Vandaag kwam CBS met haar kwartaalbericht over de stand van de Nederlandse economie onder de titel: Licht herstel economie in derde kwartaal 2009. En daar zijn de media bovenop gesprongen. Om iederaan die maar wilde luisteren te overtuigen van het einde van de recessie.

Maar wat is groei? Groei is een stijging ten opzichte van het voorgaande kwartaal. Dus als ik in het 2e kwartaal 80% instort en in het derde kwartaal vervolgens 1% groei laat zien ben ik uit de recessie? Juist!

En daar loopt iedereen hersenloos achteraan? Wederom juist! Wat een fantastische onzin is dit toch. Vooral als je eens iets verder kijkt. Want dit zijn de cijfers die CBS in relatie tot dit lichte herstel publiceert:

• In het derde kwartaal van 2009 was het volume van de uitvoer van goederen en diensten 8,1 procent lager dan in hetzelfde kwartaal van 2008
• Huishoudens hebben in het derde kwartaal 2,6 procent minder besteed dan een jaar eerder
• Het volume van de overheidsconsumptie was in het derde kwartaal 3,6 procent hoger dan een jaar eerder
• In het derde kwartaal is 14,4 procent minder geïnvesteerd dan een jaar eerder. Opvallende uitzondering zijn de
  investeringen in infrastructurele werken. Deze lieten opnieuw een stijging zien. Hier is de overheid vaak opdrachtgever
• Vooral dankzij de verbeterde exportprestatie was de teruggang van de industriële productie veel minder groot dan in het eerste halfjaar
• De daling van de bouwproductie was echter groter dan in het eerste halfjaar. Ook de teruggang in de zakelijke
  dienstverlening zet verder door.
• De landbouwproductie was echter hoger. Ook in de collectieve sector nam de productie toe, vooral in de zorg
• In het derde kwartaal van 2009 waren er 143 duizend banen van werknemers minder dan in hetzelfde kwartaal van 2008

Hebben we het helder? Ik tel 7 keer lager en 3 keer hoger. Dit is dus geen groei! Zelfs niet relatief gesproken.

Alleen daar waar de overheid miljarden euro’s inpompt is er sprake van groei. Maar dat is fictieve groei; tenslotte heeft de echte economie daar geen directe behoefte aan. En die fictieve groei komt op een later moment terug om ons dubbel zo hard te bijten. Wat gaat leiden tot een trager werkelijk herstel. Hoera…

En een groei in de zorg is natuurlijk evenmin een groei. Dat is een collectieve kostenpost omdat we met zijn allen steeds ouder worden. Als dat een teken van herstel is eet ik een betonnen hoed op.

De rest bestaat uit dalingen. Oftewel, met de echte economie is het beroerd gesteld. Wat sommigen ook wel een recessie noemen…  Tegelijkertijd leven we met zijn allen heerlijk in de illusie dat de recessie voorbij is. Kafka zou er zijn vingers bij aflikken…