En dan de allerlaatste sessie van de allerlaatste dag… Gelukkig; want ik heb ondertussen blaren op mijn vingers. Maar dit is natuurlijk wel een fantastische uitsmijter: Corporate Career Sites – Are They Serving the Candidate?

Met Keith Robinson als moderator en Bas Van Haterd, Ingolf Teetz, Peter Gold en Matthew Jeffery als panelleden. Daar gaan we dan!

Ik zit natuurlijk wel in dubio. Moet ik nou aan de discussie meenemen of er verslag van doen. Ik kies deze keer voor het laatste, maar met pijn in het hart…

Keith begint met corporate wervingssites als cathedrals of hope. Om vervolgens de panelleden te vragen wat zij denken dat een corporate wervingssite is. Het antwoord van Jeffery is: portal to your social community. Klinkt lekker, maar natuurlijk veel te vaag.

Volgens Gold gaan wervingssites op termijn steeds meer op een social network lijken.

Heb je als corporate recruitment afdeling een krap budget? Gebruik social technologies om online aanwezig te zijn waar de potentiële toekomstige medewerkers uithangen. De kosten zijn minimaal.

Loyaliteit van medewerkers en lengte van dienstverband nemen af volgens Matthew. Ze zijn meer op zoek naar hun eigen droombaan.

Ingolf geeft aan dat bezoekers op een corporate wervingssite meestal eerst naar de vacatures gaan en pas dan naar de rest of de wervingssite. De vraag is natuurlijk wat de wervingssite dan verder heeft te bieden om die bezoeker te boeien en binden?

Ik wil afsluiten met een (aangepaste) quote van Matthew: Don’t go cheap on talent. En dat betekent vooral dat je vanuit het perspectief van datzelfde talent denkt en werkt. En dat heb ik helaas niet (voldoende) gehoord.

Slotgedachtes
Wervingssites zijn op dit moment eigenlijk vooral Cathedrals of dispair. Er is nog heel wat werk te doen voordat een wervingssite door werkzoekers daadwerkelijk als een Cathedral of hope kan worden gezien.

Gelukkig maar. Want waar zou ik dan over moeten schrijven?

Dit was het dan voor wat betreft de bijdrages van de Corporate Recruitment Conference. Tot volgend jaar!