Gisteren waren de juichkreetjes niet van de lucht: een wanordelijk faillissement van Griekenland was afgewend. Ik vraag me af of er ook maar 1 juichkreetje is geslaagd door een gewone Griek? Zeer onwaarschijnlijk als we even kijken naar de volstrekt uitzichtloze situatie waarin dit land zichzelf heeft gemanoevreerd. Laat ik beginnen met de ontwikkeling van de werkloosheid:

Griekenland: ontwikkeling werkloosheid, juli 2007 – december 2011. Bron: Eurostat, Elstat

Valt het iemand op dat de werkloosheid niet alleen stijgt, maar dat ook steeds sneller doet? En dat het nu maart 2012 is; dus dat er nog twee maanden van scherpe groei bijkomen, waarmee het werkloosheidspercentage ondertussen weleens heel, heel dichtbij dat van Spanje (23,3%% in januari 2012) kan komen te liggen? Voor de goede orde; de werkloosheid in januari 2011 stond op 15,0% en is in december 2011 op 20,9% uitgekomen. Een stijging van 6% in 1 jaar…

Overigens hebben de Grieken al een Spaans record gebroken; want waar de Spaanse jeugdwerkloosheid in januari op 49,9% stond, staat diezelfde werkloosheid in Griekenland in december op maar liefst 51,1%. Ruim meer dan de helft van de jonge Grieken die willen werken hebben geen baan. En hebben naar alle waarschijnlijkheid in de komende jaren geen enkel uitzicht op een baan.

Die snel stijgende werkloosheid is het gevolg van een ongekend aantal bedrijfssluitingen en faillissementen; volgens Ekathimerini is de economie met meer dan 20% gekrompen sinds 2008. En voor diegenen die werken zijn (aanzienlijk) lagere lonen vrijwel een zekerheid:

Greece last month slashed its minimum monthly wage by about a fifth to about 580 euros ($760), gross, to encourage hirings.

Een ideale uitgangspositie voor herstel dus… Desondanks weet de minister van Financien Evangelos Venizelos (een man die overduidelijk geen persoonlijk begrip heeft van bezuinigingen gezien zijn ongekende lichaamsomvang) de Griekse default van gisteren als een window of opportunity voor het verlaten van de crisis te omschrijven. De man kreeg zelfs het volgende over zijn lippen:

We owed it to our children and grandchildren to rid them of the burden of this debt

Maar… de default heeft de schuldpositie van Griekenland nauwelijks verlaagd! Tenslotte was de ‘vrijwillige’ haircut van de banken een voorwaarde om een nieuwe lening te ontvangen; waarmee er feitelijk geen iota is veranderd. Althans niet voor de Grieken. Dus die kinderen en kleinkinderen gaan hier helemaal niets van merken!

En met een krimpende economie (nauwelijks 6 uur na de melding dat de ‘vrijwillige’ haircut was geslaagd kwam Griekenland met de melding dat het Griekse GDP in het laatste kwartaal van 2011 niet met de eerdere gemelde 7% was gekrompen maar met 7,5%…) is er geen enkele kans dat Griekenland onder haar schuldenberg uit kan komen.

Groeiende werkloosheid, lagere lonen, lagere pensioenen (Griekse pensioenfondsen met Grieks waardepapier zijn natuurlijk ook zwaar de lul geweest in deze haircut operatie) zorgen voor lagere overheidsinkomsten; of ze nu belastingverhogingen invoeren of niet. Griekenland is uitgeput. Effectief leeggezogen door Euroland om de Euro in stand te houden.

Hoera?