
• Eerste contact met de juiste doelgroep
• Traditie

Employer branding
Dit is vooral van toepassing op intermediairs; zoals YER, Randstad Search & Selection en Terra Management. Zij hebben zo de gelegenheid zichzelf te presenteren aan werkzoekers.

En voor dit soort partijen is adverteren in de krant waarschijnlijk ook nog eens een bron van inkomsten, zij het een kleine. Simpelweg omdat de opdrachtgever betaald. En ik ben ervan overtuigd dat zeker YER en Randstad zeer forse kortingen bij kranten hebben.

Zichtbaarheid
Dat is natuurlijk van toepassing op alle partijen. Tenslotte zou dit niet hoeven als vacatures op Internet eenvoudig vindbaar zijn.  Maar dat is helaas niet het geval.

Echte werkgevers zullen de krant vooral opportunistisch gebruiken. Als een eerste poging via een vacaturesite onvoldoende response heeft opgeleverd. Of als er in korte tijd meerdere vacatures zijn ontstaan die een grote (en kostbare) advertentie in de krant rechtvaardigd.

Eerste contact met doelgroep
Deze reden ligt natuurlijk sterk in het verlengde met de zichtbaarheid. Het is voor mij echter een aparte reden omdat in alle advertenties voor daadwerkelijk solliciteren naar Internet wordt verwezen.

De advertentie in de krant is er dus puur om werkzoekers te informeren en naar de wervingssite te verwijzen. Overigens is dit niet veel anders dan vroeger; alleen het vervolgkanaal is anders. Was het vroeger de post, nu is het Internet.

Traditie
Mogelijk een hele slechte reden, maar daarmee niet minder van toepassing. “We hebben het altijd zo gedaan” is natuurlijk niet het meest relevante statement, maar kan een wereld van achterliggende redenen verdoezelen. Zoals een diep vertrouwen in het medium krant of angst voor het medium Internet.

Conclusie
Werkgevers zullen de krant vooral opportunistisch inzetten. Als een extra poging om onder de aandacht van werkzoekers te te komen. De krant als strategisch kanaal voor werving is dood. En ook voor employer branding zal het niet worden ingezet.

Intermediairs zullen kranten blijven gebruikern voor employer branding zolang redelijke oplages kunnen worden gegarandeerd.

En hoewel dit misschien een symbiotische relatie lijkt, is hier volgens mij sprake van parasitair gedrag. Van de kant van de intermediairs wel te verstaan. De kortingen die deze partijen kunnen bedingen nemen alleen maar toe met het afnemend aantal advertenties van echte werkgevers. En daarmee zuigen deze partijen de krant langzaam leeg. Letterlijk.