Waarom betaal ik eigenlijk niet per bekeken cv?

kristallen bol Ik wil het vandaag eens hebben over het fenomeen cv-database. Traditioneel wordt toegang tot deze database betaald op basis van het aantal gebruikers per periode. Met daarbij een kortingsstaffel per gebruiker naarmate meer gebruikers toegang tot de database hebben.

Een simpel model, alleen niet een model dat recht doet aan de praktijk van het gebruik. Want uiteindelijk gaat het om het rendement, en dat wordt in grote mate bepaald door het aantal cv’s wat door een gebruiker wordt bekeken. Feitelijk is zelfs dat niet waar; want het gaat natuurlijk uitsluitend om het aantal kandidaten waar daadwerkelijk iets mee kan worden gedaan. Maar dat is voor een cv-database aanbieder weer niet te bepalen.

Het bepalen van het aantal door een gebruiker geopende cv’s is daarentegen heel simpel. En daarmee zou door vacaturesites een afrekenmodel kunnen worden aangeboden dat beter aansluit bij de omvang van het gebruik. En daarmee in principe ook beter aansluit bij de gevoelde toegevoegde waarde van de afnemers. Dus waarom bieden vacaturesites dan nog geen toegang tot de cv-database op basis van daadwerkelijk gebruik? Intellectuele of creatieve luiheid? Een logische gedachte; maar nee. Met een abonnement heb je een betaling vooraf, ongeacht de mate van gebruik. Dus in de gedachte van de vacaturesites heb je meer en gegarandeerde omzet. Dat hiermee klanten worden gesneden zal niet eens bij vacaturesites opkomen.

Mogelijk is de tijd echter rijp voor verandering. De grote weekmaker heet natuurlijk LinkedIn, want daar zijn feitelijk zonder enige belemmering of kosten potentiele kandidaten te vinden. Dus waarom zou je uberhaupt nog willen betalen voor een cv-database? Exclusiviteit? De enige plek waar een kandidaat zichzelf presenteerd? Onwaarschijnlijk… We hebben hier te maken met gewoontes. En gewoontes zijn, zeker bij grotere intermediairs, moeilijk te breken. Dat is dus voorlopig in het voordeel van de betaalde cv-databases. Alleen is de afstand tussen een gratis cv-database (LinkedIn) en een dure cv-database (vacaturesites) dan wel te groot geworden.

Dus om te voorkomen dat de kat op het spek wordt gebonden is het de hoogste tijd voor vacaturesites om hun afrekenmodel voor cv-databases te veranderen. Waarbij inderdaad een lagere en minder voorspelbare omzet de toekomst is. Het alternatief is echter helemaal geen omzet.

Overigens vraag ik me af hoe lang het duurt voordat intermediairs ontdekken dat zowel cv-databases als LinkedIn magere representaties zijn van de online presence van kandidaten. En langzamerhand gaan ontdekken dat een aggregator zoals TheSocialCV hiervoor een oplossing biedt. Ik geef het hooguit een jaar. Overigens moet TheSocialCV dan ook nog even haar betalingsmodel aanpassen. Want ook deze site heeft een betalingsmodel per gebruiker en periode…

Geef een reactie

8 Comments
  • Chris Stapper
    says:

    Eens met Thomas: het liefst betaal je voor resultaten. En een benaderde kandidaat is een tastbaarder resultaat dan een CV.
    Ik vraag me af of er voor alle denkbare gradaties (rondmaker -> kandidaat -> benaderde kandidaat -> potentiële CV -> toegang tot CV database) een verdienmodel zal ontstaan. Waardoor bedrijven in principe moeten gaan kijken welk model het beste aansluit bij hun vraag. Of dat er uiteindelijk een soort splitsing ontstaat waarbij er alleen bureaus blijven die functies invullen en databases a la LinkedIn die CV’s/potentieel contact aanbieden.

  • Thomas Waldman
    says:

    Het antwoord is simpeler dan je denkt. De gemiddelde recruiter kan niet goed searchen. Daarom zoubij een pay per CV nog steeds heel veel rommel bekeken worden en daarmee de recruiter waarschijnlijk duurder uitkomen dan ze nu zijn.
     
    Linkedin heeft denk ik het juiste model in handen. Toegang tot de database kost verhoudingsgewijs veel minder. Tot wel 8 keer minder dan Monster wereldwijd kost. Je betaalt daarna echter per inmail. Dus niet per bekeken CV maar benaderde kandidaat. En zelfs dan krijg je je credit terug als de kandidaat niet binnen x aantal dagen de inmail leest.
     
    Op die manier maakt het dus niet meer uit hoe slecht een recruiter searcht, of hoeveel troep hij bereid is door te schuieren naar die ene passende kandidaat. In plaats daarvan betaalt hij op basis van hoe zuinig hij is op de kandidaten die hij benadert.
     
    Volgens mij hebben overigens een aantal leveranciers in het verleden gepilot met een pay-per-CV model.