Het kabinet juicht het heel erg toe en iedereen lijkt het in de zomer opeens te zijn: zwanger. Een collega van me is één jaar ouder dan ik ben en zij is ‘het’ ook. Bijna per direct is ze gestopt met de Hunkemöller en begonnen met administratief werk bij de universiteit van Leiden, wat beter verdiend dan het verkopen van opgesneden badpakken aan dames op leeftijd.
Twintig is het nieuwe dertig
De een schreeuwt nog harder dan de ander hoe heerlijk het voor haar is zo vroeg met kinderen te beginnen. Maar de hierboven geïntroduceerde collega werkte al. Als je aan kinderen begint tijdens je studie, verklaren veel mensen je echter voor gek. Veelgehoord weerwoord van de student-moeders: op je veertigste zijn de kinders het huis uit en kun je doen wat je wilt. Eh ja, maar waarom doe je dat niet op je twintigste?
“Kinderopvang is tegenwoordig spotgoedkoop” kirren de jonge moeders. Wat heerlijk, dan kun je na je colleges nog even lekker de stad in en een biertje doen, alvorens je kind op te halen. Die natuurlijk gewoon met de studentenpot mee-eet. Maandag spaghetti, dinsdag pizza, woensdag spaghetti uit de vriezer, donderdag omelet en vrijdag een Knorr wereldgerecht. Lekker hoor.
Rekensom
Ik mag wel gaan beginnen met mijn kinderwens. Als echte bohemiene wil ik er over een kleine 7 jaar minstens vijf aan mijn rokken hebben hangen. Toch wacht ik liever nog even. Ik heb nog teveel plannen en reizen met een kleine in een draagzak is niet zo handig. Daar moet mijn laptop in. En mijn camera.
Simon Asselbergs
says:Bij zelfstandig ondernemers maakt leeftijd niet zo uit, je moet je hoe dan ook te de tering werken (aquisitie klant) of het nou is omdat het zo slecht gaat, of omdat het rete goed gaat (werven personeel). De pest is als mensen hun kinderen belangrijker gaan vinden dan hun werklustige ambities…
Ik bedoel, groot gelijk hebben ze hoor. Maar aan de andere kant, als ik het risico moet lopen van een eerste medewerker aannemen, dan is het geen 40-er, geen jonge vrouw (die zwanger kan worden) of welke andere risicogroep dan ook. Als het er echt op aan komt dan kies je voor prettig gestoorde workoholics.
Concluderend: Iedereen heeft gelijk en zonder gekken geen wereldeconomie.
Marc Drees
says:@Chris:
Zelfkennis is ongetwijfeld een eigenschap van de echte filosoof 😉
Zelf was ik een jonge blom van 26 jaar, en toen nog niet eens afgestudeerd. Tenslotte moet je ook leven…
Met dien verstande dat ik natuurlijk vanaf mijn 19e wel op kamers vertoefde… Maar ja, tijden veranderen blijkbaar.
Verder vind ik jouw kwalificatie van 40-plussers schokkend. Ik zou dus al bijna 10 jaar achter de geraniums moeten zitten? Ik heb spontaan een rollator besteld.
Chris Stapper
says:@Floor
Toen ik je artikel las wist ik al zeker dat ik hier een opmerking van Marc aan zou treffen!
Ik snap ook niet waarom je op je 40e zou willen doen wat je wil. Volgens mij heb je naar mate je ouder wordt meer een soort van rust-wil, je vind het wel prima. Op hun 40e zijn veel mensen niet meer zo ondernemend.
Mijn conclusie is dan ook: nu lekker van het leven genieten en kinderen kan over 10 jaar ook nog. En dan ben ik misschien een wat oudere pa, ik was toch al filosoof en per definitie verloren voor mn kinderen.
Marc Drees
says:@Floor:
Een eerste stap op weg naar het moederschap: een eigen woning/appartement/kamer/kartonnen doos?