Op 1 april schijnt er een evenement te zijn waar collega-‘blogger’ Martijn Smit met groot enthousiasme naartoe leeft. Getuige zijn vele tweets (vol taalfouten natuurlijk) en ander ongerief waarmee hij krampachtige pogingen doet om zoveel mogelijk recruitmentvolk richting de Recruitment Night of Comedy te krijgen.

Hierbij is zelfs zijn behoefte aan maximale zelfverheerlijking tot een nieuw dieptepunt gedaald. Waar ik overigens zelf schuldig aan ben door in een vlaag van volledige verstandsverbijstering mijn medewerking aan bovengenoemd evenement toe te zeggen. Ter mijner verdediging; dit gebeurde na drie lijntjes coke en evenveel flessen wijn.

Helaas heeft Smit van mijn alombekende goedertierenheid zwaar misbruik weten te maken. Door mij niet alleen als jurylid te laten figureren bij het onderdeel The voice of Recruitment Holland (waar diverse lieden tijdens een pitch van 1 minuut een iniatief mogen promoten wat vervolgens door een ‘vak’jury wordt beoordeeld), maar ook door mij direct onderwerp te maken van spot en venijn. Het programma-onderdeel The roast of Marc Drees spreekt in dit verband boekdelen. Want daar mag men zich op (zeer) kritische toon over mij uitlaten. Tenminste, eenieder die zich hiervoor heeft opgegeven.

Maar wat blijkt? Er is nauwelijks animo voor dit onderdeel. En van de participanten die zich oorspronkelijk hebben opgegeven, is het merendeel alweer afgehaakt. Dat voorafgaand aan een afmelding steeds een voormalig Joegslavisch commando met de betreffende participant contact had opgenomen, is overigens louter toeval.

Om dit onderdeel toch doorgang te laten vinden doe ik hier een oproep aan iedereen met een dringende behoefte om mij publiekelijk te ‘roasten’. Hoewel ik mij niet kan voorstellen dat hiervoor enig enthousiasme bestaat, kunnen kandidaten zich melden bij Martijn Smit. Ter nadere geruststelling; ik mag (bij wijze van hoge uitzondering) tijdens de roast niets terug zeggen. Naderhand schijn ik het woord nog wel even tot de verzamelde kudde roasters te kunnen richten. Overigens zal de voormalig Joegoslavische commando ook tijdens het event aanwezig zijn. Wederom, louter toeval.

Het laatste onderdeel van de avond is de ondertussen welbekende standup ‘comedy’ van de heer Smit. Dit keer met de voor fatsoenlijke recruiters uiterst onsmakelijke titel: Ronselaer & Van Huydenkooper. Tegen die tijd leun ik allang tegen de bar alwaar ik een voormalig Joegoslavisch commando van enige Euro’s drinkgeld voorzie. Wat bij nader onderzoek geen enkele relatie zal blijken te hebben met voornoemde activiteiten van deze voormalige commando.

Dus, heb je echt niets beters te doen op vrijdagavond 1 april, kom dan naar het Comedy Theater Amsterdam (ik heb geen idee in welke achterbuurt dit is). De zaal (lees: het achterkamertje) is vanaf 18:00 uur open. O ja, breng wel even EUR 25 mee voor de entree, en natuurlijk een kistje rotte tomaten ter verhoging van de feestvreugde tijdens die stand-up ‘comedy’.

Kan je niet? Geen zorg. Ik ga er een volstrekt objectief stukje over schrijven wat zaterdag 2 april op dit webblog te lezen zal zijn. Waardoor je alsnog het gevoel kan krijgen erbij te zijn geweest.