Gisteren was er eigenlijk maar één nieuwsitem. De nieuwe voorspellingen van het CPB. Die door Balkenende en anderen met grafstemmen als werkelijkheid werd verkondigd.

En ik moest onwillekeurig denken aan de keren dat in het recente verleden een weeralarm door het KNMI werd afgegeven. Om vervolgens lacherig te constateren dat er verdomd weinig alarmerend weer te vinden was.

Nou is een loos weeralarm wat anders dan een somber beeld van de nabije economische toekomst. Impact en duur zijn tenslotte aanzienlijk groter.

Maar het lijkt er op dit moment ernstig op dat de Nederlandse ‘talking heads’ hun uiterste best doen om als grootste onheilsprofeet te worden verkozen. En ook de traditionele media doen zoveel mogelijk duiten in het zakje. Oorlogsverslaggeving. En dan verliest gezond verstand en nuance het altijd.

En hoe zit het eigenlijk met een regering die wacht op cijfers van een CPB terwijl om hen heen de economie overduidelijk krimpt? Is een voorspelling van CPB pas een rechtvaardiging om in een zwart pak nog zwartere wolken in de toekomst te schetsen?

En vervolgens die wolken als een onoverkomelijke werkelijkheid te presenteren? Wat absoluut niet aan de orde is, want het is een voorspelling. Net als de voorspelling die het CPB een halfjaar geleden deed. En waar werkelijk niets van klopte…

Voor recruitment is het economische weeralarm van CPB vooral eentje van oplopende werkloosheid. En die is onmiskenbaar, net als een teruglopend aanbod van nieuwe vacatures.

Maar het totale volume aan nieuwe vacatures is nog altijd aanzienlijk; net als het aantal openstaande vacatures. Waarmee de cijfers van CPB op dit gebied wel eens een loos weeralarm kunnen blijken te zijn.

Het lijkt me vooral verstandig om elkaar niet de economische put in te praten maar vooral vanuit de kansen, die ook in een slecht economisch klimaat aanwezig zijn, te redeneren. Doemdenkers hebben we al genoeg. Zeker nu, want het is mode.