Een organisatie die nog geen last heeft, tenminste, niet heel veel, van de krapte op de arbeidsmarkt. Van nature een zeer internationele organisatie met een bijzondere positie: de Europese unie. Een sollicitatie duurt nu nog twee jaar en gaat maximaal nog vijf tot negen maanden duren. Dat er nog mensen werken mag een wonder wezen? Of eigenlijk verklaart dit misschien wel waarom we niets van Brussel begrijpen. Immers, geen weldenkend mens laat zich toch zo behandelen?

Het selectiebureau EPSO van de EU-instellingen meldde vrijdag dat het vanaf 2010 kandidaten meer gaat beoordelen op hun eigen kennis en vaardigheden voor een bepaalde baan. Het bureau is bang dat het anders niet langer de beste en briljantste sollicitanten kan aantrekken.

Dames en heren selecteurs bij EPSO, laat ik u uit een droom halen. Iedereen die bereid is om een sollicitatieprocedure van 2 jaar te doen om bij u te komen werken is per definitie niet de beste of de briljantste. En zelfs iemand die 5 tot 9 maanden bereid is erin te investeren is goed gek als ik eerlijk ben. En ik weet dat ik hiermee nu enkele tienduizenden ambtenaren die bij het Europees Parlement, de Europese Commissie, Europees Hof van Justitie en andere EU-instellingen in Brussel en daarbuiten werken beledig, maar iedereen die bereid is zo behandeld te worden is gewoon gek.

Ik begrijp dat je veel over hebt voor je droombaan en ik kan me best indenken dat er veel mensen zijn voor wie dit hun droombaan is. Maar er bestaat toch ook nog zoiets als fatsoen denk ik dan. En dat een procedure voor zo’n functie langer duurt dan gemiddeld snap ik ook, immers, er moeten veel dingen gecontroleerd worden, je verleden, je talenkennis, etc. Maar ik begrijp nu waarom we in Nederland niets begrijpen van wat er in Brussel gebeurt… Echte talenten accepteren zoiets namelijk niet, die hebben dan al lang een baan waar ze wel gerespecteerd worden als sollicitant.