De arbeidsmarkt trekt aan en werknemers flirten weer met andere bedrijven.
Rechtstreeks, via (laagdrempelige) sociale netwerken en (gelukkig ook) via consultants van bureaus. Wat nu als een van jouw opdrachtgevers bij je solliciteert? Of als een van zijn/haar medewerkers bij jou solliciteert?
Voor alle duidelijkheid: de werknemer neemt zelf het initiatief naar de consultant en geeft zelf te kennen open te staan voor een stap buiten het bedrijf of reageert op een specifieke vacature. Kun je als consultant met goed fatsoen met deze kandidaat in gesprek gaan, of zet je mogelijk de klantrelatie op het spel? En is het allemaal gepast en integer?
Mijn gedachte was altijd dat als de medewerker zelf het initiatief neemt, je als bureau integer bent en passend handelt, als je met hem/haar in gesprek gaat. Hierbij lijkt het me overigens zeer gepast als de consultant de werknemer vraagt zijn direct leidinggevende te melden dat hij/zij zich gaat oriënteren en hiertoe zelf het initiatief heeft genomen met het bureau waar men zaken meedoet.
Toch is dit niet altijd een handelwijze die voor alle betrokken naar volle tevredenheid is. En misschien ook wel zeer goed te begrijpen. Want wat doe je als je als consultant een opdracht doet voor je opdrachtgever en gelijktijdig solliciteert een van haar medewerkers bij jou? Ga je dan ‘gewoon’ met de kandidaat in gesprek? En vraag je dit te melden aan zijn/haar leidinggevende? Of stel je dit als voorwaarde?
Als de opdrachtgever hier niet van op de hoogte is, kan dit, volledig ongewild tot een vervelende situatie leiden. Iets wat je natuurlijk absoluut wilt voorkomen. En wat doe je als een opdrachtgever van je eist dat je, zolang je voor hem werkt, nooit met een van zijn/haar medewerkers in gesprek mag, dus ook niet als hij/zij zelf het initiatief tot jou neemt? Ga je hier dan meer akkoord? En frusteer je dan niet ongewild de loopbaan van een goed willende medewerker die toe is aan een vervolgstap in zijn/haar loopbaan?
En is de opdrachtgever, door deze eis neer te leggen, voldoende bewust van de consequenties en integer? Want als hij/zij zelf een andere baan zoekt, zal hij/zij het toch niet nalaten om met zijn/haar vaste consultant in gesprek te gaan?
Al met al een lastig dilemma, waar gespecialiseerde bureaus meer en meer mee te maken gaan krijgen. Tijd voor een passende gedragscode waar zowel de bureaus als de opdrachtgevers hun handtekening onder zetten?
Ben Holewijn
says:@Dennis @Marcus Inderdaad, een soort van gedragscode waar zowel de opdrachtgever, werknemer en het bureau vrede mee hebben. @Marcus Alleen maar doen wat de klant vraagt hoeft ook niet, zeker niet als je daarmee de loopbaan van individuele medewerkers belemmert…
Dennis Jennekens
says:@ Marcus Daar zijn we het allemaal over eens. Volgens mij probeert Ben op basis van onze ervaringen te achterhalen -e n zelfs mogelijk tot een gedragscode te komen – hoe je het beste zou kunnen handelen mocht je in deze situatie terecht komen.
Marcus Hinrichs
says:@Ben,
Het is een gentlemen’s agreement. Een klant verwacht dat je snapt dat als jij als bureau mensen aan hen levert je hun medewerkers niet gaat bemiddelen. Of de medewerker nu zelf het initiatief neemt of niet. Het is ‘not done’ en doe je het wel al dat je relatie met je klant beschadigen.
Dennis Jennekens
says:@ Ben Ik zal nooit iets eisen van de medewerker. Ik ben daar immers niet in de positie voor. Wel leg ik de afspraak die ik heb gemaakt met mijn relatie uit aan de medewerker en dit heeft nog niet tot onbegrip geleid.
Ik ben het met je eens dat je zou kunnen stellen of dit wel helemaal fair is naar een medewerker. Echter probeer ik mijn relatie met de werkgever te bewaken. Gelukkig heeft het nog niet tot problemen geleid.
Overigens vind ik het bijna onmogelijk hiervoor een norm vast te stellen. Om het nog complexer te maken heb je natuurlijk ook nog te maken met de vacature en het recht op goede kandidaten van de opdrachtgever waar een medewerker van een relatie op solliciteert….
@ B. Jansen Ik ben het met je eens dat verantwoordelijk voor een plaatsing doorloopt nadat de procedure is afgerond. Het lijkt me logisch – zoals jezelf ook hebt gedaan – dat op het moment dat je merkt dat een oud-kandidaat die je geplaatst hebt overweegt bij je relatie te vertrekken, je bij hem informeert waar deze overweging door wordt ingegeven.
Ik heb het een paar keer aan de hand gehad en als je dan met een oud-kandidaat praat blijkt het voornamelijk te gaan om verwachtingen die niet uitkomen. Dat zich dan buiten het bedrijf van je relatie een (soms beter betaalde) nieuwe uitdaging voordoet, is niet het begin van de overweging van je oud-kandidaat om het bedrijf te verlaten.
Ook hier heb ik voorgesteld met een vertrouwenspersoon (meestal iemand die ook bij de selectieprocedure betrokken is geweest) te praten of gevraagt of ik misschien een voorzet zou kunnen doen. Uiteindelijk zijn er oud-kandidaten die het bedrijf van de relatie hebben verlaten omdat ze er niet uitkwamen en er zijn er door het gesprek aan te gaan gebleven. En natuurlijk is er ook een oud-kandidaat geweest die niet wilde praten en dan heb je als intermediair ook zijn privacy te respecteren.
Dat je relatie vervolgens bij je aanklopt met de mededeling dat persoon X het bedrijf gaat verlaten wordt dan de volgende uitdaging om op te lossen…
Ben Holewijn
says:@Dennis Jouw werkwijze is inderdaad de meest gepaste en als een ieder hieraan meewerkt ook het meest logisch en wenselijk. Maar uit jouw verhaal begrijp ik ook dat jij van de medewerker eist dat hij of zij het aan de leidinggevende verteld en hem/haar anders niet in de procedure opneemt? Is dit wel helemaal fair naar de medewerker toe? Wat moet nu de algemeen geldende norm zijn?
Ivo
says:aardig stuk, maar heeft Bas Westland op RM dit onderwerp niet kortgeleden ook al aangesneden?
B. Jansen
says:@ Dennis & Ben, Ik moet eerlijk zeggen dat je als intermediar consultant ben je ook min of meer verantwoordelijk voor de personeel van jouw opdrachtgever. Daarom lijkt de werkwijze van Dennis mij wel geschikt. Maar wat doe je als je eigen geplaatste kandidaat wil vertrekken naar een beter betaalde baan. Dat heb ik laatst dus zelf meegemaakt. Maar ik ben benieuwd hoe jullie daar tegenover kijken? Doe je alles om hem/haar over te halen om te blijven bij het huidige… of ga jij zo iemand te proberen te laten zien welke functie beter is? In mijn geval was het vrij duidelijk dat hij het beste kon blijven bij het huidige, want het nieuwe bedrijf zat behoorlijk in de rats en probeerde op het laatst nog fatsoenlijke mensen binnen te halen.
Dennis Jennekens
says:Leuk stuk Ben. Volgens mij voorkom je dit niet met internationaal te werken Rob. Ook dan kunnen medewerkers van een opdrachtgever zich tot je wenden,
Ik ben van mening dat je met relaties dit vooraf moet bespreken. Mijn ervaring is dat de meeste relaties graag zien dat je dit aan hun meldt. Natuurlijk met de toestemming van de medewerker. Als een medewerker van een relatie zich bij mij meldt, breng ik hem/haar op de hoogte van deze afspraak. De achterliggende reden is dat relaties graag het gesprek aangaan met deze medewerker zodat de organisatie een kans heeft deze te behouden. Geeft de medewerker geen toestemming aan mij om dit te melden dan heeft het gesprek nooit plaatsgevonden.
Inmiddels heb ik dit een keer of 10 meegemaakt en heeft het nog nooit tot problemen geleid, sommige medewerkers zijn toch vertrokken, sommige zijn na een goed gesprek met opdrachtgever toch behouden voor de organisatie en sommige gesprekken hebben nooit plaatsgevonden.
Rob van Elburg
says:Goed dat je dit aanzet Ben.
Werk wordt steeds ingewikkelder, Talent steeds schaarser, dus het cirkeltje steeds kleiner. Alleen (doelgroep) specialisatie voegt dan nog toe, met zulke dilemma’s als gevolg.
Niet voor niets dat wij internationaal zijn gaan zitten 😉