Na maanden intensieve voorbereiding waarbij tientallen locaties werden beoordeeld, honderden hapjes getest, en duizenden kerstversieringen zijn uitgeprobeerd; was het gisteravond dan eindelijk zover: de #twxmasborrel. Waarbij een uitverkocht Kaap Kot uiteindelijk tot de nok toe was gevuld met meer dan 130, al dan niet in kerstkleding gehulde, bezoekers. Wat ooit in een hoekje van Kaap Kot begon als een tweetup met zo’n 20 – 30 man is ondertussen uitgegroeid tot een heuse RIDE challenger.

Akkoord, dat laatste is een ferme leugen (met een nederige buiging naar Rob van Elburg) , maar als trotse mede-organisator, samen met @mirboersma, @brechtjedeleij en @lieksteen, is me deze overdrijving hopelijk snel vergeven. Want een vluchtige inventarisatie van tweets suggereert dat wij niet de enigen zijn geweest die een bijzonder gezellige avond hebben gehad. En daar was het ook allemaal om begonnen. Missie vervuld dus.

Overigens was de #twxmasborrel niet mogelijk geweest zonder een drietal gulle sponsoren: LinkedIn (plus verstikkend warme kerstmutsen), Jobbird (plus flesjes prosecco met potentieel levensgevaarlijke glitter…) en Independent Recruiters (plus niks, gewoon omdat ze het een leuk initiatief vonden). Want dankzij deze sponsoren konden de kosten voor de deelnemers tot een minimum beperkt blijven. En dat hebben we geweten! Want het aantal aanmeldingen liep binnen de kortste keren de spuigaten uit waardoor alleen een volstrekt subjectieve ballotage uitkomst kon brengen. De hoogte van het smeergeld was tijdens de selectie overigens het belangrijkste criterium. De laatste dagen voor de #twxmasborrel waren overigens een gekte van belang waardoor we uiteindelijk al het smeergeld hebben moeten verbrassen aan ongure sportschooltypes (denk: @dennishuijzers) om ongenode maar zeer opdringerige gasten bij de deur tegen te houden.

En zo konden die ruim 130 man/vrouw elkaar weer eens IRL ontmoeten, in plaats van elkaar nietszeggende tweets te sturen. En gezien de ongekende hoeveelheid geouwehoer die zich vervolgens ontspon was daar blijkbaar grote behoefte aan. Ik heb oprecht geen idee meer wie ik allemaal heb gesproken en wat ze allemaal hebben gezegd. Teveel mensen en teveel gespreksonderwerpen hebben voor een grijze mist in de hersenpan gezorgd.

Het kan ook zijn dat mijn hersenen volstrekt oververhit zijn geraakt als gevolg van de kokendhete LinkedIn kerstmuts. Waarbij het isolerende plastic glitterpak (met dank aan de zeer foute garderobe van Martijn Smit) evenmin heeft geholpen. Gelukkig hebben de gasten hier niets van gemerkt aangezien ik een gehele bus Axe had leeggespoten. Overigens merkwaardig dat van het in de TV-reclame gesuggereerde effect helemaal niets terecht is gekomen. En dat ondanks een grote hoeveelheid vrouwelijk schoon. Mogelijk dat overdaad schaadt?

Hoe dan ook, rond half één ben ik gehuld in glitterpak met verschroeiend hete LinkedIn muts en (enkele…) Jobbird prosecco flesjes, een busje glitterspray en enkele kerstversieringen weer naar huis gereden. In een warme roes als gevolg van een bijzonder geslaagde tweetup. Maar het kan natuurlijk ook door het glitterpak en de kerstmuts zijn gekomen… Hoe dan ook, dit smaakt naar meer.