Soms vraag ik me de logica wel eens af achter de bedragen die men bereid is te betalen aan referral fee’s. Daar waar men zonder moeite 10.000 tot 20.000 euro per plaatsing betaald aan een W&S bureau, zijn de bedragen die men bereid is te betalen aan ‘spotters, hunters, referrers, geef ze een naampje, meestal toch wel bedroevend. Even een snelle blik geworpen op enkele van de grote sites.
Laten we beginnen bij Friendhunter. Die hebben een mooie tool waarbij ik de functies dan rangschikken op bonus en dus doe ik dat.
De maximale bonus is dus 2.500 euro. Dat valt even tegen, als je de W&S fee’s in gedachten hebt. Maar goed, dat we wat willen besparen snap ik, maar dit lijkt wel veel. Bij Pecoma betalen ze 1500 euro voor moeilijk vervulbare functies, waar je bij een bureau minimaal het tienvoudige voor betaald.
Even verder zoeken dan. Bij Spot-a-job kom ik wel hogere bedragen tegen. Zo wordt er 5.000 euro betaald voor een SAP consultant en 3.000 voor een Lead java developer. Hoewel elke recruiter het als een koopje zal zien, een dergelijke cost to hire voor zo’n functie, zijn het al fatsoendelijke bedragen.
Dan maar even bij Zubka kijken. Helaas is het daar (net als bij spot-a-job) niet mogelijk op bonus te rangschikken. Maar wel op salaris. Theorie zegt dat daar een verband in zou moeten zitten (praktijk blijkt anders, maar goed).
De bovenste 5 functies zijn alle vijf van W&S bureau, 3 keer van Ambitious people (zelfde eigenaar als Zubka) en 2 van HotelloTop. Voor een functie met een beloning tussen de 100.000 en 120.000 euro biedt Ambitious People je…. 1.000 euro referral fee. Uit hun algemene voorwaarden blijkt dat het honorarium van Ambitious people 25% is met een minimum van 7.500 euro. Dus op deze functie verdienen ze 25.000 euro minimaal (bij 100.000 euro salaris) en betalen ze de persoon die het moeilijkste werk heeft gedaan (het zoeken van de kandidaat)… 1.000 euro.
Het is natuurlijk geen wonder dat het geen vlucht neemt als de fee’s relatief op dit niveau blijven. Zeker W&S bureaus zouden beter moeten weten, die zouden veel hogere fee’s moeten (en makkelijk kunnen) betalen.
De corporates moeten natuurlijk oppassen dat ze niet meer bieden dan hun interne (collega) referral fee. Immers, dan breng je collega’s aan via een dergelijke site. Of eigenlijk moet je er gewoon voor zorgen dat je een hogere aanbrengfee hebt voor een collega, want laten we eerlijk zijn, de toegevoegde waarde van een nieuw personeelslid in je bedrijf is doorgaans hoger. De marge op een goede IT’er (in de detachering, makkelijk te berekenen) is al vele tienduizenden euro’s per jaar. Daar kan je dus best een paar duizend euro voor betalen.
Gijs Notté
says:zodra je 50% van je fee weg gaat geven aan een willekeurig persoon die jou een naam doorgeeft, dan neem je ofwel het vak niet serieus, ofwel heb je geen geloof in eigen kunnen. Referral recruitment is een leuke aanvulling, maar als je dit als core business gaat zien dan kun je beter een Social Network Site of iets dergelijks opzetten
Bas van de Haterd
says:onderzoek vind ik weer een groot woord voor 5 minuten dingen checken. Maar denk echter niet dat ze met de beentjes op het bureau kunnen, want tegen zo’n fee gaat niemand dus werven.
Ik krijg de aanbiedingen (waarschijnlijk net als jij Marc) ook wekelijks (of gelukkig niet meer eigenlijk).
Zij: Ja, dan hebben we een geweldige fee voor je…
Ik: Hoeveel dan?
Zij: Ja, dat is afhankelijk van de functie.
Ik: Dat snap ik, percentage?
Zij: Nou, dat gaat wel erg ver, vind je niet?
Ik: Nee, en als je dat percentage onder de 50% dacht te leggen zijn we uitgesproken
Zij: Ben je helemaal gek? 50%?
Ik: Ja, wat is dan het moeilijkste deel van jullie werk, de kandidaat vinden toch?
En op de één of andere manier houd het gesprek dan altijd snel op. Gelukkig heb ik ze al lang niet meer gehad, altijd zo vermoeiend.
Marc Drees
says:Fijn onderzoekje…
Dus ik ga als intermediair aan de slag met een success fee van 20% – 30% van het jaarsalaris en ik zet vervolgens de vacature op een online referral site. Beentjes op bureau en wachten maar. Wat een prachtig vak!