Sinds enkele weken zit ik weer op een corporate interim klus, ik moet de komende tijd 80 man gaan werven bij mijn opdrachtgever. Nu is mijn opdracht vooral gericht om mensen van de interne organisatie te werven, externe mensen doet mijn collega Monique. Ik heb jaren gewerkt als corporate recruiter, maar dit lijkt meer op HR. Is die opleiding Personeel & Arbeid niet voor niks geweest.  Mijn vader ook helemaal blij dat al die studiegelden niet voor niks zijn geweest.  

Uiteraard is dit een mooie mogelijkheid voor mij, een enorme uitdaging, binnen een heel mooi groot bedrijf. Plotseling zit ik weer aan de ontvangende kant van telefoontjes van externe bemiddelingspartijen. Van detaboeren tot recruitment hoeren. Ik was even vergeten, wat het niveau was in de Nederlandse markt. Ik wil niet zeggen dat ik briljant ben, uiteraard heb ik mijn tekortkomingen. Te veel om op te noemen zelfs, als je het aan sommige mensen vraagt. Wat ik echter wel doe in mijn werk is luisteren, toch een competentie die mijn inziens van essentieel belang is zodra je in een vak zit waar je met mensen te maken hebt.

Het valt mij op dat de gemiddelde commerciële recruiter een redelijk hoeveelheid smeuïge ontlasting in zijn oren heeft. Een voorbeeld; gisteren werd ik gebeld door zo’n gladde glijdende CV schuiver. Het begint al dat hij niet vraagt of ik het druk heb en of hij mij stoort. Het klinkt wellicht heel kinderachtig, maar zelf vraag ik dat altijd. Hij begint meteen te hameren op het feit dat hij al jaren lang zaken doet met de organisatie. Ik leg hem vervolgens uit dat ik niet de aangewezen persoon ben en dat hij contact moet opnemen met de afdeling recruitment. Vervolgens zeg ik : als jij echt zo’n betrouwbare leverancier was geweest dan had jij dit ook geweten. Ik hoor enige aarzeling in zijn stem, zijn pitch was duidelijk niet klaar en hij begint vervolgens mij te vertellen dat zijn kandidaten beter zijn dan alle andere kandidaten en dat hun manier van werven echt uniek is. Daarnaast nog vele andere dood doeners.

Langzaam beginnen de vlekken in mijn nek te komen, mijn vingers te jeuken en wil ik hem graag vertellen waar ik bij voorkeur die CV’s zou willen proppen van hem. Er is niks zo frustrerend als een sales man of vrouw die niet luistert naar een klant. Alleen de mensen in dubbele beglazing en keuken industrie zijn erger, is mijn ervaring.

Het bijzondere is dat het niet uitmaakt op welk niveau dit is. Je ziet het zelfs bij gerenommeerde Excutive Search bureaus, zo heb ik in mijn tijd bij KPMG met een bureau gewerkt, laten we ze even Ronselaer & Van Huydenkooper noemen, hun ego en arrogantie was zo groot dat het fungeerde als een geluidswal. Alles wat je tegen hun zei, kwam niet aan. Vervolgens kwamen ze met kandidaten die niet aansloten en snapte zij niet waarom hun kandidaten werden afgewezen.  

Wellicht ligt het aan mij, misschien wil ik het niet zien, maar ik ben ervan overtuigd dat meeste bureau recruiters beter moeten gaan luisteren.

@martijnrecruit