Het is maandagochtend heel vroeg en ik doe voor de verandering (ik ben niet zo van de gratis krantjes)  een graai naar de blauwe de Pers bak. Op de cover: ‘Stop Twitter, rukkertjes’. Jawel, we hebben een kwaliteitskrant in handen. Koster&Jojanneke van de ‘In Business’ pagina’s probeerden Twitter uit en labelden het fenomeen “mindmasturbatie. Zelfbevrediging met je eigen ziel”.

Twitter is, volgens dit gezellige duo althans, vooral voor eenzame, egocentrische computermensen. U leest het goed, geen internetfreaks, maar computermensen (ik dacht die al lang uitgestorven waren). Ko&Jo merkten op dat wie niet twittert, niet meetelt. Dus gingen de twee voor de bijl en maakten ze een account aan. Vervolgens posten ze tweets van uiteenlopend pluimage. Maar ze kregen geen antwoord. Waarom niet?

Ze noemen een aantal Twitter-hotemetoten in hun stuk. Als ze die zijn gaan volgen betekent het niet automatisch dat die belangrijke figuren hen ook volgden. En als ze dat al deden hadden ze waarschijnlijk genoeg interessante tweets en negeerden ze gemakshalve een flauwe “Zeg, Jojanneke wanneer gaan we weer eens samen in bad?.”

Twitter is zeker niet alleen voor egotrippers. Ik vind het leuk om interessante (nieuws)feitjes en links met mijn Twittervrienden te delen, mensen en thema’s die mij interesseren te volgen en op de hoogte te blijven van wat collega’s en vrienden aan het doen zijn. Ik hoef niet te weten wat ze eten (die figuren zitten er ook tussen), maar wel wat ze bloggen. En wat voor andere interessante dingen ze doen. Anders zou ik ze niet volgen.