Bij RecruitmentMatters bent u gewend om vooral artikelen te lezen waarin de daling van het aantal vacatures weer word aangegeven. Het ongelimiteerd vacaturebankje pesten het Monster Meppen en Intermediairtje intimideren en JobTrack Attack. Ik denk dat dit niet altijd terecht is. Het is tijd om het eens op te nemen voor de mensen van de jobsites, maar vooral van het nut van een jobsite. Want we zijn allemaal wel heel erg Social Media geil de laatste tijd.
Nou zijn er heel veel vacaturesites gekomen en af en toe heb ik het gevoel dat er nog meer zijn gegaan. Zelf ben ik niet voor het gebruik van vacaturebanken, maar dat heeft te maken met het feit dat ik vind dat opdrachtgevers mij niet betalen om een vacaturebank af te struinen. Immers, meeste van mijn opdrachtgevers (veel multinationals) hebben zelf wel ergens een abonnementje liggen van een vacaturesite. Vaak ook nog credits te over. Moeten ze mij dan betalen om dat werk te doen. Ik wil juist met die kandidaat komen waar ze zelf niet op konden komen. Ik wil ingeschakeld worden als het ze niet lukt om zelf een geschikte kandidaat te vinden in een CV database van één van de vacaturebanken of via hun eigen netwerk.
Inderdaad zijn niet alle vacaturesites even sexy. Niet elke website biedt salaris vergelijkingen, biedt extra content, aura lezingen, heeft discussie panels en online coaches. Als jij HR manager bent, maakt het jou dan wat uit ? Als de website maar genoeg traffic genereert, zou ik denken als HR adviseur of directeur van een kleine MKB clubje. Dat is belangrijk. Je wil gewoon toch die vacature vervullen ?
Meeste jobsites hebben genoeg bezoekers om de Amsterdam Arena te vullen per maand. In sommige gevallen weet ik dat dat zelfs 12 keer de Amsterdam arena of zelfs 20 keer. Voor die paar honderd euri kan je op de Nationale Carrière beurs geen standje huren. Daar komt zeker niet 20 keer de arena langs. Dan moet je ook nog eens je eigen bloody stand voor inrichtten. Je bent dan al lang blij dat niet één of andere loser al je pennen en stressballen in zijn linnen tasje stopt. Je kan mij niet wijsmaken dat er geen enkele goede kandidaat tussen zit. Daar zit vast wel iemand in die geschikt is voor de functie. Zeker als het meer generieke functies betreft.
Op dit moment lijken veel HR adviseurs en corporate recruiters als lamgeslagen vogeltjes. Ze hebben van de directies op hun kop gekregen dat ze te veel credits hebben gekocht in 2009 bij de vacaturebanken. Dus nu moeten ze op zoek naar alternatieven die niks kosten. Dus kom je al snel uit bij Social Media. Wat vervolgens de denkfout is; “dat doen we wel even”. Daar zetten we wel even een stagiair op die dat mag uitzoeken. Dat is fout nummer 1, social media laat je niet even door een stagiair doen, daar heb je een strategie voor nodig. Fout nummer 2: Social Media kost wellicht relatief weinig, maar het kost heel veel tijd. Zoals we allemaal weten tijd=geld. Zo kan ik nog 100 redenen opnoemen. Sommige organisaties zien dit en huren specialisten in op het gebied van Social Media en het gebruik daarvan voor recruitment doeleinde. Dat is al een hele goede stap. Op dat gebied is er ook nogal wat kwaliteitsverschil. Je kan wel advies inwinnen, maar uiteindelijk moet de organisatie het alsnog zelf doen. Social media kost discipline en routine.
Mijn eigen advies is meestal EN/EN/EN/EN. Voor veel functies kan je referal recruitment gebruiken, mijn inziens nog steeds de beste wervingstool. De lastige functies doe je samen met een bureau dat bij je past. Vanwege de band die je hebt, de specialisatie die zij hebben of het netwerk dat zij tot hun beschikking hebben. Social Media is top en een goede tool, maar je moet er wel goed over nadenken hoe je het wil inzetten. Voor de meeste functies zijn de vacaturebanken meer dan OK. Zoek je hele specialistische mensen, en die staan niet op de algemene vacaturebanken dan is er vast wel een gespecialiseerde vacaturebank voor. Er is zelfs een vacature bank voor matrozen.
Dus van mij mogen ze van het strafbankje de vacaturebankjes. Daar hebben ze veel te lang gezeten. Ga lekker warm lopen want de nieuwe krapte komt eraan. Zoek een vacaturebank die bij je past, bij je doelgroep past, maar vooral bij je recruitment strategie. Ga lekker samen voorbereiden op nieuwe kansen en nieuwe rondes.
Martijn
Giovanni Reingoud
says:@Martijn
Mens van een jobsite welke zojuist gelanceerd is, en intermediairs bij deze uitnodigt om zich gratis bij de BackOffice te voegen doormiddel van inschrijving, bedankt je.
Niets tegen Marc verder…zijn stukken zijn erg amusant…tot het mijn eigen site betreft uiteraard 🙂
https://www.uitzendplatform.com
kuch
says:@martijn
Dr Spock was een kinder psycholoog. Je doelt denk ik op Mr. Spock van StarTrek? 🙂
Verder goed stuk, ik ben het met je eens. Denk dat in NL nog steeds een derde van de vaca’s met jobboards worden vervuld. Het kanaal is tanende, maar staat voorlopig nog z’n mannetje.
Marc Drees
says:@Smit:
Twitter? Wie heeft dat nou weer gezegd? Een prachtige tool, iets wat ik natuurlijk al direct vanaf het begin heb onderkend. Fantastisch! Maar vacaturesites… Laat ik zeggen: vacaturesites zijn geen Twitter
Martijn
says:@Dreesje
Ach ik ken ook mensen die zeiden dat Twitter nooit een succes zou worden…..geloof me er zal de komende 10 jaar meer dan genoeg ruimte zijn voor vacaturebank( jes). En over 10 jaar zijn we met zijn allen Virtueel aan het teleporten naar onze nieuwe functie via Hollovacaboard….Live long and prosper ( zou Dr. Spock zeggen )
Marc Drees
says:@Martijn:
Er rijdt vast nog wel ergens een petroleumboer in Nederland rond. Die na een harde dag werken ’s avonds in zijn plaggenhut droomt van vroeger, toen het allemaal nog veel beter was. En huisvrouwen in de rij stonden om hun kannetje peterolie te vullen.
Fast forward een aantal jaar en we zien Sal Iannuzzi (CEO Monster) met een bundeltje vacatureslots langs achtergebleven bedrijfjes leuren. Waarbij hij zich de hersens pijnigt: Hoe heeft dit toch kunnen gebeuren? Tja, Sal, je hebt niet opgelet. Vijf jaar geleden…
Martijn
says:@Dreesje
Jij als nationale mopperkont, moet je ook realiseren dat gewoon heel veel organisaties wel gebruik maken van vacaturebanken en daarmee, meer dan succesvol mee zijn. Niet iedere organisatie heeft een e-searcher, een linkedin koning of een full time twitterkip in dienst.
Natuurlijk zullen ze mee moeten gaan, de vacaturebanken en dat proberen/doen ze dan ook. Dat geldt voor elk type bedrijf. Je hebt te maken met een stuk legacy, dat verander je niet zo maar. Ik vind dat ze in handen zijn van uitgevers helemaal geen slechte zaak. Daardoor zorgen ze ook voor meer content en vaak betere content, is mijn idee. Niet van die content door van die Wannabee Grunbergs en Klunzige Kluuns ( waar ik zelf ook toe behoor ).
Ik ben het met je eens dat alleen de innovatieve zullen overblijven. Dat is met alles zo. Dat veranderingen snel gaan, is inherent aan deze tijd. Alles zal veranderen, toen ik begon hadden we een kaarten bak en een fax en een telefoon.
Het gaat uiteindelijk om het resultaat “bums on seats”, je wil iemand aannemen en een vacaturebank blijft een effectieve tool daarvoor.
Marc Drees
says:@Martijn:
Altijd goed om een warm pleidooi voor vacaturesites te zien. Tenslotte staan zij aan de wieg van de online recruitment wereld. Maar net zoals in de boze buitenwereld moet ook ons gezellige nest zo af een toe eens goed uitgemest worden. Nieuwe takjes moeten de oude vervangen en weer wat kleur brengen. Zo ook met de vacaturesite. Die tenslotte, na zo’n 10 jaar, die goeie, ouwe, gezellige krant op de rand van de afgrond heeft gebracht.
Afgezien van voormalig minister Plasterk ken ik weinigen die hier een traan om zullen laten. Onze media economie kan zonder zwarte vingers na het lezen van een krant. We pakken binnenkort onze iPad wel.
En zo zal ook de levensduur van de vacaturesite in haar huidige vorm eindig zijn. Een goede zaak, omdat er dan betere alternatieven beschikbaar zijn gekomen. Sociale media gaan hier natuurlijk een belangrijke rol in spelen.
Overigens hebben vacaturesites zitten slapen terwijl de wereld om hen heen veranderde. Net als krantenuitgevers zijn ze ziende blind geweest; te arrogant om het gevaar te onderkennen. Dom, maar niet verbazingwekkend. Tenslotte zijn de grotere vacaturesites voornamelijk in handen van uitgevers. En waarom zou je maar 1 keer dezelfde fout maken als je het ook vaker kan doen?
Vacaturesite bashen? Helemaal niet nodig. Dat doen ze zelf wel. Waarbij ze voorlopig nog wel een plaatsje in het landschap van online recruitment zullen hebben. Een krimpend plaatsje, dat wel…