Stel je voor, je bent 35. Dan heb je misschien iets meer of iets minder dan 10 jaar werkervaring en je hebt het gevoel dat je er wat carrière betreft ‘wel zo ongeveer zou moeten zijn’. Al dan niet opgehitst door je omgeving en schaamteloos gefaciliteerd door het corporate management development programma, heb je mooie stappen gemaakt en ben je vooral ook zelf gaan geloven dat je Steve Jobs ‘himself’ bent, of in ieder geval bijna even goed.

Misschien heb je de eerste jaren een plus in je bruto salaris ervaren van vele duizenden euro’s, ben je meerdere malen door een headhunter weggekocht en heb je (veelal bizarre financiële) aanbiedingen geaccepteerd die je gewoonweg niet kon weigeren. Je hebt je de afgelopen tien jaar van starter op de arbeidsmarkt opgewerkt tot senior manager en bent binnen geweest bij meerdere – grote en kleine – organisaties. Als het goed is heb je ook al een keer tegenwind gehad, werd je jaarcontract niet verlengd of eindigde het meningsverschil met een forse financiële trap na, ook wel een gouden handdruk genoemd. Het gevoel van buikje rond is onontkoombaar.

Het gevoel van ‘er wel zo ongeveer moeten zijn’ hoor ik van veel kandidaten. Managers worden jonger en jonger, helemaal in de digitale branche ben je al snel ‘director’ als je twee jaar actief bent op Twitter en een succesvolle campagne met sneeuwballen op Hyves hebt neergezet. Carrières kunnen voor mijn gevoel qua snelheid harder in de lift zitten dan ooit tevoren; de ontwikkelingen in de online branche gaan nu eenmaal sneller dan in pak ‘m beet, de bouwwereld. Dat betekent dat het kennelijk nodig is om zeker voor je veertigste ergens de baas te zijn (geweest).

Ik merk op basis van de vele gesprekken met kandidaten en opdrachtgevers die ik heb, dat heel veel mensen zich niet realiseren dat als ze nu 35 zijn, ze nog 32 jaar moeten – of mogen (dat laat ik aan jullie) – werken.

Zei ik 32 jaar? Ja, 32 jaar. Of dat lang is. Best wel, toch?

Bovenstaande gedachte deelde ik hier op kantoor met iemand van 30 jaar met ongeveer 6 jaar werkervaring. Hij schrok hier ook van, zich niet beseffende dat hij eigenlijk pas aan het prille, prille begin van zijn carrière staat. Hardlopers zijn vaak doodlopers en als je nog 35 jaar ‘moet’, dan heb je nog een lange periode te gaan. Denk dus niet dat je morgen ergens de baas moet zijn. Je hebt nog wel even, en je mag nog veel langer. Ik ook trouwens, hoop ik… 🙂