Collega Wiljo van Essen (a.k.a. dé aanvulling op mijn RSS feed) stuurde mij begin deze week een bijzonder artikel van Time.com door. Over Army Recruiters in Amerika die zichzelf in aanzienlijke getallen van het leven lijken te beroven. Het artikel vertelt het verhaal van Army Staff Sergeant Amanda Henderson die haar baas en man verloor. Ze hebben beiden zelfmoord geleegd.

“Flores’ commanders had berated him for poor performance. He had worked every day since from 6:30 a.m. to 10 p.m., trying to persuade the youth of Nacogdoches to wear Army green. “But I’m O.K.,” he told her.” Niet dus. Amanda’s baas hing zichzelf op. Zes weken later volgende haar man zijn voorbeeld. Geen toeval. “Last year alone, the number of recruiters who killed themselves was triple the overall Army rate.”

“The wars in Iraq and Afghanistan are now the longest waged by an all-volunteer force in U.S. history. Even as soldiers rotate back into the field for multiple and extended tours, the Army requires a constant supply of new recruits. (…) The hours are long, time off is rare, and the demand to sign up at least two recruits a month is unrelenting. (…) Because station commanders and their bosses are rated on how well their subordinates recruit, there is a strong incentive to cut corners to bring in enlistees.”

Sinds 2001, zijn 17 recruiters door eigen toedoen gestorven. ” The rate of suicide in the recruiting corps is triple that of the overal Army. Army leaders have declared the overall rate — higher than the civilian rate last year for the first time since the Army began tracking suicides in 1980 — ‘very disturbing’.” Zou het er iets mee te maken hebben dat veel recruiters rechtstreeks uit de belegerde gebieden komen en dat het rekruteren van onbezonnen jongelingen onethisch lijkt?

Heeft iemand actuele cijfers (het artikel verscheen eind april)? Een link naar een recent onderzoek?