Als de overheid iets doet, dan doet ze het ook ‘goed’. Ik heb het dan over de recent gepubliceerde Arbeidsmaktmonitor Rijk: De positie van het Rijk op de arbeidsmarkt. Een document van maar liefst 118 pagina’s…

En daar staan interessante tidbits in waar ik aandacht aan wil besteden. Eén zo’n tidbit betreft de duur van het sollicitatieproces. En dat is me toch een drama binnen de overheid!

Onderstaande grafiek toont de duur van het sollicitatieproces, van het inzenden van de sollicitatie tot het bekendmaken van de keuze:

 
Die < 1 dag klinkt bizar kort, maar goed. Het is maar een relatief klein percentage en heeft geen impact op de verhouding van de overige percentages.

Bij 43% duurt het sollicitatieproces niet langer dan 1 maand. Dat is nog te overzien en zal niet lijden tot (overmatig) verlies van sollicitanten.

Maar het betekent tegelijkertijd dat in 57% van de gevallen het risico op verlies van kandidaten in principe hoog tot zeer hoog is. Helemaal als het langer dan 2 maanden gaat duren. Het rapport uit haar zorgen over de lengte van dit proces vooral omdat: bijna de helft van de instromers tijdens de selectieperiode ook uitzicht [had] op andere mogelijkheden

Maar dat blijkt lichtelijk overdreven. Van die bijna 50% had namelijk weer de helft een andere sollicitatie binnen de overheid lopen. Nou, of je door de hond of de kat wordt gebeten, geduld zal je in die gevallen dus moeten hebben.

Overigens, stel dat alles zoveel te lang duurt binnen de overheid, dan hebben we ook een 57% overcapaciteit aan ambtenaren. Met een huidig bestand van rond de 115.000 ambtenaren kan je dus eenvoudig uitrekenen waar dat op uitkomt…