Gisteren publiceerde ELSTAT, de Griekse variant van het CBS, de werkloosheidscijfers over januari 2012. Zoals misschien bekend is, loopt Griekenland maanden achter bij de andere Eurolanden bij het publiceren van haar werkloosheid. Wat in het geval van Griekenland misschien ook maar beter is. Want het cijfer is ronduit schokkend te noemen. Waar de werkloosheid in december 2011 nog 21,0% was, is deze in januari opgelopen naar 21,8%. Een groei van bijna 1% in slechts 1 maand… Griekenland gaat binnenkort Spanje voorbij als het om de hoogste werkloosheid in Euroland gaat; zoveel lijkt ondertussen wel zeker:

Werkloosheidspercentage Spanje, Griekenland, januari 2007 – februari 2012. Bron: Eurostat, ELSTAT

Maar hoe gruwelijk slecht de ontwikkeling van de werkloosheid er ook uitziet, een ander cijfer trof mij als nog veel angstaanjagender. En dat cijfer is het totale aantal werkenden in het land. Want op een totale bevolking van iets meer dan 11 miljoen mensen zijn er op dit moment in Griekenland 3.880.120 werkenden; slechts 34,6% van de bevolking heeft een baan…

34,6% van de bevolking! En dit percentage krimpt als een razende als gevolg van die sterk stijgende werkloosheid.

Hoe kan een land waar slechts 1/3 van de bevolking een baan heeft in hemelsnaam onder de nog altijd gigantische schuldenberg uitkruipen; ondanks de eerdere ‘schuldsanering’ van Griekenland. Met andere woorden, hoe kan iemand in Euroland geloven dat Griekenland is ‘gered’?

Het tegendeel is waar. Griekenland gaat economisch gezien nog altijd door met imploderen. Maar omdat er wederom tientallen miljarden Euro’s in het land zijn gestort, is het op dit moment politiek onwenselijk om de zinloosheid van die storting aan te kaarten. Vooral als van die tientallen miljarden nauwelijks iets bij de bevolking van Griekenland terecht komt. Een bevolking die gezien de ontwikkeling van de werkloosheid die steun juist het hardste nodig heeft.

Griekenland heeft binnenkort geen werkende officiele economie meer; mogelijk is er op dit moment al helemaal niets van over. Dat betekent dus een economie gebaseerd op ruilhandel en daarmee een verdere ineenstorting van de belastinginkomsten van de overheid. Wat er daarna gebeurt laat zich raden; maar als Euroland graag wil blijven voortbestaan betekent het wederom tientallen miljarden steun. Waarom? Omdat het alternatief (althans volgens de aanhangers van de illusie die Euroland heet) veel, veel,veel erger is. Ik vraag me af of er nog een Griek te vinden is die dat nog bereid is te geloven.