Nederland is een klein land en je merkt dat binnen recruitment Nederland elke dag. Er zijn maar een aantal fanatieke bloggers, er zijn maar een aantal innovatieve recruiters en er zijn maar een aantal toonaangevende organisaties op het gebied van innovatief recruitment. Wij kijken allemaal dagelijks op websites als RecruitmentMatters. Wie valt erop, wie is innovatief en wie durft zijn kop boven het maaiveld uit te steken.

Zo had ik laatst een gesprek met een corporate recruiter in het zuiden van het land, die betitelde het recruitment wereldje in de randstad als een incestueus groepje die elkaar allemaal een beetje aan het op naaien is. Ik zelf zie het zelf als bijna Maffia, we lijken inderdaad allemaal wel familie.  Als je kijkt naar het standaard congresje in Nederland, zijn er altijd “the usual suspects” te herkennen. Ik geef zelf ruiterlijk toe dat ik tot deze categorie behoor. Ik ben ook op alle vacature beurzen, social media workshops en andere hoeren en snoeren events te vinden. Uiteraard om contacten aan te halen, relatie beheer te doen en kennis op te doen. Uiteraard ook om te zorgen dat mensen je kop weer zien, want die 100 tweets per dag is gewoon niet genoeg.

Er zijn net als in de Cosa Nostra, bazen, onderbazen, huurlingen en soldaten. De huurlingen, uiteraard de interim recruiters, de opdrachtgever maakt niet zo veel uit, als ze maar kunnen recruiten. Deze zijn meestal te vinden bij de bar, immers “ik heb betaald voor mijn kaartje dan drink ik het er wel uit”. De soldaten: recruiters die gewoon daadwerkelijk aan het recruiten zijn en niet de hele dag op het social maffia slagveld staan. De bazen en onderbazen, dat zijn echt de mensen die er mijn inziens echt uitspringen.

Voor de mensen die niet zo ingevoerd zijn in het Randstad Recruitment Maffia, zijn hier een aantal mensen die je moet volgen/kennen.  Mensen zoals Jacco “The Book” Valkenburg  a.k.a Jacco Linky LinkedIN uiteraard Gordon “LoqLok and 2 smoking Vacancies”Lokenberg en uiteraard Mr. Peer “The Fruity Goldsmith”. Mensen als Geert Jan “The Numbers” Waasdorp, Rob “De Neus” Van Elburg. Roos “The Twitter Hitter” van Vugt, Sidney “Screaming Man” Hiele en uiteraard The Dreesfather, Don Marc. Allen mensen die veel invloed lijken te hebben in het intellectuele gedachte goed van Recruitment Nederland.

Net als de Cosa Nostra moet je redelijk berucht zijn om hier tussen te passen. Is het wellicht een kwestie van graag in het middelpunt staan. Als ik bijvoorbeeld kijk naar The Dreesfather, het lijkt een zure, kalende man, maar hij zwelgt in aandacht.  Ikzelf heb hier ook last van. Je ziet dat er de afgelopen jaren weinig mensen zijn bijgekomen. Nu zag ik vandaag een nieuwe Blogger op RecruitmentMatters opstaan, Snelle Jelle, 23 lentes jong enthousiast en een passie voor het vak. Hij slempt al langs de deuren met zijn Finance en IT kandidaatjes. Een recruiter die de tactiek van Scarface hanteert en zegt “Say Hello to my little candidate”

Nou ja het zal wel aan mij liggen, ik moet nu een klant bellen om te zeggen “I will make you an offer you can’t refuse”.

Don @martijnrecruit