Althans, volgens Mark Zandi, die deze woorden gebruikte om de vertraging van het aantal maandelijkse ontslagen te omschrijven. Want in tegenstelling tot de verwachting van analisten verloren geen 620.000 maar ‘slechts’ 539.000 mensen hun baan in april.

We hebben het natuurlijk over de VS. Waar de werkloosheid ondertussen tot 8,9% is gestegen. Maar waar het sentiment lijkt te zijn omgeslagen naar een blind geloof dat de recessie haar diepste punt heeft bereikt.

Dat geloof heeft natuurlijk te maken met recessie-moeheid. Iedereen wil weer eens positief nieuws. En als dat positieve nieuws er niet is dan geven we gewoon een positieve draai aan negatief nieuws. Tenslotte is de VS het land van de onbegrensde mogelijkheden.

En dus wordt een vertraging van een dalende trend gezien als een keerpunt. Doodeng en een opmaat voor deceptie. We kunnen ons ongetwijfeld opmaken voor een hele serie glimmers of hope in de komende maanden; zonder ook maar ergens een daadwerkelijk groeicijfer te zien.